ΜΕΛΕΤΗ ΚΖ’
Α’. Διότι προέβλεπε όλα τα πάθη που επρόκειτο να πάθη.
Β’. Διότι λυπόταν για τις αμαρτίες μας.
Γ’. Διότι προγνώριζε την αχαριστία μας.
Πνευματικά Γυμνάσματα
Γιατί ο Χριστός ίδρωσε στον κήπο με ιδρώτα που έμοιαζε με θρόμβους αίματος; (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Απριλίου, 2016
(5,510 άτομα το έχουν διαβάσει)
(5,510 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Χριστός, βιβλία, Νικόδημος Αγιορείτης, Πνευματικά Γυμνάσματα, Εκδόσεις "Νέας Σκήτης Αγίου Όρους", Μεγάλη Εβδομάδα Δύο παγίδες του διαβόλου (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Απριλίου, 2016
(6,002 άτομα το έχουν διαβάσει)
(6,002 άτομα το έχουν διαβάσει)
Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένου ἀπό τά “Πνευματικά Γυμνάσματα” τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Πολλές εἶναι οἱ παγίδες που στήνει ὁ διάβολος, για να πιάσει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί νά τίς ὁδηγήσει στόν ὄλεθρο. Δυό ἀπ᾿ αὐτές εἶναι ἡ ἀργία καί ἡ πολυπραγμοσύνη. Καί ἡ ἀργία, δηλαδή τό νά κάθεται κανείς καί νά σαπίζει σέ μιά ἀξιοκατάκριτη ἀπραξία, καί ἡ πολυπραγμοσύνη, δηλαδή τό νά μπλέκεται κανείς μέ χίλιες ὑποθέσεις καί δουλιές, εἶναι ἐμπόδια γιά τή σωτηρία.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Ιερά Μονή Παρακλήτου, Νικόδημος Αγιορείτης, Πνευματικά Γυμνάσματα, μέριμνες, οκνηρία, «Μαθητεία στόν άγιο Νικόδημο», αργία, πολυπραγμοσύνη, φυγοπονία, φροντίδες Υπερηφάνεια, το μεγάλο εμπόδιο της σωτηρίας μας (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 9 Δεκεμβρίου, 2015
(3,299 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,299 άτομα το έχουν διαβάσει)
Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένου ἀπό τά “Πνευματικά Γυμνάσματα” τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ὅπως ἀπ᾿ ὅλες τίς ἀρρώστιες τοῦ σώματος πιό ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ κρυφή καί ἄγνωστη στόν ἄρρωστο, ἔτσι καί ἀπ᾿ ὅλες τίς κακίες, πού εἶναι ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς, ἡ πιό ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια. Γιατί ὅσο καταστρεπτική εἶναι, ἄλλο τόσο εἶναι ἀπόκρυφη στόν ἄρρωστο. Καί μάλιστα πολλοί ἄνθρωποι τοῦ κόσμου ὄχι μόνο δέν ἐλέγχονται ἀπό τή συνείδησή τους πού εἶναι ὑπερήφανοι, ἀλλά κυριολεκτικά μεθᾶνε ἀπό τήν ὑπερηφάνεια, σέ σημεῖο πού καταντᾶνε νά τήν ἔχουν γιά στόλισμα καί στεφάνωμα! Γι᾿ αὐτό καί ὁ Προφήτης τούς ἐλεεινολογεῖ, λέγοντας: «Οὐαί τῷ στεφάνῳ τῆς ὑπερηφανείας… οἱ μεθύοντες ἄνευ οἴνου»1. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Νικόδημος Αγιορείτης, υπερηφάνεια, Πνευματικά Γυμνάσματα Στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας παρουσιάζεται: α) Το μεγαλείο του δώρου, β) Η αγάπη εκείνου που το χαρίζει και γ) Η ωφέλεια εκείνου που το δέχεται (Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 16 Απριλίου, 2014
(2,547 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,547 άτομα το έχουν διαβάσει)
ΜΕΛΕΤΗ ΚΣΤ’
Α’
Σκέψου, ότι τρία πράγματα πρέπει να υπάρχουν για να θεωρηθή ένα δώρο πολύ μεγάλης αξίας: α. το μεγαλείο του δώρου, β. η αγάπη εκείνου που το χαρίζει και γ. η ωφέλεια που δέχεται εκείνος που απολαμβάνει το δώρο. Τώρα και τα τρία αυτά βρίσκονται υπέροχα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Και α’. σκέψου το μεγαλείο του δώρου αυτού· ναι, μεγάλα πράγματα μας χάρισε ο Θεός. Γιατί μας χάρισε τον ίδιο τον εαυτό μας φέρνοντάς μας από την ανυπαρξία στην ύπαρξι κατ’ εικόνα και ομοίωσί του. Γιατί μας χάρισε αναρίθμητα ουράνια και επίγεια κτίσματα, άϋλα και υλικά για ωφέλεια της γεννήσεως και διαφυλάξεώς μας. Γιατί δημιούργησε για μας τον ουρανό και την γη και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτά. Αλλά όλα αυτά τα χαρίσματα και δώρα, που με άλλον τρόπο μπορεί να ήταν τόσο μεγάλα και τόσης αξίας παρόλα αυτά ήταν πεπερασμένα και περιωρισμένης δυνάμεως. Αλλά στην ένσαρκη οικονομία του ο Θεός χάρισε στους ανθρώπους ένα δώρο και χάρισμα άπειρο· αυτό όμως το χάρισμα δόθηκε πρώτα σε μόνη την ανθρωπότητα του Ιησού Χριστού, με την οποία ενώθηκε κατά την υπόστασι ο Θεός Λόγος και μέσα από αυτήν έγινε έμμεσα και σε μας. Απέμεινε λοιπόν, στον Κύριό μας κάτι ακόμη να χαρίση, αν ήθελε και ο ίδιος να δώση τον εαυτό του μερικώς σε κάθε ένα από τους πιστούς και με τον τρόπο αυτόν να διαδώση περισσότερο την αμέτρητη ευεργεσία της ενανθρωπήσεώς του.
