ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ;

 

πιστολή το γίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

σέ πνευματικό του παιδί

 

 

 

Ένας συνάδελφός σου σού παναλαμβάνει συνεχς: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ!" Καί ασθάνεσαι σά νά σέ χτυπ μέ μαστίγιο.

 

Κι σύ γωνις γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.

 

ν δέν πάρχει Ζν κι Παντοδύναμος Θεός κι ν δέν εναι σχυρότερος πό τό θάνατο, τότε θάνατος εναι μοναδικός κυρίαρχος.

Καί κάθε ζωντανή παρξη δέν εναι παρά να κλωτσοσκούφι το θανάτου. να ποντικάκι στό στόμα τς γάτας.

 

Μία φορά, ντικρούοντας τόν, το επες: " Θεός πάρχει. Γιά σένα δέν πάρχει". Καί δέν σφαλες. Γιατί κενοι πού ποκόπτονται πό τόν Αώνιο καί Ζωοδότη Κύριο δ στήν γ, ποκόπτονται πό τή ζωή τήν πραγματική. Καί τσι οτε δ, οτε στήν λλη ζωή θά γευθον τό μεγαλεο του Θεο καί τς πλάσης Του. Καί καλύτερα νά μήν εχαμε γεννηθε, παρά νά εμαστε ποκομμένοι πό τόν Θεό.

 

ν μουν στή θέση σου, θά το λεγα τά ξς:

 

Κάνεις λάθος, φίλε μου! ρθότερο θά ταν, ν λεγες: "γώ δέν χω Θεό". Διότι τό βλέπεις, τι πάρχουν τόσοι νθρωποι γύρω σου, πού χουν Θεό καί γι' ατό διακηρύττουν τι πάρχει Θεός. Λοιπόν, μή λές: "Δέν πάρχει Θεός"! Περιορίσου νά λές: "γώ δέν χω Θεό"!

 

Κάνεις λάθος! Μιλς σάν τόν ρρωστο, πού λέει τι δέν πάρχει πουθενά γεία!

 

Κάνεις λάθος! Μοιάζεις μέ τόν τυφλό πού λέει: "Δέν πάρχει φς στόν κόσμο". μως φς πάρχει. Καί εναι διάχυτο παντο. Ατός δυστυχής δέν χει τό φς του. Καί θά μιλοσε σωστά ν λεγε: "γώ δέν χω μάτια καί δέν βλέπω φς".

 

Κάνεις λάθος! Μιλς σάν τό ζητιάνο, πού λέει: "Δέν πάρχει χρυσάφι στή γ". Μά χρυσάφι πάρχει! Καί πάνω στή γ! Καί μέσα στή γ! Ατός δέν χει χρυσάφι! Τό σωστό θά ταν νά λεγε: "γώ δέν χω χρυσό"!

 

Κάνεις λάθος! Μοιάζεις μέ τόν παλιάνθρωπο πού λέει: "Δέν πάρχει καλωσύνη στόν κόσμο". ν θά πρεπε νά πε: "γώ δέν χω χνος καλοσύνης μέσα μου".

 

Ατό νά το πες κι σύ:

 

Συνάδελφε, κάνεις λάθος! Λάθος διακηρύττεις τι δέν πάρχει Θεός! Γιατί, ταν κάτι δέν τό χεις σύ καί δέν τό γνωρίζεις σύ, δέν σημαίνει τι δέν πάρχει πουθενά κι τι δέν τό χει κανείς! Ποιός σου δωσε τό δικαίωμα νά μιλς κ μέρους λου του κόσμου; Ποιός σου δωσε τήν δεια νά διακηρύττεις, τι τήν δική σου ρρώστια τήν χουν λοι; τι λοι χουν τήν δική σου πλάνη;

 

Φωνάζεις τι δέν πάρχει Θεός! Τό διακηρύττεις σέ λον τόν κόσμο! Πολεμς τήν λήθεια!

 

κενοι πού δέν θέλουν νά ζον μέ τόν Θεό εναι λάχιστοι. λλά καί γι' ατούς Θεός πάρχει! Τούς περιμένει. Μέχρι τήν τελευταία πνοή σ' ατή τή γ!

 

Καί μόνο ν δέν φροντίσουν νά μετανοήσουν, στω στήν τελευταία τους στιγμή, μόνο τότε Θεός στήν λλη ζωή θά πάψει νά πάρχει γι' ατούς.

 

Καί θά τούς διαγράψει πό τό βιβλίο τς ζως.

 

Γι' ατό πές του, σέ παρακαλ φίλε μου.

 

Γιά τό καλό της ψυχς σου. Γιά τά πουράνια γαθά. Γιά τά δάκρυα πού χυσε Χριστός καί τίς πληγές πού δέχθηκε γιά λους μας. λλαξε μυαλό! Μετανόησε!

 

Διορθώσου! Καί γύρισε στήν κκλησία μας!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Πηγή: imkby.gr)