Η πολιτική της θεωρίας του φύλου (Μπερενίς Λεβέ, καθηγήτρια Φιλοσοφίας)

Αν οι άντρες και οι γυναίκες δεν είναι ακόμα παντού και πάντα αντικαταστάσιμοι ο ένας από τον άλλο, σύμφωνα με τους προοδευτικούς που εκπαιδεύει η θεωρία του φύλου, δεν φταίει, δεν μπορεί να φταίει, το ότι η φύση αντιστέκεται, ούτε βέβαια ότι το μοντέλο του πολιτισμού μας εξακολουθεί να ασκεί μια ακαταμάχητη γοητεία, αλλά ότι τα μυαλά των ανθρώπων παραμένουν υποτελή στα στερεότυπα που διακινεί μια πατριαρχικού τύπου κοινωνία που ενδιαφέρεται για την αναπαραγωγή της. Μια που όλα είναι ιστορικά, η παραμικρή αντίσταση των αντρών στο να γίνουν γυναίκες όπως όλες οι άλλες αποδίδεται αμέσως σε κοινωνικές αντιστάσεις, ερμηνεύεται ως σημάδι αγκύλωσης, αρχαϊκής σκέψης και συμπεριφοράς. Κι έτσι υπόσχονται να φτάσουν ως το τέλος. «Είναι μόνο θέμα βούλησης», επαναλαμβάνουν.

Διαβάστε περισσότερα »

Το φιλόπονο θαυμάζειν και η κινητροποιός ισχύς του προσωπικού λόγου (Νίκος Τουλαντάς)

Τίθεται από πολλούς το αρνητικού προσήμου ζήτημα της σύγχρονης νοο- και βιο-τροπίας να αποφεύγει την φιλοπονία, να ζει φυγόπονα.

Διαβάστε περισσότερα »

ΦΩΤΑΔΙΣΤΕΣ: «Ποιήσωμεν έτερον άνθρωπον!…» (Mathieu Bock-Côté)

Δεν θα καταλάβουμε τίποτα από τις μεγάλες διαμάχες της εποχής μας, αν δεν εξετάσουμε τα θρησκευτικά τους ερείσματα. Από τις συζητήσεις γύρω από τη σεξουαλική ταυτότητα, τις οποίες συνδέουμε με  τη θεωρία του φύλου, μέχρι εκείνες που αφορούν το τέλος της ζωής, που περιστρέφονται γύρω από την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, περνώντας από αυτές που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη βιοηθική, όλα μαρτυρούν μια βίαιη ανθρωπολογική αλλαγή, θα μπορούσαμε επίσης μιλάμε για επανάσταση. Μια αντίληψη για τον άνθρωπο εξαφανίζεται, μια άλλη την αντικαθιστά επιθετικά. Μια κοινωνία δύσκολα μπορεί να επιτρέψει στους κόλπους της τη συγκατοίκηση πολλών ανθρωπολογιών, ειδικά αν είναι αντιφατικές. Διαβάστε περισσότερα »

Βιώνουμε ήδη έναν νέο ολοκληρωτισμό! (Μισέλ Ονφρέ)

(Συνέντευξη στην Charlotte d’ Ornellas για το περιοδικό Valeurs Actuelles. Δημοσιεύτηκε 17/10/2019 – Μετάφραση: Δημήτρης Παπαμιχαήλ)

Συγγραφέας ποικίλων έργων, ο φιλόσοφος και δοκιμιογράφος Μισέλ Ονφρέ1, υπογράφει μεταξύ άλλων τη «Θεωρία της δικτατορίας», δοκίμιο που στηρίζεται στο έργο του Τζωρτζ Όργουελ για να εξηγήσει τη νέα μορφή δικτατορίας που υφιστάμεθα. Από την εκπτώχευση της γλώσσας έως την
κατάργηση της ιστορίας και την άρνηση της φύσης, περιγράφει μία κοινωνία όπου η ελευθερία, η αλήθεια και η φύση δεν θα αποτελούν παρά μακρινές αναμνήσεις.

Διαβάστε περισσότερα »

Για μια κοινωνία της αποανάπτυξης (Serge Latouche, ομ. καθηγητής Οικονομικών Πανεπιστημίου Ορσέ)

Παρότι αποτελεί σύνθημα όλων των κυβερνήσεων της Αριστεράς και της Δεξιάς, καθώς και στόχο των περισσότερων κινημάτων που υποστηρίζουν μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, η διαρκής επέκταση αποτελεί μια παγίδα: βασισμένη στη συσσώρευση του πλούτου, είναι καταστροφική για τη φύση και ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες. Ακόμα και όταν αποκαλείται «βιώσιμη» ή «αειφόρος», δεν παύει να αντιστρατεύεται την πραγματική ευημερία. Ως εκ τούτου θα πρέπει να εργαστούμε για την αποανάπτυξη: για μια κοινωνία που βασίζεται στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, στη συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό, σε μια ανθρωπότητα απελευθερωμένη από τον οικονομισμό η οποία θέτει ως στόχο της την κοινωνική δικαιοσύνη.

«Θα αποτελέσει μια απολύτως θετική εξέλιξη μια κοινωνία όπου θα καταναλώνουμε υγιεινά τρόφιμα, θα έχουμε λιγότερο θόρυβο, θα ζούμε σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον, δεν θα υποφέρουμε πλέον από τους καταναγκασμούς της κυκλοφορίας κ.λπ.»

Jacques Ellul[1]

Διαβάστε περισσότερα »