Η Ευρώπη του «παθητικού μηδενισμού» (Πρωτ. Θωμάς Βαμβίνης)


Οἱ εὐρωεκλογές καί οἱ αὐτοδιοικητικές ἐκλογές μονοπώλησαν τόν τελευταῖο καιρό τό ἐνδιαφέρον τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων πολιτῶν, ὄχι βέβαια μέ τήν θέρμη παλαιοτέρων ἐποχῶν. Ὡς συνήθως ἄνοιξαν τά τηλεοπτικά παράθυρα καί φιλοξένησαν ὑποψηφίους, πού διαφήμισαν τίς ἀπόψεις τους προκειμένου νά προσελκύσουν ψηφοφόρους.
Ἀκούστηκαν πολλά. Ἀπό τά πολλά ἐπιλέγουμε νά σχολιάσουμε μιά παρατήρηση, ἡ ὁποία ἐκφραζόταν συχνά, ἄλλοτε μέ εἰλικρίνεια καί ἄλλοτε ὡς ὑπεκφυγή, διότι μέσα ἀπό αὐτήν μποροῦμε νά μιλήσουμε γιά μερικά οὐσιώδη θέματα πού σχετίζονται μέ τήν πίστη τῶν Εὐρωπαίων, ἡ ὁποία, δυστυχῶς, σταδιακά γίνεται καί πίστη τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.
Συχνά ἀκουγόταν ἡ παρατήρηση: Ἔχουμε εὐρωεκλογές καί δέν ἀσχολούμαστε μέ εὐρωπαϊκά θέματα. Δέν μιλᾶμε γιά τό ποιά Εὐρώπη θέλουμε. Δέν μιλοῦμε γιά τό πῶς εἶναι τώρα ἡ Εὐρώπη καί σέ τί πρέπει νά ἀλλάξη. Αὐτή ἦταν μιά πολύ σωστή παρατήρηση, ἡ ὁποία ὅμως ἐξαντλοῦσε συνήθως πολύ γρήγορα ὅλη τήν ἔντασή της μόνο στά οἰκονομικά θέματα, στόν «μερκελισμό», τήν «Εὐρώπη τῶν τραπεζιτῶν», χωρίς νά περνᾶ στίς πνευματικές ἀφετηρίες τῶν σύγχρονων προβλημάτων, χωρίς νά ἀκουμπᾶ τά νιτσεϊκά θεμέλια τῆς «γερμανικῆς Εὐρώπης» ἤ τά προτεσταντικά καί οὐμανιστικά θεμέλια τοῦ εὐρωπαϊκοῦ Φιλελευθερισμοῦ, τοῦ ὁποίου μιά πτυχή μόνον ἀποτελεῖ ὁ οἰκονομικός Φιλελευθερισμός.
Φεύγοντας ἔξω ἀπό τήν συνήθη τηλεοπτική θεματολογία, πρέπει νά ποῦμε ὅτι ἕνα σημαντικό ἐρώτημα, μέ πνευματικό περιεχόμενο καί κοινωνικές ἐπιπτώσεις, εἶναι τό ποιά ἄποψη ἐπικρατεῖ σήμερα στήν Εὐρώπη γιά τόν ἄνθρωπο, τήν κοινωνία του καί τόν Θεό; Τό ἐρώτημα αὐτό, οὐσιῶδες μέ πολλά κεφάλαια καί ὑποκεφάλαια, ἀκούγεται στούς πολλούς ὡς ἕνα μεταφυσικό ἐρώτημα, ἄσχετο μέ τήν ἁπτή ὑλική πραγματικότητα, ἡ συζήτηση τοῦ ὁποίου θεωρεῖται ὅτι δέν ἔχει νά προσφέρη τίποτε τό οὐσιαστικό στήν ἐπίλυση τῶν πιεστικῶν βιοτικῶν προβλημάτων.

Διαβάστε ολόκληρο το πολυτονικό κείμενο πατώντας εδώ

[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]