Οι διοξίνες είναι τοξικές ουσίες που αποτελούν παραπροϊόντα των διεργασιών όπου εμπλέκεται το χλώριο και παράγονται από καύσεις (βιομηχανίες, χωματερές κ.ά). Εχουν πολλαπλές τοξικές επιδράσεις στον μεταβολισμό και καρκινογόνο δράση. Στην ίδια κατηγορία με τις διοξίνες κατατάσσονται και εκατοντάδες άλλες συγγενείς ουσίες, όπως τα φουράνια και τα PCBs. Οι πιο μακροχρόνιες μελέτες δείχνουν θετική συσχέτιση των διαφόρων μορφών καρκίνου στους ανθρώπους με υψηλή έκθεση στις διοξίνες. Οι διοξίνες μεταφέρονται από τα φυτά μέσω της τροφικής αλυσίδας στα φυτοφάγα ζώα, στη συνέχεια στα σαρκοφάγα και καταλήγουν στον άνθρωπο. Συσσωρεύονται κυρίως στους λιπώδεις ιστούς των ζώων και του ανθρώπου, αλλά και στο ήπαρ, και σε μικρότερο βαθμό στο αίμα και στον μυελό των οστών.

Η Greenpeace κατέγραψε περιπτώσεις σημαντικής ρύπανσης τροφίμων από διοξίνες κατά την τελευταία δεκαετία, οι οποίες αποδεικνύουν, όπως σημειώνει η περιβαλλοντική οργάνωση, ότι η περίπτωση του μολυσμένου με διοξίνη γάλακτος στην Ολλανδία «δεν αποτελεί παρά την κορυφή του παγόβουνου σε αυτή την επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία υπόθεση».

Εμεινε γνωστή ως υπόθεση «Lickebaertpolder». Εντοπίστηκε γάλα σε μια περιοχή της Ολλανδίας εξαιρετικά επιβαρημένο με διοξίνες, οι οποίες προέρχονταν από παρακείμενο εργοστάσιο καύσης αποβλήτων. Ανιχνεύθηκαν τότε 13,5 pg TEQ/g (πικογραμμάρια διοξίνης ανά γραμμάριο λίπους γάλακτος). Λόγω αυτού του συμβάντος, η ολλανδική κυβέρνηση έθεσε ως όριο για τις διοξίνες στο λίπος του γάλακτος τα 6 pg TEQ/g.

Στο χωριό Brixlegg της επαρχίας Τιρόλου της Αυστρίας εντοπίστηκαν υψηλές συγκεντρώσεις διοξινών σε αγελαδινό γάλα της περιοχής. η κατανάλωση του γάλακτος θεωρήθηκε επικίνδυνη κυρίως για τα παιδιά και τις εγκύους. Πηγή των διοξινών ήταν ένα παρακείμενο εργοστάσιο ανακύκλωσης χαλκού.

Γάλα και βόειο κρέας από τρεις φάρμες δεν επιτράπηκε να πουληθεί στην αγορά επειδή ανιχνεύθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις διοξινών που προέρχονταν από τη χημική βιομηχανία Coalite Chemicals.

Τρεις δημοτικοί αποτεφρωτήρες απορριμμάτων στην περιοχή της πόλης Lille κοντά στο Βέλγιο έλαβαν εντολή να κλείσουν τον Ιανουάριο του 1998, όταν ανιχνεύθηκαν υψηλά επίπεδα διοξίνης σε γάλα αγελάδων που έβοσκαν στην περιοχή.

Στις 27 Μαΐου 1999 οι βελγικές αρχές ενημέρωσαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την περίπτωση μιας σοβαρής μόλυνσης σύνθετων ζωοτροφών με διοξίνες. Εκτοτε ξετυλίχθηκε σε όλη του τη διάσταση το σκάνδαλο, καθώς αποδείχθηκε ότι τάιζαν κοτόπουλα με ζωοτροφές που περιείχαν λάδια μηχανής.