Ζ΄  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΝΕΩΝ

27 ΙΟΥΛΙΟΥ - 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009

ΙΕΡΟ  ΠΡΟΣΚΎΝΗΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

             Ὁ λόγος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου  «ὁ Θεός δέν δημιούργησε ἀσθένεια» καί ὁ λόγος τοῦ Γέροντος Πορφυρίου «ὅταν ἀρρωσταίνουμε νά μήν παρακαλοῦμε νά γίνουμε καλά, ἀλλά καλοί», ἔδωσαν τούς βασικούς ἄξονες τῆς Ζ΄Λειτουργικής Συνάντησης Νέων, πού πραγματοποιήθηκε μέ μεγάλη ἐπιτυχία,  27/8-2/9 2009, στό Ἱερό Προσκύνημα Μεγάλης Παναγίας μέ κεντρικό Θέμα: «Ὁ Χριστός Ἱατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν. Ὑγεία καί ἀσθένεια στή Λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας.»

             Οἱ Νέοι συμμετεῖχαν στήν εἰκοσιτετράωρη λειτουργική ζωή πού περιελάμβανε  Ὄρθρο-Θεία λειτουργία-Ἑσπερινό-Ἀπόδειπνο-Χαιρετισμούς, πού ἦταν τό ἐπίκεντρο τῆς κοινῆς κατασκηνωτικῆς ζωῆς.

      Ἐπισκέφθηκαν  τά Μοναστῆρια τῆς Ὁρμύλιας & τοῦ  Ἁγίου Κοσμᾶ καί ἔλαβαν μέρος  στήν πανήγυρη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου.

         Ἔγιναν οἱ ἐξῆς εἰσηγήσεις:

1^η Εἰσήγηση: «Ἀνάλυση τοῦ κειμένου τοῦ Μυστηρίου τοῦ Εὐχελαίου» ἀπό τόν Ἀρχιμ. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο.

2^η Εἰσήγηση «Τό Μυστηρίου τοῦ Εὐχελαίου» ἀπό τόν Ἀρχιμ. Γεώργιο Χρυσοστόμου, Πρωτοσύγκελλο Ι.Μ. Βεροίας.         

3^η Εἰσήγηση «Παρακλητικοί Κανόνες»  ἀπό τόν κ. Κωνσταντίνο Πνευματικό, Θεολόγο.                                 

4^η Εἰσήγηση: «Εὐχές γιά τήν ‘Υγεία» ἀπό τόν Ἀρχιμ. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ,  Γεν. Ἀρχιερατικό  Ἐπίτροπο Ι.Μ. Ἱερισσοῦ.

5^η Εἰσήγηση: «Ἡ σχέση τῆς πνευματικῆς ζωῆς μέ τήν ὑγεία», ἀπό τόν ἱατρό κ. Κωνσταντινίδη Νικόλαο, Νευροχειροῦργο Ἰπποκρατείου Νοσοκομείου  Θεσ/νίκης.

                                                                

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

             Μέ βάση τίς εἰσηγήσεις καί  τόν διάλογο βγῆκαν τά παρακάτω πορίσματα-συμπεράσματα: 

1. ΘΕΟΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΑΣΘΕΝΕΙΑ

• Ὁ Θεός δέν εἶναι αἴτιος τῆς ἀσθένειας.
• Ὁ Χριστός εἶναι «ὁ Ἱατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων», εἶναι ἡ Ἐλπίδα καί τό Φάρμακο γιά ὅλες τίς ἀσθένειες.
• Ἡ Ἐκκλησία εἶναι  Νοσοκομεῖο, πού προσφέρει θεραπεία. Οἱ ἄνθρωποι δέν χωρίζονται σέ «καλούς» καί «κακούς», ἀλλά σέ «ὑγιεῖς» καί «ἀσθενεῖς».
• Ὑγιεῖς μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι οἱ Ἅγιοι.

   Ἀσθενεῖς εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι καί γι΄ αὐτό καταφεύγουμε στήν Ἐκκλησία, σάν σέ Νοσοκομεῖο, γιά νά θεραπευθοῦμε. Τά δόγματα καί οἱ ἐντολές γιά ἐγκράτεια καί ἄσκηση εἶναι συνταγές ὑγείας.

   Ἀθεράπευτοι παραμένουν ὅσο εἶναι μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία.

