(Εφεσ. β’ 4-10)

– Εάν, όπως γράφει ο απόστολος Παύλος, διά της πίστεως και χάριτος σωζόμαστε, τότε γιατί να εργαζόμαστε τις αρετές;

– Μόνον ο άνθρωπος, εκ πάντων των επιγείων κτισμάτων, μπορεί να εργαστεί την αρετήν.

– Ο Θεός έπλασε και ανέπλασε τους ανθρώπους διά την κατόρθωσιν της αρετής. Πώς όμως ο άνθρωπος μπορεί να κατορθώσει την αρετή αφού έχει φύση αδύναμη;

– Η άγνοια σμικρύνει την τιμωρία επειδή σμικρύνει το χρέος. Αλλά ποιός δεν διακρίνει το καλό από το κακό; Ποιός δεν γνωρίζει την αρετήν και την αμαρτίαν;

– Αληθινοί φίλοι του Θεού είναι όσοι πράττουν το θέλημά Του.

– Μόνο ο άνθρωπος -από όλα τα κτίσματα- αρνήθηκε να πράξει το διορισθέν από τον Θεόν έργο. Μήπως όμως αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος επλάσθη αυτεξούσιος, ενώ τα υπόλοιπα κτίσματα είναι αναγκασμένα να υπακούουν στην εντολή του Θεού;


Διαβάστε ολόκληρο τον λόγο από το "Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων", του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 55 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