Η Αστρολογία έχει τις ρίζες της στη εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να αντιλαμβάνεται τις εναλλαγές της ημέρας, των εποχών και των ετών και με βάση αυτές να οργανώνει την καθημερινή και κοινωνική του ζωή. Ο Ήλιος, η Σελήνη και μερικοί από τους σημαντικότερους αστέρες θεωρήθηκαν από τους ανθρώπους ως υπερφυσικές δυνάμεις και προσωποποιήθηκαν. Έτσι οδηγήθηκε ο άνθρωπος στην Αστρολατρία. Διαβάστε περισσότερα »

ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο φονταμενταλισμός στη ζωή μας εδραιώνεται μ’ ένα πολύ επικίνδυνο τρόπο. Συνήθως καλλιεργείται και αναπτύσσεται ασυναίσθητα, διότι οι εκφραστές του θεωρούν ότι υπερασπίζονται την αλήθεια και την προστατεύουν από την οποιαδήποτε νόθευσή της. Ταυτίζονται και οικειοποιούνται μ’ ένα πολύ επικίνδυνο τρόπο την αλήθεια και θεωρούν τους εαυτούς τους και το χώρο, στον οποίο ανήκουν και δραστηριοποιούνται, ως τη μόνη αυθεντία και το όργανο ερμηνείας και κατανόησης των πραγμάτων. Τον ίδιο τρόπο ζωής και έκφρασης και αντίληψης των πραγμάτων επιδιώκουν με κάθε μέσο να τα επιβάλλουν ως γενικό ζωής για όλους τους ανθρώπους. Οπότε ο ίδιος τρόπος από φυσική έκφραση της ιδιαιτερότητας του κάθε προσώπου μεταβάλλεται σε ψυχοπαθολογική κατάσταση και μετατρέπεται σε ιδιοτροπία. Έτσι θα μπορούσαμε να ορίσουμε το φονταμενταλισμό ως μία εμμονή και καθήλωση σε άκρως προσωπικά και συντηρητικά βιώματα, τα οποία λειτουργούν ως μέσο αντίστασης σε κάθε ενδεχόμενη αλλαγή ή διαφορετική προσέγγισή τους. Ο όρος αυτός, όπως είναι γνωστό, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά την περίοδο μεταξύ του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου από τους υποστηρικτές του, με σκοπό να περιγράψει ένα συγκεκριμένο ρεύμα θρησκευτικών απόψεων στο πλαίσιο της σύγκρουσης που είχε ξεσπάσει στις τάξεις της αμερικανικής προτεσταντικής κοινότητας μεταξύ φονταμενταλιστών (συντηρητικών) και νεωτεριστών. Φυσικά θα ήθελα να τονίσω ότι πολλές φορές και οι νεωτεριστές συμπεριφέρονται ως φονταμενταλιστές, όταν άκριτα και απόλυτα αρνούνται το παρελθόν και την παράδοση και κατηγορούν όσους με σκεπτικισμό και προβληματισμό προσεγγίζουν νεωτεριστικές και νέες αποκαλύψεις και δεδομένα που προκύπτουν στη ζωή μας. Τα βασικά χαρακτηριστικά του φονταμενταλισμού είναι η τυπολατρική προσκόλληση και εμμονή (γι’ αυτό και είναι ψυχοπαθολογική κατάσταση, όπως θα δούμε και στη συνέχεια) στην παράδοση, τους κανόνες και τις διατάξεις που διαμορφώθηκαν μέσα στη ζωή μας. Οι κανόνες αυτοί δεν είναι κατ’ ανάγκη λανθασμένοι, μπορεί να είναι και ισορροπημένοι και χρήσιμοι στη διαμόρφωση μίας υγιούς προσωπικότητας. Στο φονταμενταλισμό όμως οι κανόνες, όπως θα έλεγε ο Άγιος Παϊσιος, γίνονται κανόνια… Η απόλυτη απαίτηση για κάθαρση και αποκατάσταση, καθώς και η πεποίθηση ότι αποτελούν ένα είδος κριτή των πάντων, οι εκφραστές του φονταμενταλισμού οδηγούνται στην υιοθέτηση, αρκετά συχνά, βίαιων αντιδράσεων και συμπεριφορών, όχι μόνο σωματικών, αλλά και ψυχολογικών. Κυρίως οι μελετητές του φαινομένου περιορίζουν το φονταμενταλισμό στη θρησκεία. Η πραγματικότητα, όμως, είναι άλλη. Αυτός επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής ακόμα και στον ατομικισμό (στην προσπάθεια του ανθρώπου να ζήσει ως άτομο αποκομμένο από κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες). Έτσι έχουμε την επίδραση και ενεργό εκδήλωσή του στη θρησκεία, στην πολιτική, στην οικονομία, στη σεξουαλικότητα, στην οικογενειακή ζωή, στις σέκτες, στον αθλητισμό κλπ. Στη συνέχεια της εισήγησής μας θα δούμε πώς εκφράζεται σε κάποιους από τους τομείς αυτούς, με χρήση παραδειγμάτων, για να γίνει πιο κατανοητό το πρόβλημα, διότι όλοι είμαστε υποψήφιοι να εκδηλώσουμε φονταμενταλιστικές απόψεις και συμπεριφορές και να δούμε, τέλος, πώς τον υπερβαίνουμε μέσα από μια υγιή πνευματικότητα, όπως την προτείνει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Διαβάστε περισσότερα »

Ο ἄνθρωπος τῆς σύγχρονης κοινωνίας μοιάζει μέ μία μηχανή, ἡ ὁποία φαίνεται νά ἔχει ἀπορρυθμισθεῖ. Ἀσθμαίνει, ταλαιπωρεῖται, ἀγωνιᾶ, φοβᾶται, ἀγχώνεται, συγκρούεται. Θεοποιεῖ τήν ἁμαρτία καί δικαιολογεῖ συνεχῶς τήν ὅλο καί αὐξανόμενη κακία, πού δημιουργεῖται μέσα στή ζωή του. Εἶναι ἄρρωστος πνευματικά καί τό χειρότερο ἀγνοεῖ τήν ἀρρώστια του. Θά ἤθελα στή συνέχεια νά ἀναφερθῶ ἀφ’ ἑνός σ’ αὐτή τήν πνευματική ἀπορρύθμιση καί ἀφ’ ἑτέρου στήν πνευματική ρύθμιση. Ἄλλωστε, ἡ ζωή, γιά νά ἔχει νόημα, πρέπει νά εἶναι πνευματικά ρυθμισμένη. Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »