Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-11-1998
Είναι βαρύ να σου δίνει ο Θεός τον χαρακτηρισμό ότι είσαι άφρων, άμυαλος, αγαπητοί μου. Ο Θεός χαρακτηρίζει με επαίνους τον άνθρωπον, όταν είναι σωστός άνθρωπος, όπως τον θέλει ο Θεός. Αλλά και αποδίδει βαρείς χαρακτηρισμούς, όταν ο άνθρωπος έχει αποκλίνει από το θέλημα το δικό Του. Και τούτο φαίνεται στην παραβολή του άφρονος πλουσίου που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί, στην ευαγγελική μας περικοπή.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Ευαγγέλιο, Θ' Λουκά, άφρων πλούσιος, παραβολή, πλεονεξία, Κυριακοδρόμιο, Αθανάσιος Μυτιληναίος, αφροσύνη (Λουκ. 10:25-37)
Εμείς όλοι οι άνθρωποι, εξαιτίας της παράβασης των προπατόρων μας και της παρακοής, λάβαμε ως κληρονομιά την κατάρα και την καταδίκη την αιώνια και ξεπέσαμε από την ουράνια Ιερουσαλήμ σε αυτήν την πρόσκαιρη πατρίδα, η οποία είναι γεμάτη από θλίψεις και στενοχώριες, από πόνους και συμφορές, τις οποίες μας επιφέρουν οι ληστές, οι νοητοί δαίμονες, που μας πληγώνουν κάθε μέρα. Πληγές είναι οι αμαρτίες τις οποίες μας επιφέρουν η υπερηφάνεια, ο φθόνος, η ζήλεια, η μνησικακία, η κατάκριση, η καταλαλιά, η συκοφαντία, οι ασέλγειες, οι πορνείες, οι μοιχείες, οι κλοπές, οι αδικίες και γενικά κάθε αμαρτία την οποία πράττει ο άνθρωπος, με τη συνεργεία του πονηρού δαίμονα, διότι εκείνος είναι που μας τραυματίζει, μας πληγώνει.
Ο Θεός μας έδωσε σύνεση, σοφία και διάκριση, αλλ’ επειδή δεν προσέχουμε και δεν φροντίζουμε, δεχόμαστε τις πληγές και τα τραύματα από τους δαίμονες και ως αμαρτωλοί πέφτουμε κάτω ημιθανείς. Και αν πεθάνουμε από τις πληγές και τα τραύματα που μας επιφέρουν οι πονηροί, οι ληστές δαίμονες, τότε πεθαίνουμε τον αιώνιο θάνατο, καταδικαζόμαστε στην αιώνια κόλαση.
Ενώ η ανθρώπινη φύση βρισκόταν ημιθανής από τα τραύματα και τις πληγές, τις οποίες οι ληστές –οι νοητοί δαίμονες– επέφεραν στο ανθρώπινο γένος, «κατά συγκυρία», λέει, πέρασε κάποιος ιερέας και είδε τον άνθρωπο αυτόν τον τραυματισμένο και εξακολούθησε τον δρόμο του. Δεν τον ευσπλαχνίσθηκε, δεν είχε δύναμη να του προσφέρει βοήθεια. Παρομοίως έπραξε και ο λευΐτης. Και αυτός πέρασε, τον είδε τραυματισμένο και δεν μπόρεσε να του προσφέρει καμία βοήθεια. Ο ιερέας και ο λευΐτης εικονίζουν τους Προφήτες, τους απεσταλμένους του Θεού για να διδάξουν τους ανθρώπους να αποφεύγουν την αμαρτία, να μην ακούν τους πονηρούς δαίμονες που τους παρακινούν και προτρέπουν στην αμαρτία. Αλλ’ ούτε Προφήτης ούτε δίκαιος ούτε κανείς άλλος απεσταλμένος από τον Θεό για βοήθεια του ανθρώπου μπόρεσε να βοηθήσει τον άνθρωπο, που έπεσε στα χέρια των ληστών και τραυματίσθηκε…
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Ευαγγέλιο, παραβολή, Φιλόθεος Ζερβάκος, Εκδόσεις "Ορθόδοξη Κυψέλη", Κυριακοδρόμιο, Σαμαρείτης, περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου», Κυριακή Η' Λουκά Για ποιο λόγο ο Θεός έβαλε μέσα στη διάνοιά μας τη συνείδηση, δηλαδή έναν κριτή που αγρυπνά και προσέχει ακατάπαυστα; Διότι δεν υπάρχει, δεν υπάρχει κανένας δικαστής τόσο άγρυπνος μεταξύ των ανθρώπων, όπως είναι η συνείδησή μας. Καθόσον οι κοσμικοί δικαστές και από χρήματα διαφθείρονται, και από τις κολακείες εξαπατούνται, και πολλά άλλα υπάρχουν που δεν τους αφήνουν να εκφέρουν σωστή κρίση· το δικαστήριο όμως της συνειδήσεως δεν γνωρίζει να υποχωρεί σε τίποτε από αυτά· αλλά και αν δώσεις χρήματα, και αν κολακέψεις, και αν απειλήσεις, και αν οτιδήποτε άλλο κάνεις, θα βγάλει δίκαιη την απόφαση εναντίον των αμαρτωλών λογισμών· και αυτός που έκανε την αμαρτία καταδικάζει ο ίδιος τον εαυτό του, και ας μην τον κατηγορεί κανείς άλλος.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Ευαγγέλιο, Χρυσόστομος, συνείδηση, Κυριακοδρόμιο, Κυριακή Ε' Λουκά [Λουκά 8, 5-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 11-10-1998
