Οι πρώτες τους κινήσεις θα πρέπει να είναι ο έλεγχος του email, του facebook και του twitter, ενώ παράλληλα θα πρέπει να ζητήσουν την γνώμη ενός παιδοψυχίατρου. …
ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Σύμφωνα με τα στοιχεία πρόσφατη έρευνα της Μονάδας Εφηβικής Υγείας (πανελλαδικό δείγμα 1007 εφήβων 15-16 χρόνων) τα εθισμένα παιδιά έχουν χαμηλή βαθμολογία σχολειού (βαθμός <12) σε σύγκριση με αυτά που ασχολούνται με το διαδίκτυο σε φυσιολογικά πλαίσια.
Επίσης, επιδίδονται σε παιχνίδια τύχης και χρησιμοποιούν υλικό με σεξουαλικό περιεχόμενο σημαντικά συχνότερα από τους υπόλοιπους.
«Παρατηρώντας την ψυχοπαθολογία που παρουσιάζουν οι εθισμένοι νέοι διαφαίνονται αυξημένες τάσεις αυτοεπιθετικότητας και παραβατικών συμπεριφορών, ενώ ακόμα και οι νέοι με την οριακή χρήση (στάδιο προ της «εξάρτησης», ωστόσο προβληματική χρήση) παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικού συναισθήματος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και κοινωνικό άγχος. Γενικά οι έφηβοι με προβληματική χρήση φαίνεται να αποκτούν μια κακώς εννοούμενη «άνεση» με το διαδίκτυο καταργώντας όρια και παρουσιάζοντας συμπεριφορές υψηλού κινδύνου» καταλήγει η κ. Αρμενάκα.
Πέρα από τους κινδύνους αυτούς οι νευροεπιστήμονες προχωρούν ένα βήμα ακόμη ανησυχώντας για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στις μελλοντικές γενιές σε επίπεδο ανατομικό και παθοφυσιολογικό.
Κι αυτό γιατί είναι γνωστό τις τελευταίες δεκαετίες ότι ο εγκέφαλος δεν είναι ένα στατικό όργανο αλλά διαμορφώνεται σε όλη μας την ζωή. Από την νευροβιολογική οπτική φαίνεται ότι η λειτουργία του εγκεφάλου μας είναι αποτέλεσμα μιας διαρκούς σύνδεσης νευρωνικών κυκλωμάτων που επηρεάζονται από την φύση μας, την ανατροφή μας, τις εμπειρίες μας και την κληρονομικότητα που φέρουμε. Δηλαδή οι γονεικές μας επιδράσεις, γνωριμίες που κάνουμε στην ζωή μας, ακόμα και η ψυχοθεραπεία αλλάζουν τον εγκέφαλο αλλάζοντας τις συναπτικές συνδέσεις των νευρώνων και τα κυκλώματα των νεύρων. Οι ανθρώπινες γνωριμίες δημιουργούν νευρωνικές συνδέσεις, όπως ανάφερε ο Siegel ήδη από το 1999. Οι εμπειρίες διαμορφώνουν τον εγκέφαλο δηλαδή ουσιαστικά η Εμπειρία είναι βιολογία, σύμφωνα με τον ίδιο ερευνητή.
Επειδή ο εγκέφαλος είναι ένα προσαρμόσιμο όργανο και οι δομές του χτίζονται μέσα απο τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους γύρω μας, όταν λείπουν οι επιδράσεις αυτές οι συνέπειες μακροχρόνια θα είναι παρόμοιες με αυτές του ιδρυματισμού στα μωρά.
Παιδοψυχιατρικές μελέτες παρατήρησης σε μωρά που ζούσαν σε ορφανοτροφεία, έδειξαν ότι μωρά που είχαν τα απαραίτητα υλικά αγαθά αλλά στερούνταν το χάδι και την ανθρώπινη επικοινωνία αδυνατούσαν να αναπτυχθούν σωματικά και νοητικά και πέθαιναν. Αναλογικά η έλλειψη επαφής σε μεγαλύτερες ηλικίες οδηγεί σε κοινωνικό μαρασμό και κάτι τέτοιο φαίνεται να προκαλεί η εμμονή με την online ζωή.
(Απόσπασμα άρθρου από: medlabgr.blogspot.com)