•    Μεγάλη καί ἀποφασιστική εἶναι ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στά θέματα:

    -Βιοηθικῆς,

    -Ποιμαντικῆς στήριξης ἀσθενῶν  καί  συγγενῶν,

-Εὐαισθητοποίησης  ἀνθρώπων γιά βοήθεια στό πάσχοντα  συνάνθρωπο,

-Ἀπαλλαγῆς  ἀπό δεισιδαιμονίες,

-Ἀπάντησης  στά ὑπαρξιακά ἐρωτήματα («γιατί σέ μένα ἡ ἀσθένεια;»)  

2. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ  ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

• Ὅταν ἀσθενοῦμε νά λέμε «Δόξα τῷ Θεῷ», νά θυμόμαστε τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί νά ζητοῦμε δύναμη καί ὑπομονή.
• Γιά τό χριστιανό ἡ ἀσθένεια δέν εἶναι τιμωρία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ.
• Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ παρηγοριά τοῦ κάθε ἀρρώστου καί οἱ παρακλήσεις της δίνουν δύναμη.
• Νά παίρνουμε παράδειγμα τούς Ἁγίους πῶς ἀντιμετώπισαν τήν ἀσθένεια  καί νά τούς ἐπικαλούμαστε.
• Ἡ θεραπεία εἶναι στά χέρια τοῦ ἀσθενοῦς. Νά φροντίσει νά ἔχει ἥσυχη πνευματική ζωή καί νά ἀπελευθερωθῆ ἀπό τά πάθη του, πού τόν ἀρρωσταί-νουν.
• Οἱ ἀσθένειες πολλές φορές μᾶς ἐμποδίζουν ἀπό πτώσεις.
• Ἡ ἐγκράτεια στό φαγητό καί ἡ ἐνάρετη χριστιανική ζωή εἶναι ζωή ὑγείας καί ἀποτρέπουν πολλές ἀσθένειες.

 

3. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ  ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ

• Νά καλοῦμε τόν ἱερέα στό σπίτι μας γιά Εὐχέλαιο μόνο, ὅταν ἔχουμε ἀσθενή.
• Τό Εὐχέλαιο δίνει τήν  εὐκαιρία γιά ποιμαντική καθοδήγηση καί συνάντηση τοῦ ἱερέα μέ τούς ἐνορίτες.
• Νά ἐπανέλθει ἡ Ἐκκλησιολογική τέλεση τοῦ Μυστηρίου τοῦ Ευχελαίου καί νά ἀποθαρρυνθῆ ἡ ἰδιωτική καί μαγική  ἀντίληψη τοῦ Μυστηρίου.
• Πρέπει νά προηγεῖται μετάνοια-ἐξομολόγηση καί προσωπική ἐπαφή μέ τόν ἱερέα.
• Νά ἐπανασυνδεθεῖ τό Εὐχέλαιο μέ τόν Ἐκκλησιασμό καί τήν Θεία Κοινωνία.
• Τό Εὐχέλαιο δέν πρέπει νά ὑποκαθιστᾶ τόν προσωπικό ἀγῶνα καί τήν μετάνοια.
• Νά μελετηθεῖ ἀπό τούς πιστούς τό κείμενο τοῦ Εὐχελαίου καί νά ὑπάρχει προετοιμασία τῶν πιστῶν πρίν τήν τέλεσή του.
• Τό διάβασμα τῶν εὐχῶν νά ἀποδεσμευθῆ ἀπό δεισιδαιμονίες καί θρησκοληψία.

 

4. Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΓΑΠΗΣ

• Νά συμμετέχουμε στόν  πόνο τοῦ ἄλλου καί νά ἐπισκεπτόμαστε τούς ἀσθενεῖς σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου: «ἀσθενής ἤμην καί ἐπισκέψασθέ με».
• Ἡ ὠφέλεια ἀπό τήν διακονία τῶν ἀσθενῶν εἶναι πολύ μεγάλη. Καλλιεργεῖται ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση, ἡ ὑπομονή, ἀναπτύσσονται οἱ δεξιότητες καί συνειδη-τοποιεῖται ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου ὡς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ καί ἡ φθαρτότητα τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.
• Εἶναι ἀναγκαῖο οἱ ἐνορίες νά ὀργανώσουν τό φιλανθρωπικό ἔργο πρός τούς ἀσθενεῖς  καί νά λειτουργοῦν μόνιμα τά παρεκκλήσια τῶν Νοσοκομείων.

5. Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ

• Ἡ ἱατρική δέν ὑπόσχεται τήν ἀπόλυτη ἴαση, ἀλλά τήν φροντίδα καί τήν συμπαράσταση. 
• Εἶναι ἀνάγκη ἡ κλασσική ἱατρική νά δεῖ τόν ἄνθρωπο ὡς πρόσωπο καί ὄχι ἀπρόσωπα καί μηχανικά.
• Προσοχή στούς «μάγους γιατρούς»  καί τίς Ἐναλλακτικές θεραπεῖες τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς παραθρησκείας.