Κωνσταντίνος Γανωτής

Οι νέοι μας σε εμπόλεμη κατάσταση (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Τα παιδιά και οι έφηβοι καταδιώκονται από τον πόθο να ευτυχήσουν και φοβούνται πολύ κάθε στέρηση. Μετρούν μέσα τους τα ποσοστά ευτυχίας που αισθάνονται ή και εξασφαλίζουν σαν καλοί έμποροι κι ανάλογα αισθάνονται καλά ή όχι. Διαβάστε περισσότερα »

Απάνθρωπο μοντέλο ζωής (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Για τους νέους μας ξοδεύουμε πολλά χρήματα και κυρίως για τις σπουδές τους. Ξοδεύουμε περισσότερα για τις σπουδές και για την ψυχαγωγία τους παρά για την διατροφή τους. Νομίζουμε ότι με τις σπουδές τους θα εξασφαλίσουν την τροφή τους, με την ψυχαγωγία τους θ’ αντέξουν τον κόπο των σπουδών τους. Όμως διαπιστώνουμε ύστερα με κατάπληξη ότι τα παιδιά μας ούτε ευτυχούν απ’ το επάγγελμά τους, ούτε παρηγορημένα και ευτυχισμένα είναι με την ψυχαγωγία τους. Διαβάστε περισσότερα »

Ο άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Ο άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας μέσα σε μια πλούσια αλλά χριστιανική οικογένεια, ήταν δε και ο ίδιος ευσεβής χριστιανός. Σε ηλικία δέκα ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του τον πήρε και πήγαν στην ιδιαίτερη πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε πολλά κτήματα. Διαβάστε περισσότερα »

Η Ορθόδοξη Οικολογία (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Η πρόοδος του κόσμου κατά τη σύγχρονη κοινωνική φιλοσοφία είναι η προϊοντοποίηση της φύσης, αυτό που το ονόμασαν και αειφορία. Ο κόσμος βλέπει προς ένα ιδανικό, που κάνει τα πάντα να δίνουν προϊόντα χρήσιμα στους ανθρώπους με την έννοια της συγκεκριμένης χρησιμότητας σε αγαθά καινούργια που με την όψη τους και το σχήμα τους να μην προδίδουν οπωσδήποτε τη φυσική τους προέλευση. Η γυμνή εικόνα της πρωτογενούς φυσικής κατάστασης των βιομηχανικών προϊόντων αποτελεί δείγμα αδυναμίας του σύγχρονου ανθρώπου να υποτάξει και να μεταποιήσει τη φύση και γι’ αυτό προδίδει καθυστέρηση. Διαβάστε περισσότερα »

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα (Κωνσταντίνος Γανωτής)

Ο χρόνος που πέρασε είναι ο χρόνος της ζωής μας· δεν υπάρχει χρόνος ουδέτερος. Χαρές και λύπες, αρετές και κακίες, λάθη κι επιτυχίες γεμίζουν το χρόνο μας.

Το 2018 ήταν ένα μέρος του χρόνου της ιστορίας της ζωής του ανθρώπινου γένους. Ο χρόνος των αψύχων δεν γίνεται αισθητός από τα άψυχα. Είναι χρόνος ανθρώπινος κι αυτός.

Όταν λογαριάζουμε το χρόνο λογικά, περιγράφοντας εξωτερικά τα γεγονότα και τα πράγματα, είμαστε πάντοτε χαμένοι. Ο χρόνος που πέρασε είναι η ζημιά μας σε όλα γενικά τα πράγματα. Χάνουμε πλούτο, χάνουμε νιάτα, χάνουμε αισθήσεις και αισθήματα, ακόμα και τις ευγενικότερες αισθήσεις και αρετές και τις επιτυχίες μας. Όλα τα καταπίνει ο χρόνος που περνάει.

Γιατί χαιρόμαστε για την καινούργια χρονιά, που έρχεται; Διαβάστε περισσότερα »