Δίδαξόν με τα δικαιώματα των άλλων (Γιάννης Πανούσης, Καθηγητής εγκληματολογίας)

“Άσχημα θά ’ταν να ζήσει κι αυτή ένα παραμύθι, ν’ αφήσει τον κόσμο της, ν’ ανεβεί πάνω στα σύννεφα;” (Ευάγγ. Αυδίκος, Δρολάπι)

Το ερώτημα κρίσιμο. Ποιος διαθέτει πρωτογενώς, κι όχι κατά παραχώρηση, την εξουσία απονομής κι αναγνώρισης δικαιωμάτων στον Άνθρωπο; Διαβάστε περισσότερα »

Ο καιρός της ζωής είναι καιρός για μετάνοια (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)

Πού έλαβε αρχή ο πραγματικός θάνατος που προξένησε και στην ψυχή και στο σώμα τόσο τον πρόσκαιρο, όσο και τον αιώνιο θάνατο; Όχι στον τόπο της ζωής; Γι’ αυτό και ευθύς αμέσως – αλοίμονο – ο άνθρωπος καταδικάστηκε σε εξορία από τον Παράδεισο του Θεού, γιατί έκανε τη ζωή του θανατηφόρο και ακατάλληλη για το θείο Παράδεισο. Ώστε και η αληθινή ζωή, η οποία και στην ψυχή και στο σώμα προξενεί την αθάνατη και αληθινή ζωή, θα λάβει την αρχή της εδώ, στον τόπο του θανάτου· κι όποιος δε σπεύδει να την κάνει εδώ κτήμα της ψυχής του, ας μην ξεγελά τον εαυτό του με κούφιες ελπίδες ότι θα τη λάβει εκεί. Ούτε να ελπίζει ότι θα λάβει τη φιλανθρωπία του Θεού εκείνη την ώρα· γιατί τότε είναι καιρός ανταποδόσεως και εκδικήσεως (Ιερ. 28:6) και όχι συμπάθειας και φιλανθρωπίας. Τότε είναι καιρός φανερώσεως θυμού και οργής και δικαιοκρισίας του Θεού (Ρωμ. 2:5)· καιρός που θα φανεί το δυνατό θείο χέρι να κινείται για να κολάσει τους απειθείς.

Διαβάστε περισσότερα »

Η άλλη πλευρά του «Ουράνιου Τόξου»: Η ιστορία της Millie Fontana

Millie Fontana: Μεγαλώνοντας με δύο μητέρες με έφερε σε σύγχυση. Ποια είμαι και πώς θα ταιριάξω εγώ μέσα στο σχέδιο αυτού του κόσμου; Κόρη λεσβιών, αποκαλύπτει γιατί είναι εναντίον του ομοφυλοφιλικού γάμου.

Το όνομά μου είναι Μίλι. Είμαι 23 ετών. Είμαι από τη Μελβούρνη. Έχω γονείς δύο λεσβίες, είμαι παιδί από δωρητή σπέρματος, μεγάλωσα άθεη και δεν έχω καθόλου σχέσεις με τη θρησκεία. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν τα παιδιά των ομοφυλόφιλων, αμέσως έχουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι εκείνοι μας αγαπούν πολύ και ότι πρέπει να αισθανόμαστε σταθεροί και χαρούμενοι. Και ο λόγος για αυτό είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι προωθούν αυτή την ιδεολογία ότι «η αγάπη είναι πάντα αγάπη» και ότι δεν χρειαζόμαστε στ΄ αλήθεια καθόλου βιολογικές ρίζες για να ανατραφούμε σωστά και να είμαστε καλά προσαρμοσμένοι και ευτυχισμένοι. Αυτό έχει αποδειχθεί λανθασμένο για μένα και για πολλούς άλλους. Και η προώθηση αυτής της ιδεολογίας έχει κάνει δύσκολο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη θέση μου να βγουν προς τα έξω, και να πουν τι πραγματικά μας συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Το ψέμα μας επηρεάζει με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν είμαστε ευπρόσδεκτοι να προχωρήσουμε και – κατά ειρωνεία της τύχης, να κάνουμε και εμείς το δικό μας «coming out», να πούμε ποιοι είμαστε, και να δηλώσουμε ότι δεν υποστηρίζουμε αυτήν την «ισότητα γάμου». Αντιμετωπίζουμε την απόρριψη. Αντιμετωπίζουμε – θα έφτανα να πω μέχρι και αυτό – τη δαιμονοποίηση, όσον αφορά ορισμένους από εμάς, και είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ομάδα των λίγων έφτασε στο σημείο να μας προσβάλλει τόσο, ώστε να μας θεωρούν ως την ανερχόμενη μειονότητα μιας νέας εποχής. […]

