[Απόσπασμα (10η ενότητα) από το βιβλίο του Σωτήρη Γουνελά «Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Κρίση του ανθρώπου – απώλεια του νοήματος» εκδ. ΑΡΜΟΣ 1997. Μέρος της Ενότητας αυτής πρωτοδημοσιεύτηκε στη «Σύναξη», τ. 58 (Ιούν.-Σεπτ. ’96). Η Ενότητα συμπληρώνεται εδώ και διευρύνεται.] Διαβάστε περισσότερα »
Χρήστος Γιανναράς
Επιστροφή στις ελληνικές ρίζες ή πορεία στα Έσχατα; Κριτική θεώρηση σε ορισμένες θέσεις του Χρήστου Γιανναρά, τον ελληνοκεντρισμό και την ελληνορθοδοξία (Σωτήρης Γουνελάς)
(3,822 άτομα το έχουν διαβάσει)
Όμηροι αύξοντος πρωτογονισμού (Χρήστος Γιανναράς)
(1,984 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το παιδί μας: η σχέση και η χρήση (Χρήστος Γιανναράς)
(3,238 άτομα το έχουν διαβάσει)
Νομίζω ότι αποτελεί κοινή διαπίστωση όλων μας, τόσο εμπειρική όσο και θεωρητικά μελετημένη, ότι στο πλαίσιο του σύγχρονου τρόπου ζωής μας και του πολιτισμού μας υπάρχει τάση υπερπροστασίας του παιδιού, τάση αυξημένης -υπερβολικής- φροντίδας. Ορισμένοι μιλούν για ένα είδος «ιεροποίησης» της παιδικής ηλικίας, που οδηγεί σε συγκεκριμένες πρακτικές συμπεριφοράς έναντι των παιδιών. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η αγορά, η προώθηση προϊόντων που κατασκευάζονται και διοχετεύονται σε αυτήν ειδικά για τη φροντίδα του παιδιού, αποβλέποντας στο φυσικό ενδιαφέρον των γονέων για το παιδί τους. Διαβάστε περισσότερα »
Εθνεγερσία: σύγκρουση δύο οραμάτων (Χρήστος Γιανναράς, Καθηγητής Φιλοσοφίας)
(4,866 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ομιλία του Καθηγητού Φιλοσοφίας Χρήστου Γιανναρά σε επετειακή εκδήλωση του Αρσακείου Πατρών (24 Μαρτίου 2008)
Κάποτε τις ομιλίες που γίνονταν στις επετείους τις εθνικές, τις ονομάζαμε «πανηγυρικός της ημέρας». Η έκφραση δήλωνε, νομίζω, ακριβώς τη σύνοψη του νοήματος της πανηγύρεως. Ήταν μια πανήγυρις η εθνική εορτή. Κάτι γιορτάζαμε. Και το να γιορτάζει κάτι ένας λαός είναι φανερό. Εκφράζει πραγματικά τη χαρά του για κάτι που συνέβη και που έχει σημαδέψει το συλλογικό βίο και δεν θέλει να ξεχαστεί. Δεν ξέρω, ένα από τα προβλήματα που πρέπει νομίζω να μας απασχολούν στο ποσοστό που γρηγορεί η συνείδηση που ανήκει σ’ ένα λαό όπως ο ελληνικός, δεν ξέρω εάν σήμερα, και μόνο η λέξη «πανήγυρις» και «πανηγυρικός», εαν έχει ρεαλιστικό αντίκρισμα. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, νομίζω ότι η περιγραφή ή οι αναφορές οι επαινετικές για το γεγονός που γιορτάζουμε, ίσως έχουν κορεσθεί πια, έχουμε κορεσθεί από τέτοιες αναφορές, και πιθανόν ο γονιμότερος εορτασμός είναι να προβληματιζόμαστε σε κάθε τέτοια ευκαιρία και περίπτωση.
Εις άτοπον οικολογία και Χριστούγεννα (Xρήστος Γιανναράς)
(3,244 άτομα το έχουν διαβάσει)