Ο Καύκασος, οι ειδήσεις, η δεοντολογία (Γιώργος Σταματόπουλος)

Ακουσα τον ανταποκριτή τής ΝΕΤ στη Ρωσία να μεταδίδει (χθες το μεσημέρι) το χρονικό της εισβολής Τσετσένων αυτονομιστών σε δημοτικό σχολείο. Η όντως δραματική είδηση τραυματίστηκε όμως απ’ αυτά που μας πληροφόρησε στη συνέχεια. Στον Καύκασο, είπε, τους δύο – τρεις τελευταίους μήνες έχουν συμβεί φοβερά και τρομερά. Σε τρομοκρατικές ενέργειες έχασαν τη ζωή τους εκατό άνθρωποι εδώ, πενήντα εκεί, σαράντα, τριάντα αλλού, αλλά δεν τα μάθατε λόγω Ολυμπιάδας! Δηλαδή ο αγαπητός συνάδελφος δεν μετέδιδε τις ειδήσεις για να μη διαταραχτεί το πνεύμα των ολυμπιακών παιγνιδιών; Ή αυτό το αποφάσιζαν οι ιθύνοντες της ΝΕΤ για να μη χαλάσει η σούπα της εκεχειρίας της διεθνούς κοινότητας;

Ελέγχθηκαν δηλαδή οι ειδήσεις προκειμένου να μείνει αλώβητος ο μεγαλοϊδεατισμός της γιορτής; Μάλλον ναι, αν σκεφθούμε την αμηχανία του Παύλου Τσίμα σ’ εκείνη τη γλυκερή εκπομπή του, όταν έμαθε την ανατίναξη των δύο ρωσικών αεροπλάνων. Μέσα σ’ όλη αυτή την παραληρηματική ολυμπιακή ευφορία τι δουλειά έχουν οι ενοχλητικές ειδήσεις; Εμείς εδώ επιμέναμε να μιλάμε για ειρήνη-συναδέλφωση-αλληλεγγύη και ο κόσμος γύρω μας καιγόταν. Δεν είπαμε -προς Θεού- να σταματήσουν τα παιχνίδια, η εορτή, αλλά να ξέρουμε τι μας γίνεται. Οτι όλο αυτό το ολυμπιακό ταρατατζούμ είναι σκέτη υποκρισία· να μην αποκρύβονται ειδήσεις για λόγους σκοπιμότητας. Αυτό είναι εγκληματικό για τη δεοντολογία, την επικοινωνία, την αλήθεια, τη Δημοκρατία. Ο Καύκασος φλεγόταν (και φλέγεται) και ‘μείς κραυγάζαμε για τις επιτυχίες των πυραυλοκίνητων αθλητών. Θα άλλαζε τίποτε εάν γνωρίζαμε; Ναι, θα υποστελλόταν η εθνική υπερηφάνεια και θα συναντούσε το μέτρον, θα μειωνόταν ο κατασκευασμένος ούτως ή άλλως ενθουσιασμός για τον ολυμπισμό, θα ήμασταν πιο γήινοι, πιο αληθινοί, πιο ανθρώπινοι, αυτό που είναι και το ζητούμενο.

(Πηγή: "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" – 02/09/2004)
[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]