Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ερμηνεία εις τας πράξεις των Αποστόλων, τας αναγινωσκομένας την Κυριακή του Παραλύτου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. θ’,  32-42)

– Ποια είναι η σχέσις πίστεως και θαυμάτων;

– Γιατί ονομάζει αγίους τους κατοικούντας Λύδδαν;

– Ποιο παράδειγμα έδωσε με το έργο του ο απ. Πέτρος στους επισκόπους;

– Γιατί  αποσιωπώνται άλλα στοιχεία του θεραπευθέντος Αινέα;

– Τι σημαίνει το “στρώσον σεαυτώ”;

– Ποια ήταν τα αποτελέσματα της θεραπείας του παραλύτου;

– Γιατί ο ιστοριογράφος κρίνει απαραίτητο να ερμηνεύσει το όνομα Ταβιθά;

– Γιατί πλένουν τα νεκρά σώματα οι Χριστιανοί;

– Τι εδήλωσε ο ιστορικός σημειώσας το “Μετ’ αυτών ούσα”;

– Γιατί ο απόστολος Πέτρος έβγαλε όλους έξω από το δωμάτιο της Ταββιθάς πριν την πραγματοποίηση του θαύματος; Γιατί, αντίθετα, το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου το έκανε σε κοινή θέα;

– Ποια πληροφορία παίρνουμε από την φράση “επιστρέψας προς το σώμα”;

– Τι μας διδάσκει η ανάσταση της Ταββιθάς εκ νεκρών και τι η ανάστασή της εκ της κλίνης από τον Απ. Πέτρο; Διαβάστε ολόκληρη την ερμηνεία από το “Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων”, του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 1ος, σελ. 42 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ

[Ψήφοι: 0 Βαθμολογία: 0]