3/12/2001

 

 

 

Πρός τον

Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος

κ.κ. Χριστόδουλο

 

 

 

            Μακαριώτατε,

 

θα ήθελα να μου επιτρέψετε να διατυπώσω μια απορία που μου δημιουργήθηκε όταν διάβασα στο «Ecclesia Report Νο 177» ότι στις 3 Δεκεμβρίου θα γίνει ειδική εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής όπου θα παρουσιαστεί το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Από τότε που ήμουν συνειδητό μέλος της Εκκλησίας μας αγωνίζομαι ως ένας απλός πιστός να κάνω πράξη στη ζωή μου την διδασκαλία του Ευαγγελίου και των Πατέρων της Ορθοδοξίας. Και μέχρι σήμερα αυτή η διδασκαλία με δίδασκε πως «Σου δε ποιούντος ελεημοσύνην μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου.» (Ματθ. στ΄ 3) ή «Προσέχετε την ελεημοσύνην υμών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς¨ ει δε μήγε, μισθόν ουκ έχετε παρά τω πατρί υμών τω εν τοις ουρανοίς. Όταν ουν ποιής ελεημοσύνην, μη σαλπίσης έμπροσθέν σου, ώσπερ οι υποκριταί ποιούσιν… αμήν λέγω υμίν απέχουσι τον μισθόν αυτών.» (Ματθ. στ΄ 2) και ακόμα «Δεύτε εκκαθάρωμεν εαυτούς, εν ελεημοσύναις και οικτιρμοίς πενήτων, μη σαλπίζοντες, μη δημοσιεύοντες, ημών την ευποιίαν¨ μη επιγνώτω η αριστερά, της δεξιάς το έργον¨ μη σκορπίση η κενοδοξία, τον καρπόν της ελεημοσύνης¨ αλλ’ εν κρυπτώ τω τα κρυπτά ειδότι κράξωμεν¨ Πάτερ, άφες τα παραπτώματα ημών, ως φιλάνθρωπος» (Τριώδιον, στιχηρόν ιδιόμελον των αποστίχων, του εσπερινού της Κυριακής α’, των Νηστειών).

Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω πως η εκκλησία πήρε μια τέτοια απόφαση (μάλιστα εκδόθηκε και ειδικός τόμος με τίτλο «Η μαρτυρία της αγάπης. Το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος»). Μα μήπως το φιλανθρωπικό έργο της, δεν είναι γνωστό σε όσους βρίσκονται κοντά στην Εκκλησία; Αλλά κι αν αυτό γίνεται για τους πολεμίους της, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πως κάτι θα βρουν να πουν πάλι, αφού αυτό θα αποτελέσει άλλοθι για το ότι βρίσκονται μακριά απ’ την Εκκλησία.

Η λογική της «διαφήμισης» του έργου, νομίζω πως δεν συνάδει με το σωτηριολογικό χαρακτήρα της εκκλησίας μας (έστω και αν δεν γίνεται από συγκεκριμένο πρόσωπο). Δεν αποτέλεσε πρακτική της στο παρελθόν. Δεν έχει ανάγκη η Εκκλησία μας από οπαδούς (ψηφοφόρους στην πολιτική, πελάτες στο εμπόριο). Εμείς έχουμε ανάγκη την Εκκλησία.

Ελπίζω να υπάρχει κάτι που δεν σκέφθηκα και να δικαιολογεί αυτή την κίνηση της Εκκλησίας μας. Θα ήθελα πάντως να το γνωρίσω.

 

Παρακαλώ εύχεστε για την ταπεινότητά μου.

 

 

Χρήστος Δενάζης