Επιστροφή στην «πατρώα ευσέβεια»;

Η ευεργεσία τών στερήσεων
Η Πατρίδα μας βρίσκεται σέ μιά δεινή οικονομική κατάσταση καί ήδη πολλές οικογένειες ζούν μέ μεγάλη ένδεια. Καί αυτό, χωρίς νά γίνη πόλεμος ή φυσικές καταστροφές ή ξηρασία.

Στά παληά τά χρόνια, όταν τά αγαθά εξαρτώντο άμεσα από τήν βροχή πού έστελνε τό χέρι τού Θεού, η ξηρασία ήταν σημείο αποστροφής τού Θεού, γι’ αυτό καί δυνάμωνε πάντα τό κήρυγμα τών προφητών καί αργότερα τών Πατέρων, πού καλούσαν τόν λαό σέ μετάνοια. Ο Μ. Βασίλειος, π.χ., παρακινεί τούς Χριστιανούς νά «καταλογίσουν τήν συμφορά πρωταρχικώς στά αμαρτήματα». Αλλού ο Μ. Βασίλειος χαρακτηρίζει ως πραγματικά κακό μόνον τήν αμαρτία, τής οποίας αίτιος είναι αποκλειστικά ο άνθρωπος καί η προαίρεσή του, ενώ τά άλλα «κακά» –λιμός, δίψα, στέρηση κλπ.– τά θεωρεί φαινομενικά, πού μπορεί νά είναι αλγεινά στήν αίσθηση, αλλά έχουν δύναμη αγαθού, αφού είτε δοκιμάζουν τούς ανθρώπους είτε απομακρύνουν από τήν αμαρτία καί οδηγούν στήν σωτηρία.
Σήμερα, πού οι άνθρωποι ομοφώνως δέχθηκαν νά μήν περιμένουν από τό χέρι τού Θεού τά αγαθά τής γής, αλλά ανέθεσαν τήν προμήθεια αυτή στόν εαυτό τους, διά τής επιστήμης (τροποποιημένες καλλιέργειες, γεωτρήσεις, εργοστάσια τροφίμων κλπ.) καί τής οικονομίας (χρηματιστήρια –ακόμη καί τό σιτάρι έγινε χρηματιστηριακό αγαθό!–, τράπεζες, υπεραγορές) κλπ., σίγουρα δέν μπορεί νά θεωρηθή αίτιος τών κακών ο Θεός. Αντίθετα, δίνονται περισσότερα ερεθίσματα γιά αυτομεμψία καί μετάνοια. Θά γίνη, όμως, η σημερινή στέρηση αφορμή γιά επιστροφή στήν «πατρώα ευσέβεια» καί τήν τών (πνευματικών) «νόμων ακρίβεια»; Άν συμβή κάτι τέτοιο, τότε θά δικαιωθή ο λόγος τών Πατέρων καί θά έχουμε πλουτίσει ως λαός.
(Πηγή: “Εκκλησιαστική Παρέμβαση” Ιούν. 2011)
[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]