Αξιότιμε κ. Δενάζη,

Έλαβα την επιστολή σας, την οποίαν είχατε την ευγενή καλωσύνη να μου αποστείλετε, και σας ευχαριστώ πολύ.

Με ιδιαίτερη προσοχή διάβασα όσα μου γράφετε και θέλω κατ' αρχήν να σας συγχαρώ για το ενδιαφέρον που δείχνετε για τα θέματα της Aγίας μας Mητρός Εκκλησίας.

Σχετικά με το ερώτημά σας, εάν δηλαδή πρέπει η Εκκλησία να καθιστά γνωστό στο λαό του Θεού το φιλανθρωπικό της έργο, έχω να σας είπω, ότι τούτο αγιογραφικώς ερείδεται στους λόγους του ιδίου του Κυρίου μας, ο οποίος σαφώς είπε ευθύς μόλις τελείωσε τους Μακαρισμούς : "Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα καί δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς" (Ματθ. 5,16). Η πληροφόρηση του λαού για τα έργα και μάλιστα της χριστιανικής αλληλεγγύης, της αγάπης και της διακονίας της Εκκλησίας είναι αδήριτος ανάγκη να γίνεται. Και τούτο διότι αφενός μεν ο λαός μαθαίνει τι πράττει η Εκκλησία του, αφετέρου δε λειτουργεί το γεγονός τούτο ως παράδειγμα προς μίμησιν. Ξέρετε, το βιβλίο της Καινής Διαθήκης μετά τα τέσσερα Ευαγγέλια ονομάζεται πολύ χαρακτηριστικά "Πράξεις των Αποστόλων". Δηλαδή, βιβλίο στο οποίο είναι καταγεγραμμένα τα έργα των αγίων Αποστόλων, και μάλιστα με λεπτομέρειες.

Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός, θεανθρώπινος οργανισμός, μέσα στο λαό και για το λαό. Και πρέπει σήμερα, που τόσο την συκοφαντούν, την λοιδορούν, την υβρίζουν, Αυτή να δίνει συνεχώς την καλήν μαρτυρίαν και ομολογίαν. Γράφει θεολογικότατα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος προς τον μαθητήν του τον Τίτον: "Μανθανέτωσαν δε και οι ημέτεροι καλών έργων προϊστασθαι" (Τιτ. 3,14). Επομένως, η έκδοση του ειδικού τόμου με τον τίτλο "Η μαρτυρία της αγάπης, το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Εκκλησίας της Ελλάδος" συνιστά ιερό χρέος για την Ποιμαίνουσα Εκκλησία. Δεν επιτρέπεται το φως να το θέσουμε "υπό τον μόδιον", δεν είναι αρεστόν εις τον Θεόν "να κρύψουμε και να θάψουμε το τάλαντον" της προσφοράς, της διακονίας, της αγάπης, της φιλανθρωπίας. Οφείλουμε να δώσουμε την καλήν ομολογίαν μιμούμενοι τους αγίους Πατέρες μας. Ξέρετε, τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες υπήρχαν οι λεγόμενοι "Απολογητές" της πίστεως και των έργων της εκκλησιαστικής κοινότητος. Αυτοί οι φλογεροί χριστιανοί, ως ο φιλόσοφος και μάρτυς Ιουστίνος, ο Αριστείδης κ.ά., είχαν αναλάβει το δυσκολότατο έργο να καταρρίπτουν τις άδικες κατηγορίες που διετύπωναν κατά των χριστιανών οι εθνικοί, οι ιουδαίοι, οι άρχοντες κ.λπ. και ακόμη να διαφωτίζουν και να ενημερώνουν με κάθε πρόσφορο μέσο περί του τι είναι, τι πιστεύουν και τι κάνουν οι χριστιανοί. Δεν νομίζετε, ότι και σήμερα χρειάζεται η τόσο αλλοπρόσαλη εποχή μας, που συνεχώς "βομβαρδίζεται" από τα κανάλια και τ' άλλα Μ.Μ.Ε., να έχει ενώπιον της και τα καλά έργα της Πίστεως; Πολλοί είναι εκείνοι που ερωτούν: Και τί κάνει η Εκκλησία; Που είναι η Εκκλησία; Εμείς, ως Εκκλησία, δεν θα πρέπει να έχουμε έστω ένα βιβλίο, ένα έντυπο, ένα φυλλάδιο, μία φωτογραφία που να απαντά στους αδαείς αυτούς ανθρώπους; Μόνο το κακό πρέπει να αφήσουμε να προβάλεται και να μας κυβερνά; Έπειτα η απάντηση της Εκκλησίας δεν γίνεται για εγωιστικούς λόγους, ούτε για χειροκροτήματα, ούτε προς επίδειξιν και κενοδοξίαν. Γίνεται με πνεύμα ταπεινοφροσύνης για καθαρώς ποιμαντικούς λόγους, προς σωτηρίαν των ψυχών. Και αν ακόμη θέλετε, και για ιστορικούς λόγους. Γίνεται προς δόξαν Θεού! Αλλοίμονον δε, εάν δεν υμνούμεν, εάν δεν ευχαριστούμεν και εάν δεν δοξολογούμεν τον Δομήτορα παντός αγαθού, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.

Σας εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να σας ευλογεί και να σας χαρίζει πνευματική και σωματική υγεία και κάθε καλό.

 

Μετ' ευχών διαπύρων

 

Ο ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