Με το θέμα αυτό έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν και άλλη φορά. Θα ασχοληθούμε για μία ακόμη. Όχι μόνο γιατί δείχνει πόσο τραγικές είναι οι συνέπειες της πλάνης, κάτι που διαχρονικά το υπογραμμίζουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας αλλά και γιατί αποδεικνύει το θέμα αυτό από μόνο του ότι οι αυτοαποκαλούμενοι «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά», ως Νεοαρειανοί, δεν έχουν καμία σχέση με τον αυθεντικό και γνήσιο Χριστιανισμό.
Αφορμή μας έδωσε το περιοδικό «Σκοπιά» της 1.1.2015 σελ. 14-15, στο οποίο υπάρχει άρθρο που επιγράφεται: «Πρέπει να προσευχόμαστε στον Ιησού;». Στο άρθρο, μεταξύ των άλλων, τίθεται το ερώτημα: «Πρέπει να απευθύνουμε τις προσευχές μας στον Ιησού ή στον Θεό». Και μόνο από τη διατύπωση φαίνεται για μια ακόμη φορά πόσο αντιγραφικές είναι οι θέσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ξέχασαν(;) ότι η Αγία Γραφή σε πλήθος μαρτυριών της μας τονίζει την πλέον αδιάψευστη πραγματικότητα, ότι ο Ιησούς Χριστός εκτός από τέλειος, ακέραιος και αναμάρτητος άνθρωπος, είναι και τέλειος Θεός. Έτσι η ίδια Τον χαρακτηρίζει. Ενδεικτικά αναφέρουμε: «Θεός ην ο Λόγος» (Ιωάν. 1, 1), είναι ισότιμος με τον Θεό Πατέρα (Ιωάν. 5, 18. 10, 30), είναι «ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας» (Ρωμ. 9, 5), ως Θεός ομολογείται και πιστεύεται από τους μαθητές Του (Ιωάν. 20, 28. Τιτ. 2, 13. Α’ Ιωάν. 5, 20) κ.α.
Πόσο τραγικό είναι να ξεκινάς την παρουσίαση ενός άρθρου, να αυτοδιαφημίζεσαι δεκάδες χρόνια, ότι δήθεν είσαι ο πιο συνεπής μελετητής της Αγίας Γραφής και από την πρώτη, ήδη διατύπωση να αποδεικνύεις πόσο άκρως αντιβιβλικές είναι οι απόψεις σου.
Και το δράμα είναι πιο τραγικό, όταν προσπαθούν να θεμελιώσουν την άποψή τους, ότι δεν πρέπει οι Χριστιανοί να προσεύχονται στον Χριστό, όπως απεγνωσμένα προσπαθεί να πείσει στο άρθρο της η εταιρία Σκοπιά, με τη συνήθη ερμηνευτική κακοποίηση γεγονότων και χωρίων για να καταστήσει τον ισχυρισμό της πειστικό.
Ταυτοχρόνως το μέγεθος του δράματος είναι ασύληπτο όταν στο άρθρο γίνεται αναφορά σε αγιογραφικά χωρία, τα οποία προϋποθέτουν εκ προοιμίου κακόδοξη αντίληψη περί Θεού. Π.χ. μεταξύ των άλλων χωρίων στα οποία παραπέμπει η Σκοπιά περί μη προσευχής στον Χριστό, είναι το Φιλιπ. 4, 6. Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά η λέξη Θεός σημαίνει εδώ αποκλειστικά το πρόσωπο του Ιεχωβά. Για τους Χριστιανούς, Θεός εδώ νοείται ο Τριαδικός Θεός. Το ίδιο βλέπουμε και με την επίκληση του Κολ. 3, 17. Στο άρθρο γίνεται προτροπή για προσευχή μόνο στον Θεό Πατέρα «αλλά, φυσικά, στο όνομα του Ιησού». Ξέχασαν (;) όμως να αναφέρουν ότι στο ίδιο χωρίο ο Ιησούς καλείται και εδώ «Κύριος», ιδιότητα που αποκλειστικά στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρεται στον Γιαχβέ. Καλείται και εδώ «Κύριος» ο Χριστός γιατί ο Απόστολος Παύλος γνωρίζει ότι είναι ο Γιαχβέ, ο αποκαλυπτόμενος ασάρκως στην Παλαιά Διαθήκη στους Πατριάρχες, στους Δίκαιους και στους Προφήτες.
Εξάλλου βλέπουμε το ότι ο Χριστός είναι Κύριος, ο αποκαλυπτόμενος Γιαχβέ στις θεοφάνειες της Παλαιάς Διαθήκης και στην Καινή Διαθήκη. Ενδεικτικά αναφέρουμε: ο Γιάχ-Ελοχίμ του Ψαλμού 67, 18 είναι ο Χριστός σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο (Εφεσ. 4, 8), ο Γιαχβέ του Ζαχαρία 11, 12- 13 που τιμάται 30 αργύρια είναι ο Ιησούς, ο Γιαχβέ που κατά τον ίδιο Προφήτη εκεντήθη (κεφ.12, 10), είναι ο Χριστός.
Ολοκληρώνοντας τη μικρή αυτή αναφορά μας, θέλουμε να υπογραμμίσουμε για μια ακόμη φορά, ότι και για το άρθρο αυτό του περιοδικού Σκοπιά και τη θέση των Μαρτύρων του Ιεχωβά ότι δεν πρέπει να προσευχόμαστε στον Χριστό, ισχύει ο λόγος του Κυρίου «ει ούν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσο;» (Ματθ. 6, 23).
(Πηγή: pemptousia.gr [1])