Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Για τον σκοτισμό της ψυχής και πώς κλονίζεται η σχέση της με τους ανθρώπους; (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

 

Δια τεσσάρων πραγμάτων σκοτίζεται η ψυχή· δια του μισήσαι τον πλησίον, και εξουδενώσαι, και ζηλώσαι, και γογγύσαι. [7,9] Αββάς Ησαΐας Διαβάστε περισσότερα »

Διδαχές (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ἔχει πνευματικὴ ζωή, νὰ ἔχει τὸ φῶς στὴ ζωή του, πρέπει νὰ ἔχει τελεία ἐπικοινωνία μὲ τὸ περιβάλλον του. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποῦ δὲν ἔχει αὐτὴ τὴν ἁπλή, τὴν φυσική, τὴν ἄνετη ἐγκατάλειψη καὶ παράδοση τοῦ ἐαυτοῦ του στὸν ἄλλον, καὶ ἑπομένως τὴν βίωση τοῦ ἄλλου ὡς οἰκείου μέλους, δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει Θεόν. Γι’ αὐτὸ σκοτίζεται ἡ ψυχή, ὅταν κλονίζεται ἡ σχέση της μὲ τὸν Θεό. Διαβάστε περισσότερα »

«Ἀκόμα καί αὐτοί οἱ χριστιανοί συχνά φτιάχνουν ἕναν χριστιανισμό στά μέτρα τους. Παραδέχονται τήν Ἐκκλησία καί ζοῦν στόν κόσμο» (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Ἐκοιμήθη τήν Πέμπτη 9 Μαΐου 2019 ὁ Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης. Ἄς θυμηθοῦμε κάτι ὠφέλιμο ἀπό τά λόγια του καί ἄς μιμηθοῦμε τήν πράξη του. Τήν εὐχή του νά ἔχουμε!

aimilianos_simonopetriths Διαβάστε περισσότερα »

Ο γάμος είναι ένας δρόμος που αρχίζει από τη γη και τερματίζει στον ουρανό (Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Ὁ γάμος εἶναι ἕνας δρόμος· ἀρχίζει ἀπό τήν γῆ καί τερματίζει στόν οὐρανό. Εἶναι μία σύναψις, ἕνας σύνδεσμος μαζί μέ τόν Χριστόν, πού μᾶς βεβαιώνει ὅτι θά πᾶμε κάποτε στόν οὐρανό. Πάνω ἀπό τήν ἀγάπη, πάνω ἀπό τόν ἄνδρα σου, πάνω ἀπό τήν γυναῖκα σου, πάνω ἀπό τά καθημερινά σου γεγονότα, νά θυμᾶσαι ὅτι προορίζεσαι γιά τόν οὐρανό, ὅτι μπῆκες στόν δρόμο πού πρέπει ὁπωσδήποτε νά σέ βγάλη ἐκεῖ.

Διαβάστε περισσότερα »

Όταν ανησυχεί ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί… (Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγά­ζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας. Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου, μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Αρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετά-νοια, που είναι άλλος νούς, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά. Διαβάστε περισσότερα »