Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΕΒΗΛΩΣΙΝ ΚΑΙ ΕΞΟΒΕΛΙΣΜΟΝ

 

Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. ερεμίου

 

 

1. πίστη μας, γαπητοί μου, χει ερά κείμενα καί ατό εναι τό μεγαλεο της. ερώτατο δέ κείμενο, νώτερο λων τν λλων, εναι ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, Παλαιά καί Καινή Διαθήκη. Τό βιβλίο ατό εναι θεόπνευστο καί χει τήν θέση του πάνω στην γία Τράπεζα, κε πού χει τήν θέση του καί το γιο Ποτήριο. Καί πως κοινωνομε πό τό γιο Ποτήριο τό Σμα καί τό Αμα το σαρκωθέντος στήν κοιλία τς γίας Θεοτόκου Υο το Θεο, τσι, λέγουν ο Πατέρες, κοινωνομε καί πό τήν γία Γραφή τόν λόγο το Θεο. Τήν γία Γραφή πρέπει νά τήν γαπήσουμε καί νά την κάνουμε τό πολυφίλητο καθημερινό μας νάγνωσμα.

 

2. Περικοπές πό τήν γία Γραφή, την Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, πολαμβάνουμε στήν θεία λατρεία μέ τά ερά ναγνώσματα. Κατά τόν σπερινό χουμε ναγνώσματα πό τήν Παλαιά Διαθήκη, ν στήν θεία Λειτουργία χουμε ναγνώσματα πό τήν Καινή Διαθήκη, τό ποστολικό καί τό εαγγελικό νάγνωσμα.

 

3. Λογικό εναι τι γιά νά «κοινωνομε» πό τά ναγνώσματα ατά τόν λόγο το Θεο, πρέπει νά μς εναι κατανοητά, να καταλαβαίνουμε δηλαδή τά ερά τους νοήματα. μως, μς χωρίζει πό τά κείμενα ατά γλώσσα καί εναι κείμενα ν πολλος κατάληπτα. κριβς ατή δυσκολία κάνει μερικούς κληρικούς, ερες και ρχιερες, νά ποστηρίζουν τήν πό μετάφραση νάγνωση στήν θεία λατρεία τν γιογραφικν περικοπν, λλά καί ατς τς θείας Λειτουργίας τήν μετάφραση.

 

4. Τό θέμα χει γίνει σοβαρό καί ταράσσει θά λεγα τήν λλαδική μας κκλησία, γι ατό καί θά κθέσω, ς πίσκοπος, την θέση μου π ατο μέ πλό λόγο.

 

(α) Καί πρίν πό μς, πολύ πρίν πό την δική μας ποχή, τά δια κείμενα εχε κκλησία μας. Καί τότε πολλοί χριστιανοί ταν λιγογράμματοι καί γράμματοι. Καί μως, δεν γινόταν λόγος γιά μετάφραση τν ερν κειμένων στήν λατρεία. Στήν Τουρκοκρατία, γιά παράδειγμα, τά γιογραφικά ναγνώσματα διαβάζονταν καί στήν λατρεία καί στά σπίτια πό τό πρωτότυπο κείμενο καί χι πό μετάφραση. Καί βγκαν μάρτυρες τς πίστεως καί ρωες τς πατρίδας μας πό τούς πατέρες μας και δελφούς μας ατούς.

 

(β) ν τά κείμενα εναι κατάληπτα καί εναι βεβαίως κατάληπτα, γι ατό πάρχει τό κήρυγμα στήν κκλησία, γιά νά τά ρμηνεύει καί νά κάνει καταληπτά τά νοήματά τους στούς πιστούς. ς παύσει πί τέλους τό κήρυγμα νά εναι καθηκοντολογικό, σάν να ζητμε νά κάνουμε τούς χριστιανούς μας καλούς μαθητές το Πλάτωνα καί το ριστοτέλη. ς στραφε τό κήρυγμα στά ερά ναγνώσματα τς κκλησίας μας καί ς τά κάνει κατανοητά στούς πιστούς μέ πλό λόγο.

