«Παχεία γαστρ λεπτν ο τίκτει νόον»

Γέρων Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

 

 

Δέν γίνεστε γιοι κυνηγώντας τ κακό. στε τ κακό. Ν κοιτάζετε πρς τν Χριστ κι ατ θ σς σώσει. κενο πο κάνει γιο τν νθρωπο εναι γάπη, λατρεία πρς τν Χριστό, ποία δν μπορε ν κφραστε, δν μπορε, δν μπορε... Κα προσπαθε νθρωπος ν κάνει σκήσεις,ν κάνει τέτοια πράγματα κα ν καταπονε τν αυτό του γι τν γάπη το Θεο.

 

Κανες σκητς δν γιασε χωρς σκήσεις. Κανες δν μπόρεσε ν’ νέλθει στν πνευματικότητα χωρς ν’ σκηθε. Πρέπει ν γίνονται σκήσεις. σκηση εναι ο μετάνοιες, ο γρυπνίες κ.λπ.,λλ χι μ βία. λα ν γίνονται μ χαρά. Δν εναι ο μετάνοιες πο θ κάνουμε, δν εναι ο προσευχές, εναι τ δόσιμο, ρωτας γι τν Χριστό, γι τ πνευματικά. πάρχουν πολλο πο τ κάνουνε ατ χι γι τν Θε λλ γι σκηση, γι φέλεια σωματική. μως ο πνευματικο νθρωποι τ κάνουνε γι ψυχικ φέλεια, γι τν Θεό. λλ κα τ σμα φελεται πολύ, δν ρρωσταίνει. Πολλ καλ ρχονται.

 

Μέσα στν σκηση, τς μετάνοιες, τς γρυπνίες κα τς λλες κακουχίες εναι κα νηστεία. «Παχεία γαστρ λεπτν ο τίκτει νόον». γ τ γνωρίζω ατ πτος Πατέρες. λα τ πατερικ βιβλία μιλον γι τ νηστεία. Ο Πατέρες τονίζουν ν μν τρμε δυσκολοχώνευτα φαγητ λιπαρ κα παχιά, γιατ κάνουν κακ στ σμα λλ κα στν ψυχή. Λένε τι τ προβατάκι τρώει τ χορταράκια τς γς κι εναι τόσο συχο. Εδατε πο λένε, «σν τ πρόβατο». ν σκύλος γάτα κι λατ τ σαρκοφάγα εναι λα τους γρια ζα. Τ κρέας κάνει κακ στν νθρωπο. Κάνουν καλ τ χόρτα, τ φροτα κ.λπ. Γι’ ατ ο Πατέρες μιλον γι νηστεία κα κατακρίνουν τν πολυφαγία κα τν δον πο ασθάνεται κανες μ τ φαγητ τ πλούσια. Ν εναι πι πλ τ φαγητά μας. Ν μν σχολούμαστε τόσο πολ μ’ ατά. (Σημ. ΑΛΛΗΣ ΟΨΕΩΣ: «Πόσο μάλλον να παρακολουθούμε και τηλεοπτικές εκπομπές γι’ αυτά».)

 

Δν εναι τ φαγητό, δν εναι ο καλς συνθκες διαβίωσης, πο ξασφαλίζουν τν καλ γεία. Εναι γία ζωή, ζω το Χριστο. Ξέρω γι σκητς πο νηστεύανε πολ κα δν εχανε καμι ρρώστια. Δν κινδυνεύει ν πάθει κανες τίποτε πτ νηστεία. Κανες δν χει ρρωστήσει πτ νηστεία. Πι πολ ρρωσταίνουν κενοι πο τρνε κρέατα κι αγ κα γάλατα, παρ κενοι πο εναι λιτοδίαιτοι. Εναι παρατηρημένο ατό. Ν τ πάρουμε κα π τν ατρικ πιστήμη΄ τώρα τ συνιστ ατ τ πράγμα. Ο νηστευτς νηστεύουν κα δν παθαίνουν τίποτε΄ χι πλς δν παθαίνουν, λλ θεραπεύονται π ρρώστιες.

 

Γι ν τ κάνετε μως ατά, πρέπει ν χετε πίστη. λλις σς πιάνει λιγούρα. νηστεία εναι κα ζήτημα πίστεως. ταν χετε τν ρωτα στ θεον, μπορετε ν νηστεύετε μ εχαρίστηση κι λα εναι εκολα΄ λλις σς φαίνονται λα βουνό. ποιοι δωσαν τν καρδιά τους στν Χριστ κα μ θερμ γάπη λεγαν τν εχ, κυριάρχησαν κα νίκησαν τ λαιμαργία κα τν λλειψη γκράτειας.

 

πάρχουν σήμερα πολλο νθρωποι, πο δν μποροσαν ν νηστέψουν μι μέρα κα τώρα ζον μ χορτοφαγία, χι γι λόγους θρησκευτικούς, πλς γιατ πίστεψαν τι ατ θ κάνει καλ στν γεία τους. λλ πρέπει ν τ πιστέψεις, τι δν πρόκειται ν πάθεις τίποτε, πο δν τρώεις κρέας. ταν νθρωπος βέβαια εναι σθενής, δν εναι μαρτία ν φάει πρς στήριξιν το ργανισμο κα φαγητ μ νηστήσιμα.

 

Τ λάτι χρειάζεται στν ργανισμ το νθρώπου. πάρχει μι φήμη τι τ λάτι κάνει κακό. Δν εναι σωστ ατό. Εναι στοιχεο πο χρειάζεται. Κα εναι ρισμένοι μάλιστα πο τ χουν πολ νάγκη.

 

γ τί νειρα χω! Γι τ γιον ρος δηλαδή. Παρήγγειλα σιτάρι, γι ν’ λέθουμε, ν φτιάχνουμε ψωμ σταρίσιο. Κα σκέφτομαι ν πάρουμε διάφορα σπρια κα ν τ’ λέθουμε κα ν τ’ νακατώνουμε, σιτάρι μ ρύζι, σόγια, σογιάλευρο μ φακς κ.λπ. Κι πειτα χουμε κα τ κολοκύθια κα τς ντομάτες κα τς πατάτες κι λα τ’ λλα χορταρικά. Κα μ τν πατέρα σύχιο εχαμε να νειρο. Μι φορ λέγαμε ν πμε ν γίνουμε ρημίτες κάπου κα ν σπείρουμε σιτάρι κα ν τ μουσκεύουμε κα ν τ τρμε. Μήπως Μέγας Βασίλειος κε, στν ρημο, τσι δν κανε;

λλ τώρα μς μς κακοφαίνεται.

 

 

(π τ βιβλίο «Βίος κα Λόγοι», κδ. ερς Μόνης Χρυσοπηγς, Χανι 2003.)