Ακούσαμε, σήμερα, αγαπητοί μου, την παραβολήν του σπορέως, που ο Κύριος με αυτήν ήθελε να δείξει εις τους ακροατάς Του ότι όλοι δεν ήσαν εξίσου διατεθειμένοι έναντι της διδασκαλίας Του. Και με την παραβολήν που τους είπε, δείχνει ότι ήσαν τέσσερις κατηγορίες ακροατών. Εκείνοι που είχαν μίαν πώρωση καρδιάς έναντι του λόγου του Θεού, εκείνοι που είχαν μια επιπολαιότητα, πάντα έναντι του λόγου του Θεού και εκείνοι που είχαν μια προσωπική ρηχότητα. Έπεσε, λέγει, ο σπόρος επάνω εις την πέτραν και «διά τό μή ἔχειν ἰκμάδα», μη έχοντας υγρασία, φύτρωσε αλλά ξεράθηκε. Εκείνοι που έχουν μία ρηχότητα. Και εκείνοι που οι μέριμνες του βίου τούτου δεν τους αφήνουν να αναπτύξουν την πνευματική ζωή. Είναι εκεί που έπεσε ο σπόρος στις αγκαθιές. Αλλά όμως, ευτυχώς, υπάρχει και «ἡ ἀγαθή γῆ», που είναι η καρδιά η αγαθή· «που εκεί έπεσε ο σπόρος», λέγει, «και απέφερε εκατονταπλάσια».
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: ερμηνεία, Ευαγγέλιο, παραβολή, Κυριακοδρόμιο, Κυριακή Δ' Λουκά, Αθανάσιος Μυτιληναίος, Αγίων πατέρων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου, σπορέας [Λουκά 7, 11-16]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 6-10-1996
Κάποια μέρα, αγαπητοί μου, θέλησε ο Ιησούς να επισκεφτεί την πόλιν Ναΐν. Τον ακολουθούσαν οι μαθηταί Του και όχλος πολύς. Όταν έφθασαν εις την πύλην της πόλεως, γιατί ήταν πόλις οχυρωμένη, την ίδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», όπως μας σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος που είχε πεθάνει. Ήταν νεκρό κάποιο παλικάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται και μονογενής μιας χήρας γυναίκας. Την όλη εκφορά συνόδευε αρκετός κόσμος, που ήλθαν βέβαια να παρηγορήσουν αυτήν την πενθούσα μάνα. Η συνάντησις έγινε εκεί, στην πύλη της πόλεως. Ο όχλος που ηκολούθει και οι μαθηταί τον Κύριον και ο όχλος που ηκολούθει τη νεκρώσιμη εκφορά.
Τότε ο Κύριος λυπήθηκε αυτήν τη γυναίκα, πραγματικά ήταν αξιολύπητη, και της λέγει: «Μή κλαῖε». Δηλαδή, «Μην κλαις». Και τότε πλησίασε το φέρετρο, που έκειτο εκεί νεκρός ο νεανίσκος. Αυτοί που τον μετέφεραν, στάθηκαν. Και τότε ο Κύριος, σαν το πιο φυσικό πράγμα, αποτείνεται προς τον νεκρόν νεανίσκον και του λέγει: «Νεανίσκε, σοι λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, Εγώ σου το λέγω: ‘’Σήκω επάνω’’». Και ο νεανίσκος ανεκάθισε μέσα εις το φέρετρό του και άρχισε να ομιλεί!
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: Ευαγγέλιο, ανάσταση, θαύμα, Κυριακοδρόμιο, Αθανάσιος Μυτιληναίος, Κυριακή Γ' Λουκά, άνθρωπος 
Στο παρόν ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο
φιλοδοξούμε να καταχωρήσουμε
και να διαθέσουμε χιλιάδες τίτλους
της Ορθόδοξης βιβλιογραφίας
όπως αυτή καταγράφεται καθημερινά
από τους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους.
Κάθε τίτλος βιβλίου
που θα βρείτε στο βιβλιοπωλείο μας
έχει επιλεγεί προσεκτικά
για την ορθότητα και την ακρίβειά του
σε θέματα της Ορθόδοξης πίστεως.
Τα έσοδα των πωλήσεων των βιβλίων,
θα διατίθενται για Ιεραποστολικούς και
Φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
