Παγανιστικός ύμνος & Ελληνική μεγαλομανία (Πρωτ. π. Θωμάς Βαμβίνης)

Ο “Ολυμπιακός Ύμνος”, ποίημα του Κ. Παλαμά, υπήρχε ανέκαθεν μέσα στα σχολικά αναγνωστικά και διδασκόταν στους μαθητές των Ελληνικών Σχολείων. Πρέπει να σημειωθή, όμως, ότι παλιότερα αντιμετωπιζόταν συνήθως σαν ένα έργο με μια θρησκευτική ιδιορρυθμία, άσχετη με την θρησκευτική ζωή και πίστη των διδασκάλων και των μαθητών· κατατασσόταν ως προς το περιεχόμενο δίπλα στα έργα της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, τα οποία διδάσκονταν στα μεγαλύτερα παιδιά του τότε εξαταξίου Γυμνασίου.

Σήμερα, όμως, τα πράγματα δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε τέτοιες αθώες προσεγγίσεις και τόσο επιπόλαιες αντιμετωπίσεις, διότι στις μέρες μας υπάρχουν δύο πράγματα που δεν επιτρέπουν τον εφησυχασμό. Πρώτον, υπάρχει δραστήριο κίνημα νεοπαγανιστών, με οργάνωση και μέθοδο διείσδυσης και επηρεασμού της Ελληνικής κοινωνίας, το οποίο μεθοδεύει την αλλοίωση της θρησκευτικής πίστης των Ελλήνων, όχι πάντα με την κατά μέτωπον επίθεση ή την απροκάλυπτη δράση. Και δεύτερον, υπάρχει έντονο πρόβλημα συγκρητισμού στις θεωρούμενες ανώτερες διανοητικά τάξεις των νεοελλήνων, στις οποίες η εμμονή στην αλήθεια της αποκεκαλυμμένης πίστης των αγίων Πατέρων μας θεωρείται φανατισμός, ενώ η φανατική προβολή της λατρείας των ψεύτικων θεών χρησιμοποιείται ως πολιτιστικό αγαθό, που προβάλλει διεθνώς την χώρα μας· κλασικό παράδειγμα αποτελεί η τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας, αλλά και το παγανιστικό περιεχόμενο του ολυμπιακού ύμνου.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ολυμπιακός Ύμνος προκάλεσε κρίσεις συνειδήσεως σε αρκετούς γονείς, οι οποίοι είδαν να επιβάλλεται στα παιδιά τους η απαγγελία του, σε σχολικές γιορτές, με αρχαιοπρεπείς ενδυμασίες, σε σκηνοθεσία, δηλαδή, που να παραπέμπη ευθέως στην αρχαία λατρεία. Σχετική επιστολή γονέων από την περιοχή της Πρωτεύουσας έφθασε ηλεκτρονικά και στην Παρέμβαση. Είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια επίκληση του “αρχαίου πνεύματος”. Αυτό άλλωστε έδειξαν ότι το γνωρίζουν καλά οι “σκηνοθέτες” των συγκεκριμένων σχολικών εορτών.
Πρέπει πολύ τηλεγραφικά να πούμε ότι μια νέα σύνθεση με παγανιστικό περιεχόμενο, όπως είναι ο Ολυμπιακός Ύμνος, είναι πιο επικίνδυνη από αντίστοιχα ποιήματα αρχαίων ποιητών. Τα αρχαία έργα παραπέμπουν, περισσότερο ιστορικά, στο πνεύμα μιας παρωχημένης εποχής. Τα σύγχρονα έργα παρουσιάζουν την σύγχρονη σύγχυσή μας και την διάθεση αναζωπύρωσης της παλιάς και ξεπερασμένης ειδωλολατρικής πίστης. Γι’ αυτό χρειάζεται ανύστακτη μέριμνα στην διαφύλαξη της πνευματικής παρακαταθήκης του Χριστού και των Αποστόλων.
Ελληνική μεγαλομανία
Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες κατηγορηθήκαμε –αρμοδίως– οι Έλληνες για μεγαλομανία. Κάναμε πανάκριβα έργα (τέτοια που δεν έγιναν σε καμμιά Ολυμπιάδα), για να δείξουμε προφανώς στους ξένους το τί μπορούμε να κάνουμε οι σύγχρονοι Έλληνες. Κι αυτό πιθανώς για να αποδειχθή περίτρανα στους ξένους ότι είμαστε γνήσιοι απόγονοι αυτών που έκτισαν τον Παρθενώνα.
Πάντως, είναι σημαντικό πράγμα να διακατέχεται κανείς από το ταπεινό πνεύμα του Παντοκράτορος Θεού. Αυτό, βέβαια, το καταλαβαίνουν μόνο οι πιστοί του εσταυρωμένου Βασιλέως της Δόξης.

Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορείτε να δείτε και εδώ

(Πηγή: “Εκκλησιαστική Παρέμβαση” Ιούλιος 2004)

[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]