«Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 9)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

Ἡ μητέρα καί τό παιδί

Ἕνα πράγμα μπορῶ νά πῶ μέ βεβαιότητα: Ὅτι μ᾿ ἔχετε φέρει σέ πολύ δύσκολη θέση.

Ποιά νά εἶναι ἡ συμβουλή μου; Ἄν πῶ πώς θεωρῶ καλό νά παντρευτεῖς αὐτόν τόν ἄνθρωπο, θά στενοχωρήσω τή μητέρα σου καί θά ὑποκινήσω ἐσένα νά ἐνεργήσεις ἀντίθετα στήν ἐπιθυμία της. Κι αὐτό δέν θά ἤθελα ποτέ νά τό κάνω, τή στιγμή πού, χωρίς ἀντίρρηση, τῆς ὀφείλεις θυγατρική ὑπακοή. Ἀλλά κι ἄν πῶ πώς δέν θεωρῶ καλό αὐτό τό γάμο, ἔχω ἐκ τῶν προτέρων τή διαβεβαίωσή σου ὅτι θά πεθάνεις ἀπό ἀπελπισία! Τί νά κάνω λοιπόν;...

Ἐπιπλέον, ἀναρωτιέμαι: Εἴτε τό ἕνα πῶ εἴτε τό ἄλλο, θά ἔχει ὁ λόγος μου κάποιαν ἀξία; Ἀμφιβάλλω. Νομίζω ὅτι, κάτω ἀπ᾿ αὐτές τίς συνθῆκες, τό μόνο πράγμα πού μένει σέ ὅλους μας νά κάνουμε, εἶναι νά προσευχηθοῦμε στό Θεό γιά νά πραγματοποιηθεῖ τό θέλημα Του.

Ἄν ὁ Θεός θέλει νά γίνεις γυναίκα αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου, κάθε ἐμπόδιο θά ξεπεραστεῖ, καί ὁπωσδήποτε θά τόν παντρευτεῖς. Ἄν ὅμως ὁ Θεός δέν τό θέλει, ὅσα μέσα καί νά χρησιμοποιήσεις, ὅσες προσπάθειες καί νά καταβάλεις, θά ἀποτύχεις.

Καί πρόσεξε, μήν τυφλώνεσαι καί ἐπιμένεις, ὅτι τά πράγματα πρέπει νά ἔχουν τήν ἔκβαση πού ἐσύ θεωρεῖς σωστή καί θετική. Ὁ Θεός μερικές φορές, βλέποντας σέ μᾶς μιά τέτοια τυφλή ἐπιμονή, ἐπιτρέπει νά ἐκπληρωθοῦν οἱ φλογερές ἐπιθυμίες μας, ἔστω κι ἄν αὐτό δέν μᾶς βγεῖ σέ καλό. Ἀλλά, σ᾿ αὐτές τίς περιπτώσεις, ἡ ἐκπλήρωση τῶν ἐπιθυμιῶν μας συνοδεύεται ἀπό τή δυστυχία καί τή συμφορά, μέ τίς ὁποῖες ὁ Θεός προσπαθεῖ ν᾿ ἀνοίξει τά μάτια μας, γιά νά δοῦμε τήν ἀφροσύνη μας. Συνοδεύεται μάλιστα ἀπό τή συμφορά ἀκόμα συχνότερα, ὅταν οἱ ἐπιθυμίες μας, προέρχονται ἀπό τά σαρκικά πάθη.

Προσευχήσου στόν Κύριο καί στήν Παναγία Μητέρα Του. Σ᾿ Ἐκεῖνον γιά νά σέ φωτίσει. Καί σ᾿ ἐκείνη γιά νά σέ προστατέψει κάτω ἀπό τήν ἁγία σκέπη της.

