Ἕνα εὔκολο –καὶ πρόχειρο– ἐπιχείρημα, γιὰ νὰ ὑποστηριχθεῖ ἡ συγγένεια τῶν Μεγάλων Θρησκειῶν (Θρησκευμάτων ὀρθότερα), εἶναι ἡ ἀναφορὰ σὲ ἕνα Θεό, πού ἀπὸ κοινοῦ ἀποδέχονται. Καὶ
βέβαια ὁ
Θεὸς
εἶναι
ἕνας.
Ὁ
ἕνας
ὅμως
Θεὸς
θεωρεῖται
ἀπὸ τὰ
διάφορα θρησκεύματα μέσα ἀπὸ εἰδικὴ προοπτική, ὥστε τελικὰ νὰ
διαφέρει ὁ
Θεὸς
ἀπὸ θρησκεία σὲ θρησκεία, καὶ τελικὰ
νὰ
ἀποδεικνύεται,
ὅτι
δὲν
εἶναι
ὁ
ἴδιος
Θεός, στὸν ὁποῖο ἀναφέρονται,
ἀκόμη καὶ οἱ
λεγόμενες μονοθεϊστικὲς
θρησκεῖες, ἀλλὰ
καὶ οἱ χριστιανικὲς «Ὁμολογίες».
Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ [1]
Διαβάστε άλλα κείμενα του π. Γεωργίου πατώντας εδώ [2]