Διαβάστε περισσότερα »

Τι υποστηρίζουν οι κατευθυνόμενες, παραπλανητικές μελέτες υπέρ της ανατροφής παιδιών από «γονείς» του ίδιου φύλου

Όταν διορθωθούν τα λάθη στην ερμηνεία τους, τότε αποκαλύπτεται η τραγική αλήθεια.

Διατυπώνεται η άποψη εκ μέρους της πολιτείας πως η ομοφυλόφιλη γονεϊκότητα είναι ισότιμη με την ετερόφυλη.(1) Προς υποστήριξη αυτής της θέσης παρατίθενται και επιστημονικές εργασίες. Πόσο αντικειμενικές είναι; Είναι σωστή η ερμηνεία τους; Ποιος έδωσε τα στοιχεία  που αφορούσαν τις ομόφυλες «οικογένειες» και ποιες παράμετροι αξιολογήθηκαν στη ψυχική υγεία και την προσωπικότητα των παιδιών; Είναι δυνατόν ένα φαινόμενο ελάχιστων ετών να αξιολογείται τόσο πρώιμα από την εφαρμογή του, ενώ είναι γνωστό πως μεταβολές ή διαταραχές στην οικογένεια εκτιμώνται ως συνέπειες μετά από δεκαετίες ή το ορθότερο μετά από γενεές; Η πανανθρώπινη εμπειρία μέχρι σήμερα θεωρείται ξεπερασμένη;

Διαβάστε περισσότερα »

Η μορφή τής μητέρας στη διαχρονική της πορεία (Αθηνά Παπαϊωάννου, φιλόλογος)

«Μάνα δέ βρίσκεται λέξη καμία/ νά’ χει στόν ἦχο της τόση ἁρμονία!/», λέει ὁ ποιητής καί συμπληρώνει ἡ λαϊκή μοῦσα: «Ἀπ’ ὅλα τ’ ἄνθια τοῦ Μαγιοῦ/ κάλιο μοσχοβολᾶ ἡ μάνα».

Ἡ παρουσία της ἐκπέμπει ἄρωμα καλοσύνης καί προβάλλει, ἀνά τούς αἰῶνες, δυναμική, αἰσθαντική, τρυφερή, θυσιαστική. Φέρνει στόν κόσμο μιά νέα ζωή, ὡς τεκνεύουσα, τήν ὁποία χρωματίζει μέ τά χρώματα τῆς ἀγάπης καί τήν ὀμορφαίνει, μέ τίς ποικίλες ἀρετές πού τή στολίζουν. Εἶναι τό πρόσωπο πού ἐκπέμπει ἐμπιστοσύνη καί στοργή, πού ἐξασφαλίζει τό αἴσθημα τῆς ἀσφάλειας.

Εἶναι πρότυπο μακροθυμίας καί ὑπομονῆς, εἶναι αὐτή πού, ὅσο κι ἄν τήν πληγώσουν, ξέρει νά συγχωρεῖ καί νά θυσιάζεται, ἄν χρειαστεῖ.

Διαβάστε περισσότερα »