Υπάρχει ένα μέρος της γης, που από τη θάλασσα φυτρώνει ένα κέρας, ένας όγκος μυστήριος, που φτάνει μέχρι τα δύο χιλιάδες μέτρα. Εκεί είναι η κορυφή του μυθικού Άθωνα, του βουνού των αναχωρητών, κείνων που έφυγαν από τις κοινωνίες των ανθρώπων και έφτιαξαν εκεί τα καταφύγια τους, στις πλάτες και στα σπλάχνα του. Εκείνων που μπήκαν σε άλλες κοινωνίες αοράτων και ξυπόλυτων και ζουν αιώνια εκεί.
Υπάρχει ένα μέρος της γης που σίγουρα είναι μια εικόνα του παράδεισου. Ίσως για κάποιους ο Παράδεισος. Είναι το “περιβόλι της Παναγίας”, είναι αυτή η λωρίδα της γης η καταπράσινη, που εισβάλει με το κέρας της μπροστά, μέσα στη γαλάζια θάλασσα του Αιγαίου.
Υπάρχει ένα μέρος στη γη όπου τα κτίσματα μιλούν για τους ανθρώπους, κείνους που η θέλησή τους πάει πιο πέρα από τα όρια, πάει εκεί, σ’ εκείνη την περιοχή που αρχίζουν τα πάσης είδους θαύματα.
Υπάρχει ένα μέρος στην Ελλάδα που κατοικεί ο γίγας Άθως, το καταφύγιο τριών χιλιάδων αναχωρητών, ένα μέρος που παύει ο χρόνος, παύουν οι οδυνηρές συναλλαγές, παύουν οι επιθυμίες οι αλλόκοτες…
Ζήσαμε κι εμείς λίγο καιρό μαζί τους. Ίσως να ήταν μικρή η διάρκεια του ταξιδιού, ήταν όμως αρκετή για τη δημιουργία αυτού του μοναδικού φιλμ
Το θέμα της ταινίας είναι η ζωή και η καθημερινότητα των μοναχών στο Άγιον Όρος. Ένα ταξίδι σε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα του παγκόσμιου μοναχισμού. Το «περιβόλι της Παναγίας » και το «ιερό βουνό» του Άθωνα, οι στιγμές της μοναχικής ζωής δίνουν μοναδικές εικόνες άγνωστες ακόμη και για τον Έλληνα θεατή.
Η σχέση ανάμεσα στη ζωή και στο χρόνο, στο Άγιον Όρος είναι κάτι συνταρακτικό. Ο χρόνος δεν περνά φθείροντας γιατί απλώς ο άνθρωπος περνά μέσα στο χρόνο που σώζει – τον καιρό της μετάνοιας- και ανακαινίζεται.
Μύθος και πραγματικότητα, αλληγορία και συμβολισμός, οι καμπάνες, τα σήμαντρα και τα τάλαντα, η Βυζαντινή ζωγραφική και υμνωδία, διατρέχουν την ταινία και αποκαλύπτουν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του Αγίου Όρους.
Μείναμε μαζί τους κάποιο καιρό και ζήσαμε μαζί μερικές στιγμές από το όραμά τους. Μας άνοιξαν τον δρόμο για έναν άλλο κόσμο. Πολύ άγνωστο σε ΄μας. Μας άνοιξαν τις πόρτες για μια άλλη διάσταση, εκεί που η ύλη και το πνεύμα αλληλοαγιάζονται συνεχώς. Εκεί, που η ευχή θρέφει και η ευλογία είναι ένα διαρκές παρόν.
Α΄ βραβείο Διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου της ΜΟΣΧΑΣ. «Golden Knight» -«Xρυσός Ιππότης».
Α΄ βραβείο Διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου POKROV KINO FILM FESTIVAL στο ΚΙΕΒΟ .
Εθνογραφικό Φεστιβάλ CRECET – Γαλλία εναρκτήρια ταινία Σεπτέμβρης του 2002,
διάκριση στο αφιέρωμα που έκανε για τον ανεξάρτητο ελληνικό κινηματογράφο το American Museum of Moving Image στην Νέα Υόρκη Μάρτιος του 2004.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Λάμπρου
Σενάριο: Ανδρέας Τσέκος
Φωτογραφία: Γιώργος Παπανικολάου
Μουσική: Παναγιώτης Βούζας
Μοντάζ: Αλέξης Πεζάς
Μιξάζ: Κώστας Βαρυμποπιότης
Ήχος: Αντώνης Σαμαράς
Μοντάζ ήχου: Ηρώ Βρετζάκη
Βοηθός Παραγωγής: Γιώργος Σαπιρίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασίλης Ζορμπάς
Βοηθός οπερατέρ: Βασίλης Χωριανόπουλος
Κοπή αρνητικού: Βαγγέλης Γούσιας
Ετελονάζ: Νίκος Κατούφας
Φροντιστήριο: Νίκος Βερβερίδης
Μακέττες: Μαρία Οικονόμου
Συμπληρωματική ηχοληψία: Τάσος Χιδίρογλου, Επαμεινώνδας Χατζηνικολής, Γιώργος Κολιαδήμας
Φωτογράφος πλατώ: Θέμης Παπακυριαζής
Αφήγηση: Ανδρέας Μαριανός
Παραγωγή Αιγίς Φιλμ
Διανομή: 10 Francs/8 rue Lamartine/75009 Paris
Εκμετάλλευση: Αιγίς Φιλμ
Posted in 
Tags: 