Και, λοιπόν, αυτό που έλειπε, να που το χάρισε και συνέχεια το χαρίζει με την αγία κοινωνία των μυστηρίων χαρίζοντάς μας μέσα από αυτήν όσα πλούτη και αγαθά έχει το πανάγιο Αίμα του και όσες ευεργεσίες και αρετές έχει η θεωμένη του ψυχή και όσες φυσικές τελειότητες έχει η θεότητά του· γι’ αυτό και είπε ο θείος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ότι «Λέγεται το μυστήριο αυτό Μετάληψις γιατί με αυτό γινόμαστε μέτοχοι της θεότητας του Ιησού. Κοινωνία, διότι μέσα από αυτήν κοινωνούμε με τον Χριστό και γινόμαστε μέτοχοι της σαρκός και της θεότητάς του». Και για να μιλήσω με συντομία, σύμφωνα με τον πατριάρχη Ιερεμία, το μυστήριο αυτό είναι εικόνα όλης της ένσαρκης οικονομίας και περιέχει ταυτόχρονα και την γέννησι του Κυρίου και την ανατροφή και την ανάδειξι και τα πάθη και τον θάνατο και την ταφή και την κάθοδο στον άδη και την ανάστασι και την ανάληψι και την από τα δεξιά καθέδρα και την Δευτέρα Παρουσία, όπως περιέχουν και οι θείες Λειτουργίες του Βασιλείου και του Χρυσοστόμου· και τί λέω; όπως λέει ο ιερός Καβάσιλας η Θεία Κοινωνία είναι εικόνα και αυτής της μελλοντικής απολαύσεως και ενώσεως των μακαρίων. Γιατί τότε οι μακάριοι πρόκειται να είναι ενωμένοι και μεταξύ τους και με τον Χριστό, όπως τα μέλη του σώματος με την κεφαλή, όπως ακριβώς και τώρα μετέχοντας από τον ένα άρτο και το ένα Ποτήριο είναι ενωμένοι μεταξύ τους και με τον Χριστό, σύμφωνα με την ευχή του Κυρίου· «Για να είναι ένα, όπως εμείς είμαστε ένα» (Ιω. 17, 22)· όλα αυτά κανένα άλλο από τα επτά μυστήρια δεν τα περιέχει. Γι’ αυτό και ο άγιος Διονύσιος ωνόμασε αυτό το μυστήριο τελετή των τελετών, επειδή περιέχει και τελειοποιεί όλα τα άλλα μυστήρια.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Νικόδημος Αγιορείτης, Πνευματικά Γυμνάσματα, θεία Ευχαριστία Ω παγκάκιστη αμέλεια! (Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 1 Μαΐου, 2013
(2,334 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,334 άτομα το έχουν διαβάσει)
Σκέψου, αγαπητέ, την αιτία της αρνήσεως του Αποστόλου Πέτρου, που είναι η αμέλεια, η οποία φαίνεται φανερή σ’ αυτά τα τρία· στον τρόπο, με τον οποίον ακολουθούσε τον διδάσκαλο του• στον σκοπό για τον οποίον τον ακολουθούσε και στα αποτελέσματα που του προξένησε η αμέλεια. Ο τρόπος που τον ακολουθούσε ήταν από μακριά· «Ο Πέτρος τον ακολουθούσε από μακριά» (Ματθ. 26,58} που σημαίνει ότι ο Πέτρος κυριευόταν από μία χλιαρότητα και αμέλεια και ούτε εντελώς ήθελε να εγκαταλείψει τον διδάσκαλό του, ούτε τελείως να τον ακολουθεί, αλλά ήθελε στην περίπτωση αυτή και να φαίνεται ότι είναι μαθητής του και να μη κινδυνεύσει για τον διδάσκαλο του.
