δημοσιογραφία

Στο καμίνι τής ζωής δεν επιβιώνει η χλεύη (Πρωτ. π. Θωμάς Βαμβίνης)

Ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή (9.12.2012), που γράφηκε με αφορμή την «προφητεία» που εντοπίσθηκε (ή επινοήθηκε) μέσα στο ημερολόγιο των Μάγια για το τέλος τού κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου 2012, ακουμπά με άκομψη ειρωνεία μια πληγή τής σύγχρονης ψυχοπαθολογίας τού ταλαιπωρημένου πληρώματος της Νεοελληνικής Πολιτείας, που είναι ταυτόχρονα (στην συντριπτική του πλειοψηφία) και πλήρωμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Διαβάστε περισσότερα »

Ας ξαναδούμε τον δικό μας λογαριασμό (Δημήτρης Νόλλας, συγγραφέας)

Οι τηλεοπτικές δίκες και η δημόσια έκθεση κάθε είδους αναπηρίας αναπαράγει τη ρωμαϊκή αρένα, όπου η δίψα για αίμα περισσεύει. Ασφαλισμένοι στο καταφύγιό μας (αλλά για πόσο ακόμη;), απολαμβάνουμε το λιντσάρισμα, που νομίζουμε πως αφορά τους άλλους. Η πλαδαρότητα που διαπερνά τη ζωή μας δύσκολα μπορεί να κρύψει την προειδοποίηση-απειλή πως έρχεται και η δική μας σειρά. Γιατί, ποιος είναι αυτός που δεν έχει αμαρτήσει;

Ας κάνει ένα βήμα μπροστά. Διαβάστε περισσότερα »

Βιασμός, θύτες και θύματα (Δάφνη Βαρβιτσιώτη, ιστορικός)

Το δημοκρατικό πολίτευμα βασίζεται σε τρεις πυλώνες εξουσίας: την νομοθετική, την εκτελεστική και την δικαστική. Με την πρόοδο της τεχνολογίας, στις εξουσίες αυτές προσετέ­θη και μια τέταρτη, άτυπη, εξουσία: η εξουσία των Μ.Μ.Ε.. Με το πέρασμα του χρόνου, έγινε αντιληπτό ότι, η δυνατότης των Μ.Μ.Ε. να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, ενίσχυε σε τέ­τοιο βαθμό την άτυπη εξουσία τους, ώστε αυτή να επισκιάζη τις θεσμοθετημένες εξουσίες και να μετατρέπεται σε παντοκρατορία. Απόδειξη τούτων, αποτελεί ο τρόπος με τον οποίον τα Μ.Μ.Ε. εχειρίσθησαν την τραγική υπόθεση του μικρού Άλεξ Μεσχεσβίλι, αλλά και το θλι­βερό περιστατικό της Αμαρύνθου, στο οποίο θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας. Διαβάστε περισσότερα »

‘Βουνά είναι, χιόνια πιάνουν’ (Παντελής Μπουκάλας)

Έτσι όπως η καθημερινή πραγματικότητά μας υποκαθίσταται όλο και σαφέστερα από την τηλεοπτική της απεικόνιση, από ένα παραχαραγμένο ομοίωμά της το οποίο θεμελιώνεται στη θορυβώδη υπερβολή και στον κατακερματισμό του όλου σε φέτες που καμιά σχέση δεν τις συνδέει, έχουμε φτάσει να πιστεύουμε όχι αυτά που βλέπουμε και ακούμε και γνωρίζουμε, αλλά αυτά που μας λένε ότι πρέπει να βλέπουμε και να ακούμε.

Διαβάστε περισσότερα »

«Το θέαμά σας βρωμάει. Βάλτε φωτιά στις κάμερες» (Απόσπασμα άρθρου) (Μιχαήλ Στυλιανός)

Την εικόνα του επαγγέλματος (δημοσιογραφία) διαμορφώνει προπάντων το καθημερινό θέαμα μιας ελλειμματικής, άναρχης και συχνά κραυγαλέα μεροληπτικής πληροφόρησης, που στοχεύει όχι στη νόηση, αλλά στα πρωτόγονα ένστικτα και υπακούει μόνο στους τυφλούς νόμους του αχαλίνωτου συναγωνισμού τηλεθέασης, βασιζόμενους σε αβασάνιστες ερμηνείες υπόπτων μετρήσεων. Στα συναγωνιζόμενα μεγαλύτερα ιδιωτικά κανάλια η «ενημερωτική λειτουργία», από καιρό υποβιβασμένη σε επίπεδα θεάτρου γκρανγκινιόλ, κρημνίστηκε τελευταία στο «καναβάτσο» του κικ μποξ, όπου όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, ή σε προβολές («κατόπιν αξίωσης των τηλεθεατών») εμετικής «τσόντας», με αηδιαστικά σχόλια, σε ακένωτο σίριαλ-οχετό με πρόσχημα τα σκάνδαλα στην ιεραρχία…

Διαβάστε περισσότερα »