«Ερήνην τν ΅ν δίδω΅ι ΅ν»

 

Fr. Lev Gillet (1893-1980)



Λυτρωτς δίνει τν ερήνη του στούς ΅αθητς του τή στιγ΅ή πού πρόκειται νά ΅π στήν περιοχή το Πάθους του. χοντας ΅προστ του τν τρο΅ακτικ δύνη το Σταυρο κα τν ΅εσο θάνατο ΅ιλάει γιά τν ερήνη του κα ΅εταγγίζει τν ερήνη του. φο ησος, σ’ ατν κριβς τή στιγ΅ή παρα΅ένει κύριος τς ερήνης, δύνα΅ή της δέν θ γκαταλείψη τ ΅αθητή στίς ΅ικρότερες θύελλες πού θ’ ντι΅ετωπίση. «γ δ λέγω ΅ ντιστναι τ πονηρ» (Ματθ. 5, 39). Λόγος σκανδαλώδης κα πολ παράξενος στά ΅άτια τν νθρώπων — τν νθρώπων γενικ κι χι ΅όνο τν πίστων. Τ ριστερ ΅άγουλο πού πρέπει νά στρέψω΅ε σ’ ατόν πού ΅ς ρράπισε τ δεξιό. Τ ΅άτιο πού πρέπει ν’ φήσου΅ε σ’ ατόν πού ΅ς πρε κα τ χιτώνα. Τ δύο ΅ίλια πού πρέπει νά περιπατήσου΅ε ΅’ κενον πού ΅ς γγάρεψε να ΅ίλι. ελογία πού πρέπει νά δώσου΅ε στόν λλο πού ΅ς καταράσθηκε.

 

Τ ποδοχ βρίσκουν ο ντολς ατς ΅εταξ κείνων πού θ πρεπε πρτοι νά τς δεχθον καί νά τς καταλάβουν; δς τς γάπης το χθρο, τόσο στό πεδίο τς διεθνος, σο κα στό πίπεδο τς προσωπικς ζως, χει ραγε παρκς ξερευνηθ; «Οκ οδατε ποίου πνεύ΅ατος στε...» (Λουκ. 9, 55).

 

Εαγγελικ «΅ή-ντίσταση». κλογ δέν γκειται στό νά διαλέξου΅ε ΅εταξ το νά πολε΅ήσου΅ε κα νά ΅ν πολε΅ήσου΅ε. λλ ΅εταξ το νά πολε΅ήσου΅ε κα το νά ποφέρου΅ε κα δι το πόνου νά νικήσου΅ε. Ο ΅άχες δη΅ιουργον τς φαινο΅ενικς νίκες, πο δέν εναι παρ αταπάτη κα ΅αταιότης, φόσον ψίστη πραγ΅ατικότης εναι ησος. πόνος το ΅ ντιστα΅ένου ναγγέλλει κα τονίζει ατν τν πέρτατη πραγ΅ατικότητα το ησο. Τέτοια εναι πραγ΅ατικ νίκη. «κανόν στι» (Λουκ. 22, 38), λέει ησος, ταν ο ΅αθητα του το παρουσιάζουν δύο ΅άχαιρες.

 

Ο ΅αθητα δέν εχαν καταλάβει τ νόη΅α κείνης τς λλης φράσεως: « ΅ χων (βαλάντιον) πωλησάτω τ ΅άτιον ατο κα γορασάτω ΅άχαιραν» (Λουκ. 22, 36). ησος εχε θελήσει νά π: πάρχουν ποχές πού πρέπει νά θυσιάσου΅ε κό΅η κι ατό πού φαίνεται τελείως ναγκαο. Γιά νά ΅πορέσου΅ε τσι νά συγκεντρώσου΅ε τν παγρύπνησή ΅ας στίς φόδους το κακο. Μ τόσο πίθεση, σο κα περάσπιση νήκουν στόν κόσ΅ο το πνεύ΅ατος.

 

ησος προχωρε ΅προστ πρς συνάντηση τς σπείρας πού ρχόταν νά τν συλλάβη «΅ετ φανν κα λα΅πάδων κα πλων» (ωαν. 18, 3). Προχωρε λεύθερα, αθόρ΅ητα πρς τ Πάθος του.

 

ησος θεραπεύει τ δολο το ποίου Πέτρος εχε ποκόψει τ να ατί. χι ΅όνο δέν θέλει νά τν περασπισθον ο ΅αθητα του χρησι΅οποιώντας βία — «ἐᾶτε ως τούτου» (Λουκ. 22, 51) λέει — λλά κα θεραπεύει τ κακό πού εχε προκαλέσει ΅άχαιρα το Πέτρου. Εναι τ ΅όνο θα΅α πού νήργησε ησος κατ τή διάρκεια το Πάθους του.

 

΅ή ντίσταση, τς ποίας ησος δίνει τ παράδειγ΅α, δέν εναι ποδοχ το κακο καθαρή παθητικότης. Εναι θετικ ντίδραση. πάντηση τν ποία γάπη, ατ γάπη πού νσαρκώνει ησος, ντιθέτει τίς πιθέσεις τν κακν. ς ΅εσο ποτέλεσ΅α φαίνεται νίκη το κακο. Μ στή ΅ακρ συνέχεια δύνα΅η τς γάπης εναι πι σχυρή. νάσταση κολούθησε τ Πάθος. ΅ή-ντιστάση τν ΅αρτύρων κα΅ψε κα σαγήνευσε τος δικτες. Τ α΅α πού χύθηκε ξασφάλισε τή διάδοση το Εαγγελίου. Ερηνιστικ κινήση δύνα΅η κα γε΅άτη οριστία; χι! Φλόγα πού καίει κα νικ. Ἐὰν ησος στή Γεσθη΅αν εχε ζητήσει π τν Πατέρα τή βοήθεια δώδεκα λεγεώνων γγέλων, δέν θ πρχε οτε Πάσχα οτε Πεντηκοστή.

 

 

(πό τό βιβλίο: «ησος», κδ. «Δόμος», Μετάφραση Δη΅ητρίου Τρακατέλλη, ρχιεπισκόπου ΅ερικς)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Πηγή ηλ. κειμένου: agiazoni.gr)