*

Εἶναι μεγάλο σφάλμα πού δέν ἀγαπᾶς τή μητέρα σου, καί τήν ἀντιμετωπίζεις μέ τόση καχυποψία. Προσευχήσου νά σοῦ δώσει ὁ Θεός δύναμη, μακροθυμία καί ἀνεξικακία, γιά νά μπορεῖς νά συγχωρεῖς. Πρέπει νά σταματήσεις τίς ἔντονες ἀντεπιθέσεις σου, τό συχνό καί πεισματικό ἀναμάσημα ὅτι σοῦ φέρθηκε ἄσχημα στό παρελθόν. Δέξου, ἐπιτέλους, αὐτό τό παρελθόν σάν ἕνα μέρος τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά τή ζωή σου, καί διῶξε τή μνησικακία ἀπό τήν καρδιά σου. Ξέχασέ τα ὅλα. Διατηρώντας μέσα σου ἐχθρότητα ἐναντίον ἐκείνων πού διαμόρφωσαν τό παρελθόν σου, δέν κάνεις τίποτε ἄλλο παρά ν᾿ ἀνοίγεις πόλεμο μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τί παραλογισμός!

Ἐπιπλέον, ἄν θέλεις νά δεῖς τά πράγματα καθαρά καί τίμια, θά διαπιστώσεις ὅτι ἡ ζωή σου ὁλόκληρη δέν ἦταν σκληρή καί βασανισμένη, ὅπως λές. Ξέρω, ὑπῆρξαν πικρές στιγμές. Ἀλλά, τώρα τό πιό σωστό πού ἔχεις νά κάνεις εἶναι νά τίς ξεχάσεις. Καί νά καλλιεργήσεις μέσα σου τή σκέψη ὅτι κανένας ἄνθρωπος δέν τίς προκάλεσε, κανένας ἄνθρωπος δέν εἶναι ὑπεύθυνος γι᾿ αὐτές. Μέ θεώρηση οὐράνια καί ὄχι γήϊνη, οἱ ἄνθρωποι δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἐργαλεῖα στά χέρια τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά κάνε κουράγιο. Ὁ Θεός θά σέ ἀμείψει, ἄν μέ ταπείνωση ἀποκαλύψεις τίς ἀνοιχτές πληγές τῆς ψυχῆς σου σ᾿ ἕναν ἔμπειρο πνευματικό. Θά σέ ὁπλίσει μέ τή δύναμη πού χρειάζεσαι γιά ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπό τίς ἁμαρτίες σου...

Θά σοῦ πῶ καί κάτι ἄλλο, ἀλλά πρόσεξε μή μέ παρεξηγήσεις: Δέν θέλω γιά κανένα λόγο νά μειώσω τήν ἀξία τοῦ καθημερινοῦ σου κανόνα προσευχῆς καί πατερικῆς μελέτης. Θέλω νά σ᾿ ἀφήσω ἐντελῶς ἐλεύθερη, εἴτε νά τόν συνεχίσεις ἀπαράλλακτο εἴτε νά τόν τροποποιήσεις, ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες σου, τίς δυνατότητές σου καί τό φωτισμό τοῦ Θεοῦ. Παρ᾿ ὅλ᾿ αὐτά, πρέπει νά θυμᾶσαι ὅτι ἡ ἀγάπη γιά τόν πλησίον εἶναι ὁ πρῶτος στόχος γιά τόν ὁποῖο πρέπει ν᾿ ἀγωνίζεσαι. «Ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τόν Θεόν, καί τόν ἀδελφόν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γάρ μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν ὅν ἑώρακε, τόν Θεόν ὅν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α΄ Ἰω. 4. 20). Καί δέν εἶναι ἀνάγκη νά βγεῖς ἔξω ἀπό τό σπίτι σου γιά νά βρεῖς τόν πλησίον. Ὁ σύζυγος σου εἶναι ὁ πλησίον. Καί τά παιδιά σου ἐπίσης.

Μία τελευταία συμβουλή: Μήν ἀποθαρρύνεσαι πού ἡ προσευχή σου εἶναι στεγνή, ψυχρή, ἀκατάνυκτη. Συνέχισε, ἔστω κι ἔτσι. Καί παράλληλα ταπείνωνε τόν ἑαυτό σου μέ κάθε τρόπο, σέ κάθε εὐκαιρία. Μόνο οἱ ταπεινοί μποροῦν νά προσεύχονται ζωντανά, καθαρά καρποφόρα.

