θαύμα

Κυριακή Παραλύτου: «Θέλεις να γίνης υγιής;» (Άγιος Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)

Ακούσαμε από το ευαγγέλιο του Ιωάννη (Ιω. 5:1-15): «Έπειτα από αυτά ήλθε η εορτή των Ιουδαίων και ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. Εκεί δε στα Ιεροσόλυμα υπήρχε μία δεξαμενή νερού, η οποία στην Εβραϊκή γλώσσα είχε το όνομα Βηθεσθά. Γύρω της, επίσης, υπήρχαν πέντε υπόστεγα. Σ’ αυτά τα υπόστεγα βρισκόταν πολύ πλήθος από αρρώστους, τυφλοί, χωλοί, άνθρωποι με ακίνητο και σαν ξερό κάποιο μέλος του σώματός τους. Ανάμεσά τους βρισκόταν κι ένας άνθρωπος, ο οποίος ήταν ασθενής τριανταοκτώ χρόνια. Όταν τον είδε ο Ιησούς (που γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και πριν τη γέννησή τους), και σαν Θεός που ήταν ήξερε ότι πολύ καιρό είναι άρρωστος, του λέγει· “θέλεις να γίνης υγιής;”».

Ω η δίχως ίχνος κενοδοξίας πρόθεση του Κυρίου να θεραπεύσει τον άρρωστο! Δεν περιμένει να τον παρακαλέσουν οι ασθενείς, ο ίδιος βιάζεται να τους θεραπεύσει. Όντας ήλιος της δικαιοσύνης απλώνει σε όλους τις ακτίνες της ευεργεσίας του.

 

Διαβάστε περισσότερα »

«Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή»: Θεολογικό σχόλιο στο Σάββατο του Λαζάρου (Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος)

Το Σάββατο της ΣΤ΄ Εβδομάδος των Νηστειών η Αγία μας Εκκλησία όρισε να εορτάζουμε την θαυμαστή ανάσταση του Λαζάρου. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Διότι, πρώτον το μεγάλο και θαυμαστό αυτό γεγονός συμπίπτει χρονικά με την είσοδο του Κυρίου μας στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ. Και δεύτερον, ότι το γεγονός της εκ νεκρών αναστάσεως του φίλου του Κυρίου είναι μια τρανή απόδειξη ότι ο Χριστός μας είναι ο κύριος της ζωής και του θανάτου, ότι αυτός που ανάστησε από τους νεκρούς το Λάζαρο θα αναστήσει και τον Εαυτό του, αφού θα σκυλέψει τον Άδη και θα νικήσει τον θάνατο! Διαβάστε περισσότερα »

Από τη διήγηση των θαυμάτων των αγίων αναργύρων Κύρου και Ιωάννη (γ΄) (Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων)

Για τη Μαρτυρία, που από επήρεια έπασχε στα σπλάχνα της

Ας παρακολουθήσουμε την ασθένεια της Μαρτυρίας, αλλά και ας μη παραβλέψουμε και τη θεραπεία της, ώστε όχι μόνον να στυγνάζουμε για το πάθος, αλλά και να χαρούμε μαθαίνοντας την ίαση.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή IB’ Λουκά: Χριστός, χορηγός της ζωής

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ (Λουκ. ιζ´ 12-19)

Χριστός πολλές φορές κατά τήν τριετή δημόσια δράση του, εἴτε ἀντιληπτός εἴτε μή ἀπό αὐτούς πού τόν συνόδευαν, ἦλθε ἀντιμέτωπος μέ τήν ἀνθρώπινη ἀσθένεια, μέ τόν πάσχοντα ψυχοσωματικά ἄνθρωπο, καί ὡς ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων χορήγησε γενναιόδωρα τήν ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας του.
Μία τέτοια περίπτωση διασώζει καί περιγράφει ἡ γραφίδα τοῦ ἁγίου
ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ· τήν περίπτωση ὁμάδας δέκα μάλιστα ἀνθρώπων πού ἔπασχαν ἀπό τή χρόνια καί πολυώδυνη καί μέ φοβερές κοινωνικές συνέπειες ἀσθένεια τῆς λέπρας. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, τηρώντας τά «ὑγειονομικά πρωτόκολλα» τῆς ἐποχῆς τους, μέ ὅσο δυνατότερη φωνή εἶχαν, ἀνέκραξαν πρός τόν Ἰησοῦ λέγοντας: «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς», δηλ. δεῖξε τό ἔλεός σου καί θεράπευσέ μας. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Ι’ Λουκά: Ο αρχισυνάγωγος και η υποκρισία

Στηλιτεύει τήν ὑποκρισία τοῦ ἀρχισυνάγωγου ὁ Χριστός μετά τή θεραπεία μιᾶς συγκύπτουσας γυναίκας ἡμέρα Σάββατο. Δέν χάρηκε μέ τό θαῦμα ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς συναγωγῆς. Ἡ καρδιά του δέν εἶχε ἀγάπη, ἀλλά ἔμενε προσκολλημένος στήν τήρηση τοῦ νόμου καί τῶν ἐντολῶν του κατά γράμμα. Καί ἀντί νά δοξάσει τόν Θεό γιά τήν εὐλογία πού ἔδωσε σέ μία ταλαιπωρημένη ὕπαρξη, μέτρησε μέ τό μέτρο τῆς ὑποκρισίας τήν κίνηση τοῦ Χριστοῦ. Ἔπρεπε νά γίνει ἡ θεραπεία μιά ἄλλη ἡμέρα καί ὄχι τό Σάββατο. Ἡ θεραπεία ἦταν γι’ αὐτόν ἐργασία, ὄχι ἔκτακτη δωρεά τοῦ Θεοῦ, ὄχι ἐπαναδημιουργία τῆς ὕπαρξης τῆς γυναίκας καί δυνατότητα νά ξεκινήσει ἀπό τήν ἀρχή τή ζωή της. Κλειστά τά πνευματικά του μάτια. Δέν μποροῦσε νά δεῖ τήν κυρτωμένη ἀπό τό βάρος τῆς ἀσθένειας, ἀλλά καί τήν ταλαιπωρία δεκαοκτώ χρονῶν ψυχή, δέν μποροῦσε νά χαρεῖ γιά τή μεγάλη ἀλλαγή. Προκαλεῖ ἀπογοήτευση γιά τήν ἀδυναμία του νά ἀγαπήσει τόν συνάνθρωπό του. Καί δίνει ἀφορμή γιά προβληματισμό σχετικά μέ τήν ὑποκρισία τοῦ νά βλέπει κάποιος καί νά ἀπολυτοποιεῖ τό γράμμα τοῦ νόμου καί νά ἀρνεῖται νά δεῖ τό πνεῦμα πού ἐλευθερώνει.

Διαβάστε περισσότερα »