 

λλά πάρχουν μεταφρασμένα τά ερά μας κείμενα, καί γία Γραφή καί θεία Λειτουργία καί ο μνοι τν ερν κολουθιν τς κκλησίας μας. ς προτρέψουμε λοιπόν τούς χριστιανούς μας νά καταφύγουν ο διοι στίς μεταφράσεις τν ερν ναγνωσμάτων, στε νά τούς εναι καταληπτά, ταν θά τά κούσουν στην λατρεία πό τό κείμενο.

 

(γ) Προσωπικς θεωρ ς βεβήλωση τήν ξοβέλιση το ερο κειμένου καί τήν πόδοση τν ερν ναγνωσμάτων πό μετάφραση. Κατά πρτον, ατό ναντιοται πρός τήν παράδοση τς κκλησίας μας, γιατί δέν συνέβηκε σέ προηγούμενα χρόνια το πράγμα ατό, ν καί συνέτρεχαν ο διοι λόγοι. Καί τότε δηλαδή ταν τά κείμενα κατάληπτα στούς πιστούς.

 

πειτα, τό θέμα ατό, τό νά διαβάζονται, δηλαδή, μεταφρασμένα τά γιογραφικά ναγνώσματα στήν λατρεία, δέν ποφασίστηκε πό τήν εραχία τς κκλησίας μας. Δέν πιτρέπεται δέ νομίζουμε νας πίσκοπος, δίχα τς ποφάσεως λης τς κκλησίας, νά εσάγει στήν πισκοπή του μιά νέα τολμηρή πράξη, κατ ατήν μάλιστα τήν θεία λατρεία.

 

(δ) λλά στω, εσάγουμε μετάφραση τν ερν ναγνωσμάτων στήν θεία λατρεία καί ντί το κειμένου διαβάζουμε τήν μετάφραση. Φανταστετε! ν πρτα ο πιστοί κουαν τόν λόγο το Θεο, πως ατός βγκε πό τά χέρια τν θεοπνεύστων συγγραφέων του, τώρα, σ ατήν τήν ερή ρα τς θείας λατρείας, θά κούει τον θεόπνευστο λόγο τν Προφητν καί τν ποστόλων πως τον ποδίδει τάδε, τάδε καί τάδε μεταφραστής του. Γράφω ατά χωρίς βέβαια νά πιστεύω τήν θεοπνευστία στίς λέξεις. λλά, πς νά τό κάνουμε!.. Μς συγκινε καί μς εφραίνει σκέψη τι διαβάζουμε καί μες σήμερα στήν κκλησία μας τά για λόγια το Θεο, πως τά διάβαζαν ο παλαιοί χριστιανοί καί πως τά διάβαζαν ο πατέρες μας στό Βυζάντιο καί στήν Τουρκοκρατία. Ατά τά ερά ναγνώσματα τς κκλησίας μας, δελφοί, θεία Λειτουργία και ο εροί μνοι, τσι πως τά χουμε καί τά διαβάζουμε μες στην λατρεία μας, τσι τά διάβαζε καί γιος Νεκτάριος καί τόσοι γιοι Πατέρες. Τά για λόγια τς λατρείας «πιπιλίστηκαν», ς τό π τσι, πό ναρίθμητα στόματα γίων Πατέρων καί Μητέρων καί μς τά παρέδωσαν σάν παρακαταθήκη ερή σέ μς, χωρίς νά τά παραλλάξουν καθόλου. Ποιοί εμαστε μες τώρα πού σκεφθήκαμε νά τά λλοιώσουμε μεταφράζοντάς τα;

 

