Η αξίωση του ατομικού λόγου του ανθρώπου να καθορίζει το καλό, το κακό και το… αδιάφορο βάσει αυτόνομων κριτηρίων και να διαμορφώνει ανάλογα την κοινωνική ζωή, δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Ως πράξη χειραφέτησης από τις επιταγές του θείου δικαίου μετράει ήδη αρκετούς αιώνες στη Δύση. Φαίνεται όμως πως έφτασε ο καιρός να περάσουμε σε μια επόμενη ιστορική φάση, με το σύγχρονο κράτος να διαρρηγνύει πλήρως πλέον την ενότητα πολιτικής και κοινωνίας, να προχωρεί στη θεοποίηση του ατομικού λόγου και να αναιρεί ακόμη και την έννοια του φυσικού δικαίου επί της οποίας μέχρι τώρα θεμελιώνονταν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα αλλά και θεσμοί όπως η οικογένεια. Ουδέποτε στο παρελθόν οι δυνάμεις της αυτονομίας είχαν υποστηρίξει ότι η φυσική ιδιοσυστασία του ανθρώπου είναι προϊόν κατασκευής. Όλοι μιλούσαν, έστω αυθαιρέτως, στο όνομα κάποιου φυσικού δικαίου. Σήμερα αυτό καταρρίπτεται. Θεωρείται πως όχι μόνο το δίκαιο αλλά και η φύση του ανθρώπου, κατασκευάζονται.
κοινωνία
Το Δίκαιο δεν κατασκευάζεται (Κώστας Χατζηαντωνίου, συγγραφέας)
(1,039 άτομα το έχουν διαβάσει)
Θεανθρώπινη κοινωνία (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
(409 άτομα το έχουν διαβάσει)
Στη θεανθρώπινη κοινωνία όλα συνοψίζονται στο ζωηφόρο Πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού. Αυτός είναι η ύψιστη αξία και το ύψιστο αγαθό. Όλες οι άλλες αξίες, και ατομικές και κοινωνικές, πηγάζουν από αυτήν, όπως οι ακτίνες από τον ήλιο.
Το αντιλαμβάνεσθε ότι μιλώ για την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία ως θεανθρώπινη κοινωνία. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Ορθόδοξη Κυψέλη", κοινωνία, "Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός" Η επιδημία της μοναξιάς
(2,960 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ας ανατρέξουμε στις ρίζες μας και ας οικοδομήσουμε τις οικογενειακές μας σχέσεις, την χριστιανική πίστη και τις φιλίες που χάσαμε.
Πρόσφατα ο Γενικός χειρουργός των ΗΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα έκθεση σχετικά με το σοβαρό πρόβλημα της μοναξιάς και τις επιπτώσεις της στη δημόσια υγεία.(1)
Δεν μας είναι άγνωστη η μοναξιά. Είναι απελπιστικά συχνή. Παραλύει την ύπαρξη και αχρηστεύει κάθε ικμάδα στον άνθρωπο. Συνοδεύεται από την αίσθηση της εγκατάλειψης και δεν αφήνει να ανθίσει η χαρά της ζωής. Η λύπη μοιρασμένη γίνεται μισή και η χαρά διπλάσια. Πώς όμως θα συμβεί αυτό όταν αισθάνεσαι ή είσαι μόνος;
Η απόλυτη παράνοια της κοινωνίας και ένα βρέφος που ξεψυχά ξεχασμένο (Βασίλης Σ. Κανέλλης)
(804 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το τραγικό γεγονός στην Άρτα και οι ζωές μας που δεν μας ανήκουν
Είναι από τις ειδήσεις που σε κάνουν να παγώσεις. Είναι από εκείνα τα νέα που δεν θα ήθελες ποτέ να ακούσεις, ακόμη κι αν δεν συνδέεσαι άμεσα με αυτά.
Ένα βρέφος, μόλις 5,5 μηνών χάνει τη ζωή του αφού έμεινε επί ώρες μέσα στο αυτοκίνητο. Ξεχασμένο από τον ίδιο του τον πατέρα, επί ώρες κλεισμένο μέσα στο αυτοκίνητο, κάτω από τον ήλιο, έχασε τη ζωή του τόσο άδικα.
Από χθες που συνέβη το περιστατικό στην Άρτα έχει συγκλονιστεί το Πανελλήνιο και οι λεπτομέρειες της υπόθεσης πολλές.
Ένας πατέρας παίρνει το μωράκι του για να το μεταφέρει στον βρεφονηπιακό σταθμό και στη συνέχεια να πάρει το υπηρεσιακό όχημα και να πάει να εργαστεί σε μεγάλη απόσταση από την πόλη του.
Ξεχνάει ότι έχει το μωρό στο αυτοκίνητο. Παρκάρει και φεύγει χωρίς να κοιτάξει πίσω, χωρίς να σκεφτεί την αποστολή του.
Όταν το μεσημέρι αντιλαμβάνονται πως το μωράκι δεν πήγε στον βρεφονηπιακό είναι πια αργά. Η έκθεση στον ήλιο, η αφόρητη ζέστη μέσα στο αυτοκίνητο σκοτώνει το παιδί. Τραγική ειρωνεία: Το Ι.Χ. είχε φιμέ τζάμια και κανείς δεν μπορούσε να δει τι τραγικό συνέβαινε στο εσωτερικό του.
Πρόκειται ασφαλώς περί μιας εγκληματικής αμέλειας για την οποία ο πατέρας θα λογοδοτήσει. Και ίσως τις επόμενες ημέρες μάθουμε τι πραγματικά συνέβη.
Όμως, για σκεφτείτε.
Η κοινωνική προεργασία της παιδεραστίας (Εστία Πατερικών Μελετών)
(2,397 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τό ἀποτρόπαιο ἔγκλημα στόν Κολωνό καὶ οἱ συνεχεῖς περιπτώσεις βιασμῶν, δικαὶως ἔχουν σοκάρει τήν κοινωνία. Δέν μπορεῖ νά χωρέσει ἀνθρώπου νοῦς, ὅτι συνάνθρωποί μας ἔχουν φθάσει σέ τέτοιο σημεῖο διαστροφῆς νά βιάζουν ψυχές καὶ σώματα ἀθώων παιδιῶν.
Πρόκειται γιά κεραυνό ἐν αἰθρίᾳ;
Ἡ προεργασία τοῦ ἐγκλήματος εἶναι ἔκδηλη καὶ ἡ ἀδιαφορία μας σέ αὐτή τήν προεργασία, παράγοντας διευκόλυνσής του. Πλέον οἱ περιπτώσεις παιδεραστίας ἔχουν γίνει πάρα πολλές· ἐμεῖς ὅμως διαπράττουμε ἕνα μεγάλο λάθος. Ἀναζητοῦμε τά αἴτια μόνο στήν κακότητα τῶν δραστῶν καὶ καθόλου στήν κοινωνία καὶ τόν τρόπο πού μεγάλωσαν καὶ μεγαλώνουν οἱ Ἕλληνες τίς τελευταῖες δεκαετίες. Χωρίς τόν ἐντοπισμό τῆς αἰτίας, ὅμως, δέν θά ὑπάρξει καμμία ἀναστροφή τῆς κακῆς πορείας. Παρακάτω, γίνεται μία προσπάθεια ἐντοπισμοῦ τῶν πραγματικῶν αἰτίων καί πρόταση γιά τήν ἀλλαγή.
