Κάποια ἀπό τά παλιά περιοδικά διατηροῦν καί σήμερα τήν ἀξία τους, ὄχι μόνο γιά τήν ἱστορία ἤ τήν λαογραφία, ἀλλά κυρίως γιά τήν πείρα τῆς ζωῆς πού εἶναι ἀποθησαυρισμένη στίς σελίδες τους κι ἄς εἶναι πρόσκαιρα καταχωνιασμένα μέσα σέ ἀποθήκη μέ ἀντικείμενα «διατηρητέας μνήμης».
Το «κενό» των νέων (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Συχνὰ ἀκοῦμε λόγια σὰν αὐτά, καλοί μου φίλοι: «Δὲν βρίσκω κανένα νόημα στὴ ζωή μου»! Ἢ «Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι δὲν ξέρω τί θέλω, κι ὅλο ψάχνω νὰ τὴ βρῶ»! Ἢ «Οὔτε καὶ ὁ ἔρωτας πιὰ δὲν μὲ γεμίζει»! Λόγια ἀπὸ νεανικὰ χείλη (χιλιο)εἰπωμένα. Λόγια ἀπελπισίας μπροστὰ στὰ ἀδιέξοδα. Καὶ ἀπόγνωσης πραγματικῆς!
Η υλιστική εκκοσμίκευση απορρίπτει την ύπαρξη της ψυχής (Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ)
Σε όλες τις εποχές υπήρχαν άνθρωποι, οι οποίοι, επηρεαζόμενοι από επιστημονικά κριτήρια ή από ιδεοληψίες ή ακόμη και από αδιαφορία, αποδέχονται τον άνθρωπο, αποκλειστικά, ως σώμα.
Κυριακή Ι’ Λουκά: Η συμπεριφορά μας στο Ναό τού Θεού (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
[Λουκά 13, 10-17]
Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης: Ακρίβεια και πνευματική διάκριση σε θεολογικά, εκκλησιαστικά και κοινωνικά προβλήματα (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
Ὁμιλία στὸ Θ’ Θεολογικὸ Συνέδριο 2023 – «Ὁ Ναυπάκτιος π. Θεόκλητος Διονυσιάτης»