(ε) Πραγματικά, εναι λλοίωση μετάφραση το ερο κειμένου καί εσαγωγή τς μεταφράσεως ατς γιά νάγνωση στην θεία λατρεία. μετάφραση νός στίχου το ερο κειμένου γίνεται μέ βάση τήν ρμηνεία, πού δίνει μεταφραστής στόν στίχο ατό. Πολύ πιθανόν μως μεταφραστής νά δίνει λανθασμένη ρμηνεία στόν στίχο. (χω διαπιστώσει τοιατες λανθασμένες ρμηνεες). Καί θά κούει λοιπόν πιστός λαός μας στήν λατρεία του πρός τόν Θεό τόν θεο λόγο μέ λανθασμένη μετάφραση προερχομένη πό λανθασμένη ρμηνεία το τάδε, μορφωμένου μέν καδημαϊκά, πιθανς μως μή μεμαρτυρημένου καί ς τοιούτου εσεβος, στε νά κούεται λόγος του στήν κκλησία.

 

5. Κατά τά παραπάνω εμαστε νάντιοι, κόμη δέ καί πολέμιοι κατά τς εσαγωγς τς μεταφράσεως τν γιογραφικν ναγνωσμάτων, τν λειτουργικν δέλτων καί τν μνων τς πίστης μας στήν θεία λατρεία.

 

Δέν παραβλέπουμε μως τό πρόβλημα τς κατανοησίας τν ερν ναγνωσμάτων πό τόν λαό. πως τό χουμε διαπιστώσει, νομίζουμε τι τό πρόβλημα ατό καί δυσκολία ατή θεραπεύεται πρτον μέν μέ τό βιβλικό γιογραφικό κήρυγμα, πειτα δέ με τήν κδοση μικρν βιβλιαρίων, στά ποα θα παρατίθεται τό κείμενο τν γιογραφικν περικοπν (λίγες σχετικά εναι ο γιογραφικές περικοπές το σπερινο) καί μετάφρασή τους. τσι λαός μας θά χει μόνιμο βοήθημα, γιά νά γνωρίζει τό νόημα ατν πού κούει στήν κκλησία του.

 

Προτείνουμε, καί τό λλο, βοηθητικό πιθανόν γιά τήν κατανόηση τν ναγνωσθέντων: φο ναγνωσθον στό κείμενο τά γιογραφικά ναγνώσματα, ερεύς τς νορίας, ντί θείου κηρύγματος, φο πε πρτα να σύντομο προλογικό, νά διαβάσει πειτα εκρινς καί μέ τόνο καί νόημα τήν μετάφραση τν ναγνωσθέντων περικοπν. Νά ρωτήσει μως τόν πίσκοπό του ποιά μετάφραση θά προτιμήσει, γιατί δέν εναι λες ο μεταφράσεις καλές. χουν λάθη, πως επαμε, καί ς φημίζονται ς ργα εδικν καθηγητν. Τό σωστό πάντως εναι νά μή δίνουμε μετάφραση τς γίας Γραφς, λλά ρμηνευτική πόδοσή της, πως πραξε μακαριστός καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας, δικός μας, πό την Στεμνίτσα Γορτυνίας καταγόμενος.

 

6. ς πρός τούς γαπητούς μας νέους, γιά νά τούς λκύσουμε στήν κκλησία, ς τούς θέλξουμε μέ σχυρό λόγο γιά τήν γάπη το Χριστο, ς δον τόν νάρετο βίο μας καί ς κάνουμε προσευχή πέρ ατν, μέσα, δηλαδή, πού μαρτυρον τήν ρθόδοξη εραποστολή, καί ς μή προβαίνουμε σέ νέργειες πό τίς ποες ταράσσεται κκλησία καί χάνουμε τούς πιστούς, χωρίς τελικά νά πιτυγχάνεται καί σκοπός πού πιδιώκουμε, γιατί δέν ελογούμαστε πό τόν Θεό, φο νεργομε μέ τρόπους, πού δέν μς παρέδωσαν ο γιοι Πατέρες.

 

 

 

 

Μέ πολλές εχές

 

Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως ερεμίας

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Πηγή: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 25/2/2011)