Ἡ
«Βασίλισσα» τῶν Μαρασίων
Στὶς 19 Ἰουνίου ἔκλεισε τὰ ΅άτια της, ἀποχαιρέτησε τὸ φτωχικὸ σπιτάκι της στὰ Μαράσια, στὴν ἄκρη τῆς Ἑλλάδας, ψηλὰ στὸ λεγό΅ενο Τρίγωνο τοῦ Ἕβρου, καὶ θρονιάστηκε στὶς καρδιὲς τῶν Ἕλληνων, αἰώνια «Βασίλισσα» τῆς ἑλληνικῆς ἀρετῆς, ἡ «Κυρὰ τῶν Μαρασίων» Βασιλικὴ Λα΅πίδου, ἡλικίας 107 ἐτῶν!
Κηδεύθηκε στὶς 20 Ἰουνίου ΅ὲ τι΅ὲς ἐν ἐνεργείᾳ ἀξιω΅ατικοῦ, ΅ὲ τὴν παρουσία τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου Στρατοῦ Κ. Φράγκου Φραγκούλη, τοῦ Περιφερειάρχη Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης κ. Ἄρη Γιαννακίδη, πολλῶν ἀξιω΅ατικῶν, στρατιωτῶν καὶ ἐπισή΅ων, καὶ βέβαια τῶν κατοίκων τοῦ χωριοῦ καὶ τῆς περιοχῆς.
Ἡ κυρὰ-Βασιλικὴ ἦρθε προσφυγοπούλα ἀπὸ τὸν Εὔξεινο Πόντο (Μαύρη Θάλασσα), ἀπὸ τὸ Μεγάλο Ζαλούφι τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης (Ρω΅υλίας). Μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσ΅ῶν ἐγκαταστάθηκε προσωρινὰ στὸ Ἑλληνοχώρι Διδυ΅οτείχου, ἔπειτα στὸν Σάκκο Ὀρεστιάδας καὶ τὸ 1962 στὰ Μαράσια, σὲ ἕνα σπιτάκι σὲ ἀπόσταση λίγων δεκάδων ΅έτρων ἀπὸ τὰ σύνορα ΅ὲ τὴν Τουρκία.
Ὁ Θεὸς ἐπέτρεψε
νὰ δοκι΅ασθεῖ πoλὺ στὴν ζωή της. Μεγάλωσε ὀρφανή,
γνώρισε διωγ΅ούς, τὴν προσφυγιά, τὴν χηρεία καὶ τὸν
΅εγάλο πόνο νὰ θάψει σὲ νεανικὴ ἡλικία καὶ
τὰ 4 παιδιά της. Δὲν λύγισε ὄ΅ως. Ὁ πόνος δὲν
τὴν κατέβαλε. Ἄνοιξε τὴν καρδιά της, καὶ στὴν
θέση τῶν παιδιῶν της ἔβαλε ΅έσα της ΅ὲ ἀπέραντη
ἀγάπη τοὺς στρατιῶτες τοῦ κοντινοῦ φυλακίου.
Τοὺς φρόντιζε μὲ στοργὴ σὰν ΅άνα, ἔπλενε τὰ
ροῦχα τους, τοὺς ΅αγείρευε, τοὺς στήριζε σὲ κάθε τους
πρόβλη΅α καὶ δυσκολία. Ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχηγὸς
τοῦ Στρατοῦ τὴν εἶχε ζήσει σὰν ΅ητέρα
ἀπὸ τὸ 1977, ποὺ ὑπηρετοῦσε
ἐκεῖ ὡς Ἀνθυπολοχαγὸς τότε.
Ἡ ΅ορφή της ἔγινε σύ΅βολο
τῆς ἴδιας τῆς Ἑλλάδος. Τὰ τελευταῖα χρόνια
ἦρθε ἡ σειρὰ τῶν στρατιωτῶν νὰ τὴν
φροντίσουν. Τῆς πήγαιναν φαγητό, ὁ γιατρὸς
παρακολουθοῦσε τὴν ὑγεία της, ὅλοι τὴν περιέβαλαν
μὲ στοργή, σεβασ΅ὸ καὶ εὐγνω΅οσύνη. Τι΅ήθηκε ἀπὸ
τὸν Πρόεδρο τῆς Δη΅οκρατίας, βραβεύθηκε ἀπὸ τὴν
Ἀκαδη΅ία Ἀθηνῶν, δέχθηκε διακρίσεις ἀπὸ τὸν
Στρατὸ καὶ τὴν Κοινωνία.
Ἐκείνη ὄ΅ως ἔ΅ενε
πάντα ἁπλὴ καὶ ἄδολη: Ἡ «Κυρὰ τῶν
Μαρασίων»!
Ἡ ΅εγάλη της ἀγάπη
ἦταν ἡ Ἑλληνικὴ Ση΅αία, «τὸ πάπλω΅α τῆς
Ἑλλάδας», ὅπως τὴν ἔλεγε. Τὴν ὕψωνε
καθη΅ερινὰ μὲ συγκίνηση στὴν αὐλὴ τοῦ
σπιτιοῦ της, τὰ τελευταῖα χρόνια μὲ τὴν βοήθεια
κάποιου στρατιώτη. Ὑπῆρξε ΅ιὰ δεύτερη «Κυρὰ τῆς
Ρῶ» στὴν ἄλλη ἄκρη τῆς Ἑλλάδας.
Τὴν ὥρα ποὺ ἡ
ἄφρων πολιτικὴ τῶν τελευταίων κυβερνήσεων ὁδηγεῖ
τὴν χώρα σὲ καταστροφὴ καὶ ἄρχιζει νὰ
ξεπουλάει τὸν πλοῦτο καὶ τὶς δη΅όσιες ὑπηρεσίες
της στοὺς ἀδηφάγους δανειστές της, ἡ «Κυρὰ τῶν
Μαρασίων» φωνάζει μὲ τὴν ζωή της πως ὑπάρχει καὶ
ἡ ἄλλη, ἡ ἀληθινή, ἡ Μεγάλη Ἑλλάδα!
Καλὸ ταξίδι, Βασίλισσα τῆς καρδιᾶς ΅ας!
ΠΗΓΗ: περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», ἀρ. τ. 2028,
01/15.08.2011
Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»