Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ » Υπάρχει ομοφυλοφιλικό γονίδιο;

Πολλοί πιστεύουν πως η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά είναι γενετικά προκαθορισμένη, πως ελέγχεται από κάποιο γονίδιο που όταν υπάρχει την καθιστά αναπόφευκτη. Κατά συνέπεια, το άτομο, η οικογένεια, η κοινωνία δεν έχουν λόγο για αυτή, ούτε υπάρχουν περιθώρια παρέμβασης και αλλαγής εφόσον «η φύση επέλεξε έτσι».

Βέβαια ο άνθρωπος παρεμβαίνει σε καταστάσεις όπου η φύση έκανε μεν τη δική της επιλογή αλλά εκείνος τη κρίνει ανεπιθύμητη. Αυτό συμβαίνει σε συγγενείς ανωμαλίες, κληρονομικά νοσήματα, αλλά και δευτερεύουσας σημασίας χαρακτηριστικά όπως ζητήματα αισθητικής, βελτίωση της συμπεριφοράς, της σωματικής διάπλασης κ.α. Συνεπώς το επιχείρημα «γεννήθηκα έτσι» δεν έχει αξία, διότι εάν ένα χαρακτηριστικό θεωρηθεί ανεπιθύμητο υπάρχει πάντα δυνατότητα παρέμβασης άσχετα αν είναι κληρονομούμενο ή εκ γενετής.

Πέρα όμως από αυτό, το ερώτημα αιωρείται. Είναι βιολογικά προκαθορισμένη η ομοφυλοφιλία; Υπάρχει πράγματι «gay γονίδιο»; Ή μήπως πρόκειται για έναν μύθο που απλά εξυπηρετεί γιατί μειώνει την ευθύνη για τις συμπεριφορές μας;

Το 2019, επιστήμονες από το MIT και το Χάρβαρντ διερεύνησαν κατά πόσο υπήρχε ή όχι γενετική βάση για τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Η μελέτη,⁽²⁾εκτεταμένης φύσης, οδήγησε τους επιστήμονες να πραγματοποιήσουν μια μελέτη συσχετισμού αναλύοντας όλο το γονιδίωμα σε σχεδόν 500.000 συμμετέχοντες ομοφυλόφιλους από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Σουηδία. Τελικά, η υπόθεση του «gay γονιδίου» διαψεύστηκε.

Όπως σημείωσε τότε ο ερευνητής Paul Sullins, η μελέτη «διαψεύδει οριστικά την ιδέα ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι μια έμφυτη κατάσταση που ελέγχεται ή επιβάλλεται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική σύνθεση του ατόμου». Το κυρίαρχο πολιτιστικό αφήγημα σχετικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό (τα «γονίδια με οδήγησαν να το κάνω»), σύμφωνα με τον Sullins, «απλά δεν μπορεί να είναι αληθινό».

Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο Andrea Ganna, επανέλαβε τα συμπεράσματά του, δηλώνοντας στους New York Times ότι «είναι βασικά αδύνατο να προβλεφθεί η σεξουαλική δραστηριότητα ή ο προσανατολισμός κάποιου μόνο από τη γενετική».

Η Deena Wassenburg και η Sehoya Cotner, δύο βιολόγοι του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, μίλησαν για τη στενή σχέση μεταξύ των περιβαλλοντικών συνθηκών στη ζωή κάποιου και της ανάπτυξης των σεξουαλικών του προτιμήσεων προς το ίδιο φύλο.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με τις ανωτέρω βιολόγους, τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονέων είναι πολύ πιο πιθανό μεγαλώνοντας να εκφράσουν συχνότερα ομόφυλες σεξουαλικές προτιμήσεις σε σχέση με εκείνα που μεγαλώνουν με straight γονείς. «Είναι επειδή το να μεγαλώνεις σε μια gay οικογένεια επηρεάζει πραγματικά τη σεξουαλικότητα ενός ατόμου ή επειδή μια οικογένεια που αποδέχεται την ομοφυλοφιλία δημιουργεί έναν ασφαλή χώρο για ένα ομοφυλόφιλο ή αμφιφυλόφιλο άτομο ώστε να εκφράσει τη σεξουαλικότητα του;» ρωτούν. Δεν ξέρουμε. Αυτό που γνωρίζουμε, ωστόσο, είναι ότι το άμεσο περιβάλλον του παιδιού παίζει καθοριστικό ρόλο στη σεξουαλική του τροχιά.

