(Β’ Τιμ. δ’ 5-8)

– Τίποτα στον κόσμο πιο οδυνηρό και πιο φοβερό από τον θάνατο. Και μόνη η ενθύμησις του θανάτου καταπικραίνει την καρδιά του ανθρώπου. Μήπως όμως αυτό δεν είναι αλήθεια αφού υπάρχουν αυτόχειρες που θανατώνουν τους εαυτούς τους;

– Γιατί ο θάνατος προκαλεί τόσο θλιβερή αίσθηση στον άνθρωπο;

– Όσο η ψυχή μένει ελευθέρα της των παθών του σώματος τρικυμίας, τόσο βλέπει τελειότερα και της αμαρτίας το βάρος. Γι’ αυτό εις την ώραν του θανάτου διακρίνει η ψυχή εντελώς, ποίας βασιλείας εστέρησεν αυτήν η αμαρτία και ποίας κολάσεως εποίησεν αυτήν υπόδικον.

– Η απόφασις του θανάτου έμεινε αμετάβλητος και αμετάτρεπτος. Ούτε ο θάνατος του Ιησού Χριστού μετέβαλε αυτή την απόφαση. Τί άλλαξε τότε, μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού;

– Λύνονται του θανάτου οι ωδίνες σε όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Χριστόν;

Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο
από το “Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων”, του Νικηφόρου
Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 368 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