Ανδρουλάκη Ελένη

Το φανερό και το αφανές αντιαιρετικό έργο του μακαριστού Επισκόπου Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Παύλου (Ελένη Ανδρουλάκη)

Ομιλία στο Αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, τον Μάρτιο 2019

sev_Pavlos

Την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019, της Αγίας Φιλοθέης, εκοιμήθη εν Κυρίω ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κυρός Παύλος. Ένας επίσκοπος αληθινός Πατέρας και ένας σπάνιος αγωνιστής. Για το πολυσχιδές έργο, τα χαρίσματα και τις αρετές του μακαριστού Ποιμενάρχου μας ομίλησε κατά την εξόδιο ακολουθία ο άγιος Πρωτοσύγγελος. Εγώ θα σταθώ στο αντιαιρετικό έργο του μακαριστού, παρουσιάζοντας στην αγάπη σας γνωστές και άγνωστες πτυχές της αντιαιρετικής μαρτυρίας και δράσης του κοιμηθέντος Σεβασμιωτάτου, όπως η χάρις του Θεού επέτρεψε να τις ζήσω από πρώτο χέρι. Η σημερινή συνάντησή μας, λοιπόν, θα είναι ένα μικρό, καρδιακό αφιέρωμα σε έναν αγιασμένο, αληθινά Ορθόδοξο αγωνιστή επίσκοπο, ο οποίος με άγγιξε και εμένα, όπως και πολλούς άλλους νομίζω, βαθύτατα, λόγω της καθαρότητας της καρδιάς και της πίστεώς του. Διαβάστε περισσότερα »

«Θεραπείες» μέσω τεχνών: Γ΄ Δραματοθεραπεία (Ελένη Ανδρουλάκη, Καθηγήτρια)

(Πηγή: Ιερά Μητρόπολις Γλυφάδας)

1. Ορισμός και στόχοι της δραματοθεραπείας

Η δραματοθεραπεία είναι «μια ολιστική μέθοδος ψυχοθεραπείας», η οποία δηλώνει ότι χρησιμοποιεί το θέατρο για να απευθυνθεί στο «όλον» του ανθρώπου με σκοπό «την πρόληψη και τη θεραπεία»[1]. Εμφανίστηκε στη Μ. Βρετανία στις αρχές της δεκαετίας του 1960[2], ενώ στη χώρα μας έφτασε τη δεκαετία του 1980. Χαρακτηρίζεται ως «μια βιωματική μέθοδος η οποία προωθεί τη δημιουργικότητα, τη φαντασία, τη γνώση, την εσωτερική αναζήτηση και εξέλιξη»[3]. Ανήκει στις ψυχοδυναμικές θεραπείες και αντλεί τις γνώσεις της από την ψυχοθεραπεία, την κοινωνική ανθρωπολογία και το θέατρο. Εκτός αυτού, όπως επισημαίνουν οι ίδιοι οι δραματοθεραπευτές, η δραματοθεραπεία τροφοδοτείται και από άλλους κλάδους όπως η φιλοσοφία, η ψυχολογία, η μεταφυσική κλπ[4].

Διαβάστε περισσότερα »

Δωρεά οργάνων από «εγκεφαλικά νεκρούς»: θεάρεστη πράξη αγάπης ή πλάνη της «Νέας Εποχής»; (Ελένη Ανδρουλάκη)

(Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας) Οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες σε όλα τα επίπεδα. Οι άνθρωποι σήμερα ή έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό και το καλό ή έχουν «κόψει και ράψει» τον Θεό και τα δόγματα της πίστεως στα μέτρα τους. Το ρεύμα της «Νέας Εποχής», που ουσιαστικά μισεί τον άνθρωπο και φονεύει την αλήθεια, έχει διεισδύσει παντού. Κινδυνεύουν να πλανηθούν ακόμα και οι εκλεκτοί. Όσοι δεν πλανώνται κατηγορούνται συχνά σαν υπερβολικοί, γραφικοί, στερούμενοι αγάπης, φανατικοί, φονταμενταλιστές. Όσοι πλανώνται παθαίνουν μια απίστευτη, ψυχαναγκαστική εμμονή με τη διάδοση της πλάνης.

Διαβάστε περισσότερα »

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τα παραμύθια! (Ελένη Ανδρουλάκη)

(ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας)

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τα παραμύθια. Τα θυμόμαστε οι περισσότεροι με νοσταλγία. Τα παραμύθια που αγαπήσαμε ως παιδιά πέθαναν. Τα παραμύθια που διαπαιδαγώγησαν γενιές παιδιών έγιναν σήμερα αντι-παραμύθια, εργαλεία διαστροφής, εφιάλτες παιδικής κακοποίησης. Λόγια και εικόνες φρίκης μέσα από πολύχρωμες, φανταχτερές σελίδες ή εντυπωσιακά κινούμενα σχέδια καταστρέφουν το μέλλον και την ελπίδα μας.

Στις 11 Φεβρουαρίου θα δούμε και στην Ελλάδα την πρεμιέρα της αμερικανικής ταινίας κινουμένων σχεδίων «Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος», του Walt Disney. Και ποιος δεν έχει ακούσει το παραμύθι των αδελφών Γκριμ; Και πόσοι γονείς άραγε θα προστρέξουν με τα παιδιά τους στους κινηματογράφους πιστεύοντας ότι θα δουν εκείνη την παιδική ιστορία με τον πρίγκιπα που μεταμορφώθηκε -χωρίς πολλές-πολλές εξηγήσεις- σε βάτραχο και την επαναφορά του σε πρίγκιπα μόλις η πριγκίπισσα τον πέταξε στον τοίχο -σύμφωνα με το κλασικό παραμύθι- ή μόλις τον φίλησε- σύμφωνα με νεώτερες εκδοχές του μύθου; Τουλάχιστον αυτό περιμέναμε να δούμε εμείς ξεκινώντας να παρακολουθούμε την ταινία. Το σοκ ακολούθησε σε λίγα λεπτά.

Διαβάστε περισσότερα »

«Bodies»: η έκθεση των πτωμάτων (Ελένη Ανδρουλάκη)

(ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας)

Σ’ αυτή την αλλοτριωμένη εποχή που ζούμε διαστρεβλώθηκαν ακόμα και οι λέξεις. Οι λέξεις απώλεσαν το περιεχόμενό τους και έγιναν συνοδευτικές μιας νέας, αντίστροφης ηθικής που προσπαθεί να επιβληθεί παντού. Για να πάρουν τα όργανα κάποιου ζωντανού ανθρώπου με ασθενή εγκέφαλο, τον βαφτίζουν «πτώμα» και «πτωματικό δότη»· για να προσελκύσουν απενοχοποιημένους θεατές και να κόψουν εισιτήρια βαφτίζουν τα πτώματα «σώματα». Ο λόγος για την πολυδιαφημισμένη έκθεση “Bodies” («Σώματα») η οποία φιλοξενείται από αρχές Φεβρουαρίου στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων. Διαβάστε περισσότερα »