Ποις νθρωπος εναι λεύθερος;


παντ γιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς




μεγάλη εδηση πο καθημεριν εαγγελίζεται στν κόσμο χριστιανισμός, εναι τι να πράγμα ξιολογεται πλήρως ς πρς τν ξία του, ν κρίνεται χι κατ τ ξωτερικ φαινόμενα, λλ κατ τν οσία του.

 

Ν ξιολογετε τ πράγματα, χι νάλογα μ τ χρμα κα τ σχμα τους, λλ νάλογα μ τ νόημά τους. Ν ξιολογετε τν κάθε νθρωπο χι κατ τν διότητα κα τν περιουσία του, κατψιν δηλαδή, λλ κατ τν καρδι τουκε, που τ ασθήματα, νος κα βούλησή του νώνονται.

 

Μ ατ τ μέτρο (πο ποτελε πάντοτε να νέο δίδαγμα γι τν κόσμο), κενος πο ξωτερικ εναι ποδουλωμένος δν εναι δολος, κα κενος πο χει ξωτερικ -σωματικ- λευθερία, δν εναι λεύθερος. νάλογα μ τν κοσμικ κατανόηση, δολος εναι ατς ποος πολαμβάνει λάχιστα τν κόσμο κα λεύθερος ατς ποος πολαμβάνει πολ τν κόσμο.

 

μως, κατ τ χριστιανικ ντίληψη, δολος εναι κενος ποος πολαμβάνει λάχιστα π τν ζντα Χριστό, ν λεύθερος εναι κενος ποος πολαμβάνει σο τ δυνατν περισσότερο τν ζντα Χριστό.

 

πίσης, σύμφωνα μ τν κοσμικ κατανόηση τν ρων, δολος εναι ποιος συνήθως δν κάνει τ δικό του θέλημα, λλ κάνει τ θέλημα τν λλων· ν λεύθερος εναι ποιος συνήθως κάνει τ δικό του θέλημα κα σπανιότερα τ θέλημα τν λλων.

 

Κατ τ χριστιανικ ντίληψη, δολος εναι κενος πο συνήθως κάνει τ δικό του θέλημα κα λιγότερο συχν τ θέλημα το Θεο· ν λεύθερος νθρωπος εναι κενος πο κάνει τ θέλημα το Θεο πι συχν π,τι τ δικό του.

 

Τ ν εσαι δολος Κυρίου εναι μόνη λευθερία πο ξίζει γι τν νθρωπο κα μόνη ληθινή· ν τ ν εσαι δολος το κόσμου κα το αυτο σου, δολος τν παθν κα τς μαρτίας, εναι μόνη μοιραία σκλαβιά.

 

νας νθρωπος μπορε, ναλογιζόμενος τος βασιλιάδες στ θρόνο τους, ν σκεφθε: ραγε πάρχουν λλοι νθρωποι πι λεύθεροι πατος σλη τ γ; Κι μως, πολλο βασιλιάδες ταν ο πι ποταπο κα ο πι νάξιοι δολοι στ γ!

 

Γι τος λυσοδέσμιους χριστιανος στ μπουντρούμια, μπορε νας νθρωπος ν σκεφθε: ραγε πάρχουν σκλάβοι πι δυστυχισμένοι πατος σ λη τ γ; Κι μως, ο χριστιανο μάρτυρες στς φυλακς νιωθαν λεύθεροι νθρωποι κα σφυζαν π πνευματικ χαρά! ψαλλαν ψαλμος κα νέπεμπαν προσευχς δοξολογίας κι εγνωμοσύνης πρς τ Θεό.

 

λευθερία πο εναι συνυφασμένη, μ τ λύπη, κα τ δυστυχία, δν εναι λευθερία, λλ δουλεία. Μόνον λευθερία ν Χριστ συνυφαίνεται μ τν νεκλάλητη χαρά. ληκτη χαρά: ατ εναι σφραγίδα τς ληθινς λευθερίας.

 

Κύριε ησο, Μόνος γαθς Κύριος, πο χορηγες τν λευθερία ταν μς κάνεις δέσμιους σ Σένα, κάνε μας δούλους Σου τ ταχύτερο δυνατόν, στε ν πάψουμε ν εμαστε δολοι σ δυσώπητους κα νελεήμονες φέντες.

 

Γιατί σ σένα νήκει λη δόξα κα τιμ κα προσκύνηση στος αἰῶνες. μήν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[γιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (πίσκοπος χρίδος) « Πρόλογος τς χρίδας»,  κδ. θως]