- Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ - https://alopsis.gr -

Με το άγχος της διαρκούς νεότητας (Σπύρος Γιανναράς)

Το νέο ριάλιτι «Ολο και νεότεροι» που προβάλλεται στη Γαλλία έχει στόχο τη βιολογική ηλικία

Πριν ακόμα προλάβουμε να χωνέψουμε τα ριάλιτι των πλαστικών εγχειρήσεων που διαγκωνίζονται για να μας πείσουν ότι αν δεν έχουμε βγει απ’ το καλούπι των τοπ μόντελ η ζωή μας θα είναι μια διαρκής δυστυχία, μια νέα εκπομπή έρχεται να μας εμφυσήσει τον φόβο των γηρατειών. Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας Le Monde το νέο αγγλικό ριάλιτι «Ολο και νεότεροι» που προβάλλεται στη Γαλλία αφήνει πίσω του το κυνήγι του πάχους και της ρυτίδας και βάζει στο στόχαστρο την ίδια μας τη ζωή.

Στόχος είναι η εξάλειψη των «κακών συνηθειών» ώστε να «επανακτήσετε τη φρεσκάδα της πρώτης σας νιότης σε διάστημα έξι εβδομάδων». Το χειρότερο, πέρα από την ολοκληρωτική τάση επιβολής συγκεκριμένων κριτηρίων (ομορφιάς, αντίληψης για το νόημα της ζωής κλπ) που χαρακτηρίζει τα παραδοσιακά «καλλωπιστικά» ριάλιτι, είναι το ρατσιστικό πνεύμα έναντι των γηρατειών που διαπνέει τη νέα βρετανική εκπομπή. Ολα ξεκινούν με την άσκηση τρομοκρατίας στους συμμετέχοντες, που έρχονται αντιμέτωποι – αφού υποβληθούν σε ιατρικά τεστ (κοπώσεως κ. α.) και μετρήσεις (χοληστερίνης, σπιρομέτρηση κλπ) – με την «πραγματική», ήτοι τη «βιολογική» τους ηλικία. Ο 38χρονος Μαρκ πετάει έντρομος το τσιγάρο όταν μαθαίνει ότι η βιολογική του ηλικία είναι τα 45 χρόνια κι ότι διαθέτει τους πνεύμονες ενός ταλαιπωρημένου 75χρονου. Στη συνέχεια ο «Μεγάλος Αδελφός» νουθετεί τον «παίκτη», τον οποίο υποχρεώνει να ακολουθήσει διά βίου κάποιο ειδικά προσαρμοσμένο πρόγραμμα υγιεινής ζωής, που περιέργως πώς, αναπαράγει όλες τις συνταγές της μόδας στις εύπορες και γερασμένες κοινωνίες της Ευρώπης: να κόψουμε τσιγάρο, ποτό, καφέ, γλυκίσματα και να μην τρώμε ούτε πολύ γλυκά, ούτε πολύ αλμυρά, κοινώς μόνο άνοστα εδέσματα. Να τρέχουμε κάθε μέρα στο πουθενά πάνω στον μηχανικό μας διάδρομο για να κερδίσουμε λίγους μήνες ή χρόνια ζωής, τα οποία, απ’ την άλλη, μας αφαιρεί το διαβρωμένο περιβάλλον, το άγχος και η πίεση της καθημερινότητάς. Κι όλα αυτά με αντάλλαγμα την απόλυτη ευτυχία ενός αέναα νεανικού ή νεανίζοντος εαυτού, λες και είναι αδύνατο να δυστυχήσουμε μέσα στα «άψογα» πλαστικοποιημένα μας κορμιά. Η τηλεόραση μέχρι σήμερα μας δίδασκε διαρκώς νέους τρόπους κατανάλωσης για την εξασφάλιση της ευτυχίας. Από σήμερα μας μαθαίνει και πώς πρέπει να πεθάνουμε: μέσα σε τέλεια νεανικά σώματα, όπως οι ήρωες του «Θαυμαστού καινούργιου κόσμου» του Χάξλεϊ.

 

(Πηγή: “Καθημερινή” 28/6/2008)