Ομοίως, οι βιολόγοι χρησιμοποιούν μελέτες που δείχνουν τη σχέση μεταξύ της ανατροφής σε ένα αστικό περιβάλλον και της ανάπτυξης τάσεων προς το ίδιο φύλου. Αυτό θα μπορούσε να έχει κάποιο νόημα; Οι αστικές περιοχές είναι πιο ανεκτικές στις σεξουαλικές και άλλες επιλογές – φυλετικές, πολιτικές κλπ. Η έκθεση σε τέτοια ποικιλομορφία και η ευρύτερη αποδοχή ορισμένων τρόπων ζωής μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει ως ένα είδος ψυχολογικής ενεργοποίησης.

Άλλη μελέτη, σύμφωνα με τις καθηγήτριες, δείχνει ότι ορισμένα άτομα που συνάπτουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις προέρχονται από κατεστραμμένα σπίτια (μητρικός θάνατος στα χρόνια της διαμόρφωσης της ταυτότητάς τους, χωρισμένοι γονείς, απόντες πατέρες κλπ)

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα γονίδια δεν παίζουν κανένα ρόλο. Είναι πολύ πιθανό, λόγω της γενετικής σύστασης κάποιου, ένα άτομο να έχει προδιάθεση για ορισμένες σκέψεις και συμπεριφορές. Ωστόσο, το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται και μεγαλώνει φαίνεται να είναι ο κύριος καταλύτης για πολύ συγκεκριμένες αλλαγές.

Αυτό εξηγεί γιατί, τον τελευταίο καιρό, τόσοι πολλοί νέοι στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει να ασπάζονται την ομοφυλοφιλία. Μεταξύ του 2015 και 2019, όπως σημειώνει η επιστημονική συγγραφέας Cara Murez, το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 15 έως 17 ετών που αυτοπροσδιορίζονται ως «μη ετεροφυλόφιλοι» αυξήθηκε από 8,3% σε 11,7%. Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν είναι οι μόνες που αγκαλιάζουν την ομοφυλοφιλία. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης δει μια απότομη αύξηση του αριθμού των νέων που χαρακτηρίζονται ως ομοφυλόφιλοι. Η Γερμανία φιλοξενεί επίσης έναν εκπληκτικό αριθμό ομοφυλόφιλων. Σίγουρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία έχουν γίνει ανεκτικότερες και αυτό ενθαρρύνει περισσότερους εφήβους να εκφράσουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Όμως, όπως δείχνουν οι μελέτες, υπάρχουν πολλά περισσότερα στο παιχνίδι της ομοφυλοφυλικής συμπεριφοράς.

Η Blerta Perci, ακαδημαϊκός στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων, στην Αλβανία, δημοσίευσε πρόσφατα μια διαφωτιστική εργασία,⁽³⁾ που δείχνει ξεκάθαρα ότι η σεξουαλική συμπεριφορά των εφήβων επηρεάζεται άμεσα από τις σκέψεις και τις πράξεις των συνομηλίκων τους. Και αυτό είναι λογικό. Μέχρι περίπου την ηλικία των 12 ετών, οι γονείς τείνουν να είναι τα άτομα με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή ενός παιδιού. Μόλις όμως το παιδί μπει στην εφηβεία, η δύναμη της γονεϊκής επιρροής αντικαθίσταται από τη δύναμη της επιρροής των συνομηλίκων. Αυτή η επιρροή σε συνδυασμό με την τρέχουσα τάση του δυτικού εκπαιδευτικού συστήματος όπου ένας αυξανόμενος αριθμός δασκάλων προσφέρει αμφισβητήσιμες συμβουλές ζωής, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για σύγχυση και στρεβλές απόψεις ως προς τη σεξουαλικότητα.

