Παντελής Μπουκάλας

Και όμως συμβαίνει (Παντελής Μπουκάλας)

Το φεγγάρι και τα άστρα μας ‘ρωτούν’: ‘Γιατί πάψατε να κοιτάτε ψηλά και μέσα σας;

Διαβάστε περισσότερα »

Η αποξένωση και οι άνθρωποι σαν κύτταρα (Παντελής Μπουκάλας)


"Δεν πρόκειται για γενικευμένη αγοραφοβία ή ανθρωποφοβία, δεν πρόκειται δηλαδή για ατομική ψυχοπαθολογία, αλλά για πρόβλημα κοινωνικό και πολιτικό, για ρήξη μέχρι πλήρους αποσυνθέσεως ενός κοινωνικού ιστού που έχει ήδη κερματιστεί σε συγκρουόμενες φατρίες, συντεχνίες, ομάδες συμφερόντων, σχεδόν σε κύτταρα που, ασφυκτιώντας μέσα σε έναν τεράστιο πολτό, αδιαφορούν για τη συμμετοχή τους σε οποιοδήποτε έμμορφο όλον."

Διαβάστε περισσότερα »

Τηλεόραση: Φαίνομαι, άρα υπάρχω (Παντελής Μπουκάλας)

Δεν τείνει να υποκαταστήσει μόνο τη Bουλή η τηλεόραση και να γίνει το μοναδικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης (ενός ξεθυμασμένου ομοιώματός της δηλαδή). Bουλιμική καθώς είναι (πώς αλλιώς, όταν τόσα κανάλια λειτουργούν σε εικοσιτετράωρη βάση, ενώ η καθαυτό παραγωγή τους με το ζόρι θα κάλυπτε ένα οχτάωρο, σε ορισμένα δε ούτε καν ένα τρίωρο;), δεν της αρκεί ο επικοινωνιακός της ρόλος αλλά επιζητεί να γίνει η ίδια πλήρης κοινωνία στη θέση της κοινωνίας· δεν της αρκεί να είναι καταγραφέας κοινωνικών συμβάντων αλλά επιζητεί να γίνει και παραγωγός τους, κι όχι από ανιδιοτελές ενδιαφέρον παρά από τον ανίατο καημό της θεαματικότητας. Eπιζητεί δηλαδή να υποκαταστήσει τα συνδικάτα, τα κόμματα, τις πολιτικές ενώσεις, τους ποικιλώνυμους συλλόγους, όλους τέλος πάντων τους «πληθυντικούς» σχηματισμούς διά των οποίων το άτομο και οι ομάδες διεκδικούν τα δικαιώματά τους (και οι οποίοι, κακά τα ψέματα, στην πλειονότητά τους εμφανίζονται ήδη ενδοτικοί, αν όχι εκμαυλισμένοι). Διαβάστε περισσότερα »

‘Βουνά είναι, χιόνια πιάνουν’ (Παντελής Μπουκάλας)

Έτσι όπως η καθημερινή πραγματικότητά μας υποκαθίσταται όλο και σαφέστερα από την τηλεοπτική της απεικόνιση, από ένα παραχαραγμένο ομοίωμά της το οποίο θεμελιώνεται στη θορυβώδη υπερβολή και στον κατακερματισμό του όλου σε φέτες που καμιά σχέση δεν τις συνδέει, έχουμε φτάσει να πιστεύουμε όχι αυτά που βλέπουμε και ακούμε και γνωρίζουμε, αλλά αυτά που μας λένε ότι πρέπει να βλέπουμε και να ακούμε.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο παντοδύναμος και ο Μεγαλοδύναμος (Παντελής Μπουκάλας)

"Eνας πολιτικός ηγεμόνας που θεωρεί αναλώσιμους λαούς ολόκληρους, λαούς «παρίες», σύμφωνα με την ισχύουσα πλανηταρχική ορολογία, οι οποίοι ζουν σε «κακοποιά κράτη». O κυνισμός τού μόνου Yπερδύναμου, άραγε, που αισθάνεται ότι δεν έχει να δώσει λογαριασμό σε κανέναν (ίσως μόνο στον μεγαλοδύναμο Θεό, αλλά κι αυτόν ακόμα τον έχει ζέψει στο άρμα του); H πεποίθησή του ότι η πολιτική ισχύς μεταφράζεται αυτόματα σε ηθική υπεροχή, η δε στρατιωτική υπεροπλία σε πνευματική ανωτερότητα;" Διαβάστε περισσότερα »