(Λουκ. ε΄ 1-11)

Μᾶς ἀξίωσε ἡ χάρη τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ, καθώς ἔχουμε σχεδόν ὁλοκληρώσει τήν πορεία μας στόν μυροβόλο πνευματικά μήνα Σεπτέμβριο, νά ἑορτάσουμε τήν ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ πού ταυτίζεται μαζί του καί τόν χαρακτηρίζει. Ψάλαμε τά προεόρτια καί τά μεθέορτα αὐτῆς καί ἀπολαύσαμε ἤδη τήν ἀνάγνωση καί τή διδασκαλία δύο κυριακάτικων εὐαγγελικῶν περικοπῶν ἀφιερωμένων στό ὕψος καί στό βάθος τῆς θεολογίας τοῦ Σταυροῦ, γευτήκαμε τή χαρά «διά τήν σωτηρίαν ἥν παρέχει τῷ κόσμῳ».

Γνωριμία μέ τόν εὐαγγελιστή Λουκᾶ

Σήμερα, λοιπόν, πρώτη Κυριακή μετά τήν ἀπόδοση τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ, καί ἡ σοφία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς δίνει τή χαρά νά ἀπολαύσουμε ἀπό τώρα μέχρι καί τήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου τά ἱερά διδάγματα πού θεόπνευστα παραδίδει μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιό του ὁ ἅγιος ἔνδοξος ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Λουκᾶς.

Διαβάστε περισσότερα »

(Λουκ. ε ́ 1-11)

Τήν πρώτη Κυριακή, ἀμέσως μετά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ κύκλου τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ, ἡ Ἐκκλησία μας ὁρίζει νά διαβάζεται τό ἀπόσπασμα ἀπό τό εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ, πού ἀναφέρεται στήν κλήση ἀπό τόν Χριστό τῶν πρώτων μαθητῶν. Διαβάστε περισσότερα »

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 23-9-1990

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, την πρώτη Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, κάνει αρχή ευαγγελικών περικοπών από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο. Αλλά και το περιεχόμενο της ευαγγελικής περικοπής σήμερα αναφέρεται στην αρχή του δημοσίου έργου του Κυρίου μας και την εκλογή των πρώτων μαθητών Του. Γι’ αυτό και εμείς σαν θέμα σήμερα να έχουμε τη σημασία ενός ξεκινήματος σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας. Και μάλιστα ιδιαίτατα στον τομέα της σωτηρίας μας. Διαβάστε περισσότερα »

(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, κεφ. ε΄, χωρία 1 έως 11)

(Αποσπάσματα από την ομιλία ΙΔ΄ του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου)

«καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Διαβάστε περισσότερα »

(Λουκ. ε΄. 1-11)

«Τὸν ἐστρίμωχναν τὰ πλήθη, γιὰ ν’ ἀκούσουν τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ κι αὐτὸς στεκόταν κοντὰ στὴ λίμνη Γενησαρέτ. Εἶδε δυὸ βάρκες ἀραγμένες στὴν ἀκρολιμνιά· οἱ ψαράδες πιὸ κεῖ ἔπλυναν τὰ δίχτυα τους. Μπῆκε σὲ μιὰ ἀπ’ αὐτὲς ποὺ ἦταν τοῦ Σίμωνα καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ ξεμακρύνη λίγο ἀπὸ τὴ στεριά. Κι ἀφοῦ κάθισε ἄρχισε νὰ διδάσκη τὸν κόσμο μέσ’ ἀπὸ τὴ βάρκα. Ὅταν τέλειωσε εἶπε στὸ Σίμωνα· Γύρισε στ’ ἀνοιχτὰ καὶ ρίξετε τὰ δίχτυα γιὰ ψάρεμα.

Τοῦ ἀποκρίθηκε ὁ Σίμωνας καὶ τοῦ εἶπε· Δάσκαλε, ὅλη τὴ νύχτα κοπιάσαμε καὶ δὲν πιάσαμε τίποτα. Θὰ ρίξω ὅμως τὸ δίχτυ ἀφοῦ τὸ ὁρίζεις. Ἔκαμαν ἔτσι κι ἔπιασαν τόσο μεγάλο πλῆθος ψάρια ποὺ ἄρχισε τὸ δίχτυ νὰ σπάζη. Φώναξαν τοὺς συνεταίρους τους τῆς δεύτερης βάρκας νὰ πᾶν νὰ τοὺς βοηθήσουν. Πῆγαν καὶ γέμισαν καὶ οἱ δύο βάρκες σὲ σημεῖο νὰ βουλιάζουν. Ὅταν τὸ εἶδε αὐτὸ ὁ Σίμωνας πέφτει στὰ γόνατα τοῦ Ἰησοῦ καὶ τὸν παρακαλεῖ. Ἕβγα ἀπ’ τὴ βάρκα μου, Κύριε, γιατὶ εἶμαι ἁμαρτωλός. Τὸν εἶχε γεμίσει θάμπος κι αὐτὸν κι ὅλους τοὺς συντρόφους του γιὰ τὰ ψάρια ποὺ εἶχαν πιάσει μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο. Ὅμοια εἶχαν ξαφνιαστῆ κι ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, γιοὶ τοῦ Ζεβεδαίου ποὺ ἦσαν συνέταιροι τοῦ Σίμωνα. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἰησοῦς εἶπε στὸν Σίμωνα· Μὴ φοβᾶσαι, ἀπὸ τώρα θὰ ψαρεύης ἀνθρώπους. Κι ἀφοῦ ἔσυραν τὰ πλοῖα στὴ στεριά, τὰ παράτησαν ὅλα καὶ τὸν ἀκολούθησαν». Διαβάστε περισσότερα »