*

Μέ πολλή χαρά πληροφοροῦμαι ὅτι ἄνοιξαν τά μάτια σου καί εἶδες τήν κρυμμένη ὑπερηφάνειά σου. Ἄρχισες ν᾿ ἀποκτᾶς ταπείνωση. Καί ὁ Κύριός μας σκεπάζει μέ τήν εὔνοια καί τή χάρη Του ὅλους τούς ταπεινούς.

Ἀλλ᾿ ἀναφωνεῖς ἔντρομη: «Πῶς πρέπει νά φαίνομαι στά μάτια τοῦ Θεοῦ!» Καλά πρίν τί νόμιζες; Σίγουρα δέν νόμιζες ὅτι σέ θεωροῦσε καλή, ἁγνή καί ἀναμάρτητη;

Καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά, τί παραλογισμός εἶν᾿ αὐτός, νά γογγύζεις ἐπειδή ἔχεις παιδιά; Τά παιδιά εἶναι μιά ἀπό τίς πολλές εὐλογίες τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Εἰδικά γιά τή γυναίκα, ὁ ἀπόστολος λέει ὅτι «σωθήσεται διά τῆς τεκνογονίας» (Α΄ Τιμ. 2. 15).

Στό Θεό ἀνήκει ἡ ἐξουσία ν᾿ ἀποφασίζει ἄν θ᾿ ἀποκτήσεις ἤ δέν θ᾿ ἀποκτήσεις παιδιά καί πόσα. Ἄν σοῦ στείλει – ὅσα κι ἄν σοῦ στείλει – δέξου τα μέ χαρά. Ἄν ὄχι, μή λυπᾶσαι. Ἀλλά ποτέ μήν τολμήσεις νά κάνεις δικές σου ἐπιλογές, ἤ νά ἐπέμβεις καί νά ἐμποδίσεις τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Πολέμησε τή ζηλοτυπία καί τήν καχυποψία σου. Δέν δικαιολογεῖται οὔτε ἡ μιά οὔτε ἡ ἄλλη. Ὁ νοῦς πού ἔχει παραδοθεῖ στή ζήλεια καί στό φθόνο, γεννάει τίς πιό ἀπίθανες φαντασιώσεις. Γιατί ὁ διάβολος μέ χαιρεκακία ζωγραφίζει πειστικές εἰκόνες, πού δέν ἔχουν κανένα ἔρεισμα ἔξω ἀπό τή φαντασία τοῦ φθονεροῦ ἀνθρώπου.

Υ. Γ. : Μόλις ἔλαβα τό γράμμα σου, μέ τό ὁποῖο μέ πληροφορεῖς γιά τό θάνατο τῆς μικρῆς σου κόρης. Σοῦ ἔχω γράψει ἤδη πόσο λάθος ἦταν πού εὐχόσουν νά μήν εἶχες παιδιά. Ἀλλά τώρα εἶναι ἐξίσου λάθος νά πιστεύεις ὅτι αὐτό θά μποροῦσε, μέ ὁποιοδήποτε τρόπο, νά ὁδηγήσει στό θάνατο της. Ὄχι, σίγουρα δέν εἶσαι ὑπεύθυνη ἐσύ! Ὁ Κύριος τήν πῆρε κοντά Του ὄχι ἐξαιτίας σου, ἀλλά γιατί τήν ἤθελε στόν οὐρανό, δίπλα Του. «Ἡρπάγη, μή κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτῆς ἤ δόλος ἀπατήσῃ ψυχήν αὐτῆς» (πρβλ. Σοφ. Σολ. 4. 11). Ἄντλησε δύναμη καί παρηγορία ἀπό τήν πεποίθηση ὅτι τώρα ἡ κόρη σου βρίσκεται πιό κοντά στό Θεό ἀπ᾿ ὅσο πρίν, καί ὅτι τώρα εἶναι ὁλοκληρωτικά καί γιά πάντα κάτω ἀπό τή δική Του φροντίδα καί προστασία.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης http://HristosPanagia3.blogspot.com