Αφού είναι ευχαριστημένοι οι Αμερικανοί, εμείς κάνουμε πέρα. Ευχαριστημένοι με τη δουλειά που έκαναν οι κυβερνήσεις (νυν και πρώην) και η κυρία Γιάννα, που κάνει κουμάντο και γιορτές με δικά μας λεφτά. Από κει και πέρα, εμάς δεν μας πέφτει λόγος. Ας χαρούμε για δυο-τρεις μέρες ακόμη το θέαμα με τις επιδόσεις των αθλητών και την πλάκα που γίνεται με τα μετάλλια, που αλλάζουν χέρια λόγω ούρων, κι ύστερα πάμε ταμείο. Ξέρουμε εμείς πώς. Σε δόσεις. Κάθε μήνα από το μισθό μας, τα όποια έσοδά μας. Για καμιά τριανταριά χρόνια. Ζωή να ‘χουμε. Εμείς και τα παιδιά μας. Διότι δεν είναι μόνο οι Κασσάνδρες, οι οποίες σωστά είχαν προβλέψει το υπέρογκο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων «του μέτρου και της σεμνότητας» (ή κάπως έτσι το είχανε πει, δεν έχει σημασία), είναι και τα πλέον επίσημα χείλη, αυτά του προέδρου της ΔΟΕ, που το επιβεβαίωσαν. Για να έρθουν χθες οι «Τάιμς» του Λονδίνου και να διατυπώσουν την εκτίμηση ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας θα είναι οι μόνοι ύστερα από αυτούς της Μόσχας, που δεν θα αποφέρουν κέρδη. Και ο λόγος είναι απλός. Δεν πρυτάνευσε η λογική της διαχείρισης των αθλημάτων, αλλά άλλες λογικές: της υπερασφάλειας από την υπερτρομοϋστερία, στην οποία μας περέσυρε η μεγάλη μας φίλη, για να γεμίσουν οι τσέπες των προμηθευτών συστημάτων ασφαλείας και να μείνει πολύς κόσμος στο σπίτι του αφήνοντας άδειες κερκίδες σε αρκετά στάδια… Της ανέγερσης μεγάλων σταδίων, κυρίως στην περιφέρεια -αντί να αναδομηθούν τα υπάρχοντα- τα οποία έμειναν έρημα… Της προβολής κυρίων και κυριών (μαζί και ορισμένων «υπερφουσκωμένων» αθλητών), η οποία έκανε τον κόσμο να αγανακτήσει και να στρέψει την πλάτη στην αλαζονεία. Ισως θα πει κάποιος, ότι ένα μεγάλο μέρος του κόστους θα ισοσταθμιστεί με την πώληση των εγκαταστάσεων σε επιχειρηματίες του αθλητισμού. Μα έτσι που έχουν τα πράγματα, κι αυτοί για ένα κομμάτι ψωμί θα τα πάρουν. Επιχειρηματίες είναι, όχι… (Πηγή: "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" – 27/08/2004)