Η Πάτρα, οι Καθολικοί και ο π. Κύριλλος

Παναγιώτης Αντ. Ανδριόπουλος

Γιορτάζοντας την μεγάλη γιορτή του Πάσχα, δεν θα ήθελε κανείς να συμβεί όλη η φασαρία που δημιούργησε ο "λόγος" του πανοσιολογιότατου ιεροκήρυκα Κύριλλου Κωστόπουλου. Όμως μια που έγινε αυτό το γεγονός, και επιμένει αμετανόητος ο πατήρ Κύριλλος στο λάθος του, χαρακτηρίζοντας την πράξη αυτή ως έκφραση γνώμης, επειδή είναι και θεολόγος, αποφάσισα εγώ (που είμαι και θεολόγος) να εκφράσω μια άλλη γνώμη!

Στις θεολογικές σχολές διδάσκονται οι φοιτητές (υπήρξε φοιτητής και ο πατήρ Κύριλλος) μαθήματα Ποιμαντικής και Εκκλησιολογίας, τα οποία μου φαίνεται ότι έχει ξεχάσει ο π. Κύριλλος. Επιθυμώ, λοιπόν, να υπενθυμίσω κάποια βασικά πράγματα, που συνήθως τα ξεχνάει κανείς όταν ασχολείται με διατριβές και άλλα ψιλά γράμματα, ενώ κρινόμαστε από τις λεπτομέρειες!

Βασικός σκοπός της Ποιμαντικής είναι η Σωτηρία όλων των ανθρώπων, και πρότυπο των ποιμένων είναι ο Κύριός μας. Από τα ίδια Του τα λόγια αντιλαμβάνεται ο ποιμένας ότι πρέπει να αφήσει το ποίμνιό του χάριν ενός που χάθηκε! Και να μη σχίσει την μάνδρα!...

Ως ιεροκήρυκας ο π. Κύριλλος, ελπίζω να γνωρίζει ότι το κήρυγμα εξηγεί το Ευαγγέλιο, εξ ου και το έθεσε η Εκκλησία ακριβώς μετά την ανάγνωση της ευαγγελικής περικοπής της Θείας Λειτουργίας. Άρα δεν έχει θέση στην τελετή της Ανάστασης ούτε πριν την θεία κοινωνία! Επομένως περιορίζει η Εκκλησία έμμεσα - ή μήπως άμεσα; - το θέμα του κηρύγματος στο Ευαγγέλιο (ή τον Απόστολο ή έστω την εορτή της ημέρας) και δεν αποτελεί το κήρυγμα έκφραση σχολίων, και μάλιστα επικριτικών, για το τι κάνει ο ένας ή ο άλλος είτε Πατριάρχης είτε Αρχιεπίσκοπος είναι αυτός, είτε άλλα δόγματα και θρησκείες!

Μένει να επισημάνω δυο λησμονημένες πτυχές της Εκκλησιολογίας. Ο ιερέας δεν έχει κανένα δικαίωμα να εκφράζει ως επίσημη καμία δογματική γνώμη. Κι αυτό διότι ο ιερέας δεν έχει ουσιαστικά καμία εξουσία για να κάνει και το ελάχιστο! Το κύρος του πηγάζει από τον επίσκοπο, γι’ αυτό τελεί τα μυστήρια εν ονόματι του επισκόπου.

Ως "κανονολόγος" που είναι ο π. Κύριλλος ας προσέξει την απόκριση των Βαρσανουφίου και Ιωάννου σ' εκείνον που ρώτησε τους διακριτικούς αυτούς γεροντάδες, αν πρέπει να αναθεματίσει τον αιρετικό Νεστόριο: "... μη τρέχε δε συ εις αναθεματισμόν τίνος όλως".

Μόνη η Σύνοδος επισκόπων εξετάζει μια αίρεση και βέβαια καλεί τους αποκλίνοντας να εξηγήσουν την θέση τους πριν αποφανθεί τελικά. Γι' αυτό ο επίσκοπος "ορθοτομεί τον λόγον της του Θεού αληθείας" και ο ιερέας πολύ ταπεινά τον μεταδίδει όπως τον έλαβε!

Και εφόσον καμία Οικουμενική Σύνοδος δεν έχει ακόμα συνεδριάσει για να μελετήσει την "αίρεση" των καθολικών και των άλλων, δεν μπορεί ο καθένας να λέει στην Εκκλησία ό,τι "φωτίζεται".

Ας ανατρέξει ο π. Κύριλλος στην P.G. vol. 119, col 956-960 και vol 138, col 968.

Εκεί θα δει την σχετική προβληματική όπως διατυπώνεται από τους μεγάλους κανονολόγους Δημήτριο Χωματιανό και Θεόδωρο Βαλσαμώνα (ο τελευταίος μάλιστα θεωρεί τους καθολικούς σχισματικούς και όχι αιρετικούς).

Ακόμα, ο π. Κύριλλος έσπευσε να διευκρινίσει, δια των εφημερίδων, ότι δεν αναφέρθηκε στην επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στο Βατικανό. Άρα, ο μοναδικός στόχος του ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης, εναντίον του οποίου μίλησε καθαρώς;

Τέλος, δύο παρατηρήσεις - ερωτήσεις πατρινού χαρακτήρα:

Όταν ζητούσαμε επιμόνως και μας έδωσαν τελικά οι Καθολικοί τρία σπουδαία λείψανα (Κάρα και Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέου και Κάρα της Αγίας Ειρήνης), τότε δεν ήσαν "αιρετικοί"; Συμπροσευχήθηκαν, μάλιστα, στους ναούς μας, αφού τους είχαμε δεχθεί με τιμές!

Τι μέλλει γενέσθαι με τους Ορθοδόξους οι οποίοι κάθε Κυριακή συμμετέχουν στην χορωδία του Καθολικού Ναού; Μήπως πρέπει να μπουν σε ακοινωνησία επειδή συμπροσεύχονται με "αιρετικούς";

(Δημοσιεύθηκε στον Πατραϊκό Ημερήσιο Τύπο από 16-25.4.2007)