γεωργία

Γεωργία: μητέρα και τροφός των άλλων τεχνών (Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος)

gewrgos

Είχα διαβάσει σε μικρότερη ηλικία, όταν πολλές φορές διαβάζουμε ανώριμα, περίπου βουλιμικά κάποια βιβλία, την εξαίσια πραγματεία του Ξενοφώντος με τίτλο «Οικονομικός». Ανήκει στην τετραλογία των φιλοσοφικών του έργων, που στρέφονται γύρω από την μορφή του μεγάλου δασκάλου του, του Σωκράτη. Τα άλλα τρία τιτλοφορούνται «Απομνημονεύματα», «Συμπόσιον» και «Απολογία». Στο έργο αυτό ο μέγας φιλόσοφος αναφέρεται κυρίως στην γεωργία, σημειώνοντας στην εισαγωγή του πέμπτου κεφαλαίου ότι «έοικε γαρ η επιμέλεια αυτής είναι άμα τε ηδυπάθεια τις και οίκου αύξησις και σωμάτων άσκησις εις το δύνασθαι όσα ανδρί ελευθέρω προσήκει», δηλαδή, η γεωργία είναι πηγή τέρψεως και της περιουσίας αύξηση και του σώματος άσκηση, ώστε να μπορεί το σώμα να κάνει όσα αρμόζουν σ’ έναν άνθρωπο ελεύθερο, διότι «των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ αρρωστότεραι γίγνονται». Διαβάστε περισσότερα »

«Βιο-αιρέσεις» με το μανδύα της οικολογίας (Ελένη Ανδρουλάκη)

(ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας) Οταν ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο στον Παράδεισο, του έδωσε την εντολή να καλλιεργεί και να προστατεύει το περιβάλλον. «Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον, ον έπλασε, και έθετο αυτόν εν τω παραδείσω της τρυφής, εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν». Ποιός θα μπορούσε να είναι αντίθετος με την προστασία του περιβάλλοντος και την οικολογική ευαισθησία, όταν αυτή είναι όντως οικολογική ευαισθησία; Ποιός θα μπορούσε να αρνηθεί το απλό, το φυσικό, το οικολογικό; Αλλά και ποιός ευφυής άνθρωπος θα μπορούσε να δεχτεί μπλεγμένες φιλοσοφίες ενδεδυμένες με το μανδύα του «φυσικού, του βιολογικού, του οικολογικού»;

Διαβάστε περισσότερα »