Ἡμερίδα: Η ΚΡΙΣΗ & ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΕΣ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ Σάββατο 1-6-2013 ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΚΟΙΝΟΒΙΟ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΠΕΝΤΑΛΟΦΟΥ ΠΑΙΟΝΙΑΣ, ΚΙΛΚΙΣ

Τό Σάββατο 1^η Ἰουνίου 2013 ἑκατοντάδες πιστοί ἀνέβηκαν στό Ἱερό Κοινόβιο Ὁσίου Νικοδήμου, Μετόχιο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἁγίου Ὄρους, γιά νά συμμετάσχουν σέ μιά πνευματική πανδαισία, τήν Ἡμερίδα πού διοργάνωσε ὁ Σύλλογος «ΦΙΛΟΙ ΙΕΡΟΥ ΚΟΙΝΟΒΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ» σέ συνεργασία μέ τό Ἱερό Κοινόβιο. Τό θέμα της ἦταν: «Η ΚΡΙΣΗ & ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΩΝΥΜΕΣ ΦΑΝΕΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ».

Ὁμιλητές ὑπῆρξαν ἄνθρωποι τοῦ πνεύματος, τῶν Γραμμάτων καί τῶν Ἐπιστημῶν, καταξιωμένοι καί διακεκριμένοι στόν τομέα τους, οἱ ὁποῖοι κατέφθασαν ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα γιά νά μᾶς μεταφέρουν τά φῶτα τους: Βασίλειος Νικόπουλος (τ. Πρόεδρος Ἀρείου Πάγου), Δημήτριος Νατσιός (ἐκπαιδευτικός), Ἡρακλῆς Ρεράκης (καθηγητής ΑΠΘ), Κωνσταντῖνος Χολέβας (Πολιτικός Ἐπιστήμονας), Σαράντος Καργάκος (ἱστορικός-συγγραφέας), Θεοφάνης Μαλκίδης (Δρ Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης), Αἰδ. Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης (ὁμότιμος καθηγητής ΑΠΘ), Κωνσταντῖνος Γανωτής (φιλόλογος–συγγραφέας). Τό ἐπιστημονικό κῦρος τῶν ὁμιλητῶν ὑποσχόταν ἀσφαλῶς τήν ἐπιτυχία τῆς Ἡμερίδας. Στό Συνέδριο συμμετεῖχαν ὡς ἀκροατές καί πλεῖστα ὅσα μέλη τῆς Ἑνώσεως Ἐπιστημόνων Γυναικῶν ἐξ Ἀθηνῶν.

Τό πρωί μετά τήν θεία Λειτουργία καί τόν Ἁγιασμό, παρετέθη πλούσιο κέρασμα. Ἐν συνεχείᾳ ἀκολούθησαν οἱ Χαιρετισμοί (Πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Φίλων Ἱεροῦ Κοινοβίου κ. Ἰ. Μπούρας, πρ. Ὑπουργός κ. Στ. Παπαθεμελῆς, Ἀντιπεριφερειάρχης Κιλκίς κ. Χρ. Γκουντενούδης, Δήμαρχος Παιονίας κ.Ἀθ. Λαπόρδας, Δήμαρχος Χαλκηδόνος κ. Ἰ. Μπίκος). Τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἡμερίδος κήρυξε ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος.

Στή συνέχεια καί σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα πού εἶχε καταρτισθεῖ ἀκολούθησαν οἱ τέσσερεις πρωϊνές Εἰσηγήσεις. Τό ἑσπέρας ἐκφωνήθηκαν οἱ ἑπόμενες τέσσερεις εἰσηγήσεις καί στό τέλος ὁ κ.Χολέβας ἀνέγνωσε τά πορίσματα τοῦ Συνεδρίου, τά ὁποῖα ἔχουν ὡς ἑξῆς:

Ἡ παροῦσα κρίση δέν εἶναι μόνον οἰκονομική, ἀλλά πρωτίστως ἠθική καί πνευματική. Ὀφείλεται στήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τόν Θεό, τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Πατέρων καί ἀπό τίς ἀρχές τῆς Ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας. Ἡ προσευχή, ἡ μετάνοια καί ἡ στροφή πρός τίς παραδοσιακές ἀξίες θά βοηθήσουν τόν λαό μας νά ἔχει ἕνα καλύτερο μέλλον καί νά φωτίσει ἄλλους λαούς πού βρίσκονται σέ πνευματική σύγχυση.

Θεωροῦμε ἀπαραίτητο νά σέβονται καί νά ὑπῆρετοῦν ὅλες οἱ Ἀρχές καί οἱ ἐξουσίες τῆς χώρας μας τήν ἔννοια τοῦ Ἔθνους καί τά ἰδανικά πού αὐτή ἐνσαρκώνει. Αὐτό ἐπιτάσσουν ὅλα τά Συντάγματα τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, ἀπό τίς Ἐθνοσυνελεύσεις τοῦ Ἀγῶνος μέχρι καί τό σημερινό Σύνταγμα.

Διαμαρτυρόμαστε γιά τό περιεχόμενο πολλῶν σχολικῶν βιβλίων πού ἔχουν καταντήσει ἀντιπαιδαγωγικά περιοδικά ποικίλης ὕλης καί ὑπονομεύουν τήν καλλιέργεια τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως.

Ζητοῦμε τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν νά παραμείνει σέ ὅλες τίς βαθμίδες ὑποχρεωτικό γιά τούς Ὀρθοδόξους καί μέ περιεχόμενο Ὀρθόδοξο Χριστιανικό-Ὁμολογιακό, ὅπως ἐπιβάλλουν οἱ νόμοι καί οἱ δικαστικές ἀποφάσεις. Νά μήν μετατραπεῖ σέ θρησκειολογικό –πολυπολιτισμικό, διότι θά προκληθεῖ σύγχυση ἀξιῶν καί προτύπων σέ μαθητές καί μαθήτριες τρυφερῆς ἡλικίας.

