Ο Τζωρτζ Όργουελ στο πασίγνωστο βιβλίο του 1984 -στο καλύτερο ίσως βιβλίο που έχει γραφεί για τον ολοκληρωτισμό- λέγει ότι «Οποιοσδήποτε ελέγχει τη γλώσσα ενός ανθρώπου, ελέγχει και τις σκέψεις του». Η πολύ σημαντική διαπίστωση αυτή έδωσε αφορμή να αναπτυχθεί ένας ολόκληρος κλάδος της προπαγάνδας και των τεχνικών διανοητικής χειραγώγησης.
Το χταπόδι, το πλέγμα δηλαδή των οργανώσεων που συμπλέκονται σ’ αυτό που ονομάζουμε «Νέα Εποχή», γνωρίζουν και επωφελούνται από τις διαπιστώσεις αυτές της προπαγάνδας.
Έτσι η γλώσσα χρησιμοποιείται πολλές φορές, ιδιαίτερα στην προπαγάνδα, όχι για να φανερώσει αλλά για να κρύψει και να συσκοτίσει. Είναι γνωστό το ρητό ότι η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα. Πάντως η τεχνική της μισής αλήθειας πολλές φορές πετυχαίνει αυτό που δεν θα πετύχαινε το ξεκάθαρο ψέμα. Το ίδιο πετυχαίνει και η χρήση μιας επιστημονικοφανούς ορολογίας, την οποία το ευρύ κοινό δεν έχει τις προϋποθέσεις να αντιληφθεί. Οπότε τα λεγόμενα χρειάζονται ανάλυση και αποκρυπτογράφηση. Όταν δεν γίνεται αυτό -και συνήθως δεν γίνεται- ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτά που διαβάζει ή ακούει με τον δικό του τρόπο, ο οποίος πολύ συχνά είναι αντίθετος με το πραγματικό νόημα των λέξεων και φράσεων.
Για να γίνω πιο σαφής θα θυμίσω λέξεις και φράσεις που ακούμε από τα ΜΜΕ. Από τις «παράπλευρες απώλειες», για τις όποιες μιλούσαν οι Νατοϊκοί όταν βομβάρδιζαν τη Σερβία το 1999, εννοώντας τους θανάτους άμαχων από τους βομβαρδισμούς που έκαναν, μέχρι το «πιστωτικό γεγονός», για το οποίο ακούγαμε στις ειδήσεις μέχρι πριν από δυο-τρεις μήνες. Με τον όρο αυτόν εννοούσαν τη χρεωκοπία της ελληνικής οικονομίας. Τώρα πλέον δεν χρειάζεται να το κρύβουν.
Οι Ομάδες του μωσαϊκού της «Νέας Εποχής» χρησιμοποιούν πολύ αποτελεσματικά όρους, οι οποίοι στην τρέχουσα χρήση τους από τον μέσο άνθρωπο έχουν συγκεκριμμένη σημασία, δίνοντάς τους ένα διαφορετικό νόημα. Έτσι «ψαρεύουν στα θολά νερά» -για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του τίτλου του θέματος- δηλαδή επωφελούνται από τη σύγχυση που δημιουργούν στο μυαλό των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται.
Η σύγχυση έγκειται στο γεγονός ότι ο αποδέκτης του μηνύματος θεωρεί εσφαλμένα ότι δύο πράγματα ανόμοια είναι δήθεν ίδια. Αυτό εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο του συγκρητισμού, ο οποίος αποτελεί βασικό κεφάλαιο πίστεως της «Νέας Εποχής». Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, η Ν.Ε., στο πλαίσιο του συγκρητιστικού πιστεύω της, λέγει ότι δέχεται πως όλες οι θρησκείες είναι δρόμοι που οδηγούν στον ίδιο σκοπό. Όποια πίστη, όποιο δόγμα και αν δέχεσαι, μπορείς να φθάσεις στην καταξίωση του προσώπου σου και στη σωτηρία.
Και για να φέρω συγκεκριμμένα παραδείγματα χρήσεως όρων με άλλο νόημα:
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
