Κοιτάζω και ξανακοιτάζω το σκίτσο του Αϊλάν και σκέφτομαι την υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου να μην ξεχάσω το όνομά του: αυτό το παιδάκι που όσο ζούσε ήταν ένα ακόμα παιδάκι, με το θάνατό του είχε γίνει το σύμβολο ενός δράματος…

Πολλούς μήνες αργότερα, οι περιγραφές που φτάνουν από τα κέντρα φιλοξενίας με μπερδεύουν. Ανάμεσα σε ιστορίες ανθρώπινες και τρυφερές που σε κάνουν να θέλεις πιο πολύ να αγκαλιάσεις και να στοργέψεις αυτές τις ψυχές, ξεπετάγονται ιστορίες αχαριστίας, προκλητικές συμπεριφορές, τρομακτικές αφηγήσεις που δε μπορείς πάντα να αμφισβητήσεις και δεν επιτρέπεται και να αψηφήσεις… Διαβάστε περισσότερα »

Η αυτοκρατορία της Ρωμανίας, το όνομα της οποίας στρέβλωσαν οι Φράγκοι μετά την άλωση της βασιλεύουσας Πόλης, υπήρξε η πλέον μακρόβια αυτοκρατορία παρά το ότι είχε να αντιπαλέψει με τα στίφη των βαρβάρων που επέλαυναν από την Ανατολή, ενώ συγχρόνως δεχόταν τα πισώπλατα μαχαιρώματα της αχάριστης Δύσης, στην οποία είχαν κυριαρχήσει οι Φράγκοι. Κύλισαν αιώνες από τότε. Ο ελληνισμός δοκιμάστηκε από μακραίωνη δουλεία υπό τον Τούρκο κατακτητή, για να αναστηθεί και πάλι μετά από ποταμούς αιμάτων και την παρέμβαση της Δύσης, η οποία προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της έλαβε την τελική απόφαση (ναυμαχία του Ναυαρίνου). Διαβάστε περισσότερα »