Ἡ Ἱστορία πρέπει νά διδάσκεται καί στά σχολεῖα καί στά σπίτια καί στά κατηχητικά ὥστε τό παιδί νά ἀποκτᾶ πρότυπα καί νά διαμορφώνει ὑγιές πατριωτικό φρόνημα. Νά σεβόμαστε τούς ἥρωες καί τούς μάρτυρες καί νά μήν διαστρεβλώνεται ἡ ἱστορική ἀλήθεια χάριν διπλωματικῶν σκοπιμοτήτων ἤ ἰδεολογικῶν φανατισμῶν.

Ἐκκλησία, Πολιτεία καί κάθε συνειδητός Ἕλληνας ὀφείλουμε νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά ἀντιμετωπισθεῖ ἡ γλωσσική ἀφασία καί ἡ λεξιπενία τῶν νέων μας. Ὁ γλωσσικός ἀφελληνισμός συνοδευόμενος ἀπό τή μαζική εἰσβολή ξένων λέξεων προσβάλλει τήν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια καί θέτει σέ κίνδυνο μία γλῶσσα μέ σπουδαῖο παρελθόν καί  μέ παγκόσμια προσφορά.

Μᾶς ἀνησυχοῦν οἱ κοινωνικές συνέπειες τῆς κρίσης, ὅπως αὐτές φαίνονται στόν τομέα τῆς πείνας, τῆς ἀνεργίας, τῶν αὐτοκτονιῶν, τῆς κακῆς ὑγείας κ.ἀ.. Ἡ ἀλληλεγγύη πρός τόν συνάνθρωπο εἶναι ὑψίστη χριστιανική ἀρετή.

Διακηρύσσουμε ὅτι ἡ ἐπικοινωνία τῶν ἐκπροσώπων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ ἑτεροδόξους ἤ ἀλλοθρήσκους δέν πρέπει νά ὁδηγεῖ σέ ὑποχωρήσεις ἐπί θεμάτων πίστεως, δόγματος καί παραδεδομένης ἀληθείας.

Ἡ χριστιανική οἰκογένεια εἶναι ἡ μεγάλη μας ἐλπίδα. Ὅσο ὑπάρχουν γονεῖς πού ἀνάβουν στό σπίτι τό καντηλάκι καί διδάσκουν στά παιδιά τους νά κάνουν τόν σταυρό τους καί νά πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία, ἔχουμε συγκρατημένη αἰσιοδοξία ὅτι θά ὑπερβοῦμε τήν πολύμορφη κρίση.

Οἱ παρακαταθῆκες τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου εἶναι γιά ὅλους μας πηγή ἐλπίδος καί ζωῆς. Στό Προοίμιο τοῦ Νέου Μαρτυρολογίου γράφει ὅτι ὁ Θεός ἔστειλε στό ὑπόδουλο Γένος τούς Νεομάρτυρες καί «κατ’ ἀλήθειαν τοῦτο εἶναι θαῦμα παρόμοιον ὡσάν νά βλέπῃ τινάς μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα»! Ἔτσι καί τώρα ἐπικαλούμεθα τήν Θεία Πρόνοια γιά νά μᾶς βοηθήσει νά μετατρέψουμε τήν κρίση σέ εὐλογία καί νά ἀξιοποιήσουμε τή δυσπραγία καί τίς στερήσεις ὡς μάθημα ἀσκήσεως καί μετανοίας.

Ἡ πορεία τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Γένους μας εἶναι Σταυροαναστάσιμη. Σταυρωνόμαστε κατά καιρούς, ἀλλά σηκωνόμαστε ὄρθιοι καί συνεχίζουμε τόν ἀγῶνα. Ἔχουμε ζήσει περιόδους μέ πολύ περισσότερες δυσκολίες, τίς ὁποῖες ξεπεράσαμε καί ἀναστηθήκαμε!

Στό τέλος τῆς Ἡμερίδος ὁ Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος π. Χρυσόστομος, ἀφοῦ εὐχαρίστησε θερμῶς ὅλους τούς ὁμιλητές γιά τήν ἐπιτυχία τῆς Ἡμερίδας, ἔκλεισε τό Συνέδριο λέγοντας:

Τό συμπέρασμα ἀπό ὅλες τίς ὁμιλίες εἶναι ἕνα: πρέπει νά ξαναφτιάξουμε τό Κρυφό Σχολειό· κάθε σπίτι πρέπει νά γίνει Κρυφό Σχολειό. Γιά νά γίνει τοῦτο, οἱ γονεῖς πρέπει νά εἶναι σωστοί δάσκαλοι. Χρειάζεται πρῶτα προσευχή. Τό καντήλι ν᾿ ἀνάβει. Τό θυμίαμα νά καίει. Ἄς μή μιλᾶμε στά παιδιά πρίν κάνουμε προσευχή. Ἄς ἀφήσουμε μέ τό δικό μας στόμα νά μιλήσει ὁ Θεός. Κρυφό Σχολειό νά γίνει ἡ καρδιά μας, γιά νά γίνουμε ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Τότε θά γίνει Κρυφό Σχολειό τό σπίτι μας, γιά νά σωθοῦν τά παιδιά μας. Καί αὐτή ἡ ἁγία Κρίση θά μᾶς οδηγήσει στήν Ἀνάσταση. Χριστός ἀνέστη!