Ο ομοφυλοφιλικός τρόπος ζωής εντάσσει τον άνθρωπο σε ένα ασταθές σύστημα εναλλαγής συντρόφων, σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων,⁽⁴⁾ κατάχρησης του σώματος, κατάχρησης ουσιών, οικογενειακής αστάθειας, καταστάσεις που επιβαρύνουν χωρίς έλεος. Ο βιολόγος Nicanor Pier Giorgio Austriaco έδειξε ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες τείνουν να υποφέρουν από μεγαλύτερα επίπεδα κατάθλιψης, αγχώδεις διαταραχές, διαταραχές συμπεριφοράς και προβλήματα κατάχρησης ουσιών σε σχέση με τους straight άνδρες. Επιπλέον, είναι πιο πιθανό να έχουν αυτοκτονικές σκέψεις. Εάν υπάρχει κάποια δυνατότητα για βοήθεια σε αυτές τις διαταραχές, είναι σκληρό και άδικο να την αποκλείουμε υποστηρίζοντας το ψεύδος ότι όλα έχουν τις ρίζες τους σε γονίδια τους που τους δεσμεύουν αδυσώπητα.⁽⁵⁾

Θα δηλώσουν ορισμένοι. Η άποψη πως η ομοφυλοφιλία ξεπερνιέται είναι αυθαίρετη. Υπάρχουν άνθρωποι που την ξεπέρασαν; Ναι υπάρχουν.⁽⁶⁾ Οι περισσότεροι από αυτούς διστάζουν να μιλήσουν δημόσια τόσο για την ομοφυλοφιλία τους όσο και για τη μεταστροφή τους, αλλά υπάρχουν και είναι πολλοί. Το ομολογούν συχνότερα σε προσωπικές συζητήσεις προς άτομα που τους παρέχουν άνεση και εμπιστοσύνη. Είναι άνθρωποι που κατανόησαν τα αδιέξοδα και τις συνέπειες τις ομοφυλοφιλικής ζωής και επιθύμησαν για τον εαυτό τους το καλύτερο. Έψαξαν πέρα από τη παρορμητική σεξουαλική ικανοποίηση τι γεμίζει και τι εκφράζει αληθινά τη ζωή τους. Απαρνήθηκαν την ομοφυλοφιλία θεωρώντας την κακό βαρίδι. Κοίταξαν να θεραπεύσουν τα τραύματα του παρελθόντος τους. Απομακρύνθηκαν από παρέες που τους μπέρδευαν. Επέλεξαν να είναι με το Θεό, να τιμήσουν τη επιλογή Του για το σώμα τους. Ορισμένοι έκαναν χριστιανικό γάμο και οικογένεια, άλλοι επέλεξαν να μείνουν άγαμοι και να ζήσουν με εγκράτεια. Ζήτησαν βοήθεια από τον Πνευματικό και έλαβαν τη χάρη των μυστηρίων της Εκκλησίας. Ο αγώνας στην αρχή δεν ήταν εύκολος, όπως οι ίδιοι ομολογούν, αλλά τελικά άξιζε καθώς ανταμείφθηκε με επιτυχία και ευτυχία.

Αναφέρουμε τα ανωτέρω για να προβληματίσουμε τους ανθρώπους που επιμένουν να υποστηρίζουν βλαπτικού μύθους όπως το ανύπαρκτο «gay γονίδιο».⁽⁷⁾Η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας ως κατάστασης κωδικοποιημένης στα γονίδια είναι στην καλύτερη περίπτωση επιστημονικό λάθος. Στη χειρότερη, απολύτως καταστροφική. Η ομοφυλοφιλία είναι μορφή συμπεριφοράς που επιδέχεται αλλαγών εάν κάποιος το θελήσει, όπως επιδέχονται όλες οι συμπεριφορές. Οι μύθοι δεν υποκαθιστούν την πραγματικότητα και έχουμε ευθύνη να δίνουμε στους ανθρώπους την αλήθεια γιατί αυτή και μόνο θα τους ελευθερώσει και θα τους κάνει ευτυχισμένους.

Παραπομπές:

Βοηθητική πηγή: The ‘Gay Gene’ Myth Just Won’t Go Away/John Mac Ghlionn, 6 Απριλίου 2023, https://europeanconservative.com/articles/commentary/the-gay-gene-myth-just-wont-go-away/ ^[1]

(Πηγή: Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά ^[1])