Γιατί πρέπει να αντιμετωπίζουμε ποιμαντικά τις αιρέσεις – λατρείες (Θεοφιλ. Επίσκοπος Καρπασίας Κύπρου Χριστοφόρος)

Ομιλία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Καρπασίας (Κύπρου) κ. Χριστοφόρου, Προέδρου του Διορθοδόξου Δικτύου Πρωτοβουλιών Μελέτης Θρησκειών και Καταστροφικών Λατρειών στην ΣΤ’ Συνάντηση του Δικτύου, Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου-Χατζηδήμοβο, Νευροκόπι-Βουλγαρία, Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κάνει μιὰ διαπίστωση «Πάντες (οἱ ἄνθρωποι) ἥμαρτον καὶ στεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 3,23). Συνεπῶς, τὸ πρόβλημα τῆς ἀνθρωπότητας ἔγκειται στὸ γεγονὸς αὐτό, ὅτι στερεῖται τὴν ἐμπειρία, ἐννοεῖται μετὰ τὴν πτώση, τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ. Ὁπότε ἡ πνευματικὴ τελείωση τοῦ ἀνθρώπου ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν μετοχή του στὴν δόξα τοῦ Θεοῦ, διαφορετικὰ ὸ ἄνθρωπος εἶναι, θὰ ἔλεγα, ἐλλειμματικός (κάτι τοῦ λείπει). Ἡ ἀσθένεια αὐτὴ τοῦ ἀνθρώπου θεραπεύεται, μόνον ὅταν φθάσει σ’ αὐτὴ τὴν ἐμπειρία. Πῶς φθάνει, ὅμως σ’ αὐτὸ τὸ γεγονός;