4 Ιουλίου
Ο άγιος Μιχαήλ καταγόταν από τις Χώνες
της Φρυγίας και προερχόταν από μία εκ των πλέον επιφανών οικογενειών
του τόπου (1138). Μαθήτευσε πρώτα κοντά στον μητροπολίτη Νικήτα, κατόπιν
σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη υπό την καθοδήγηση του αγίου Ευσταθίου,
του μελλοντικού μητροπολίτη Θεσσαλονίκης [20 Σεπτ.], ο οποίος του
ενέπνευσε την αγάπη του για τον Όμηρο και τον Πίνδαρο. Εισήλθε έπειτα
στην πατριαρχική αρχιγραμματεία, όπου οι ικανότητές του εκτιμήθηκαν και
εξελέγη μητροπολίτης Αθηνών (1182), που κατά τους χρόνους εκείνους είχε
καταντήσει μικρή πολίχνη, θύμα συχνών πειρατικών επιδρομών και της
οποίας ο λαός είχε περιπέσει σε αθλιότητα, τόσο υλική όσο και
πνευματική.
Εμποδιζόμενος να ασκήσει ελεύθερα τα ποιμαντικά του καθήκοντα, ο άγιος Μιχαήλ κατέφυγε μετά από διάφορους σταθμούς στην Κέα των Κυκλάδων (1207), αρνούμενος την πρόσκληση του αυτοκράτορα Θεόδωρου Λάσκαρη να τον συναντήσει στην Νίκαια. Από την εξορία του εξακολούθησε να παρακολουθεί τις υποθέσεις της Εκκλησίας και να ενδυναμώνει το ποίμνιό του με επιστολές. Καταβεβλημένος από την κακή κατάσταση της υγείας του, αποσύρθηκε στην Μονή Προδρόμου της Βουδονίτσας στις Θερμοπύλες (1217) γλυτώνοντας την τελευταία στιγμή από τους Φράγκους βαρόνους, που υποπτεύονταν ότι είχε περάσει στο πλευρό των εχθρών τους. Στο μοναστήρι αυτό παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο (1222). Αμέσως σχεδόν τιμήθηκε ως άγιος στην Αττική.
(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας – Ιούλιος, εκδ. Ίνδικτος, σ.47-48)